به گزارش صدای حوزه، طی یادداشتی به بررسی ماجرای شهادت شهید صدر و دعوت امام خمینی کبیر از مردم و ارتش عراق به قیام علیه صدام پرداخت شده است که در ادامه مطالعه نمایید:
جنگ روایت‌ها در کشور ما دارد به مراحل عجیبی می‌رسد؛ به آنجا که می‌توانند سیاه را سفید و سفید را سیاه جا بزنند! می‌توانند یک ماجرا را به جای اینکه از اول تا آخر روایت کنند، از آخر به اول تعریف می‌کنند و داستانی خیالی را به جای واقعیت تحویل می‌دهند.
یکی از این ماجراهای سر و ته شده، مربوط به تصویر روزنامه‌ای است که در بالا آمده و مصادف است با شهادت شهید صدر.
شهاب‌الدین حائری شیرازی و محمدتقی اکبرنژاد بدون اینکه ماجرای روابط سیاسی ایران و عراق را بدانند چیست و چه مراحلی را تا فروردین و اردیبهشت ۱۳۵۹ گذرانده است، فکر می‌کنند مطلب و روزنامه دیده نشده‌ای را پیدا کردند و با دست به دست کردن آن در کانال‌های تلگرامی و فضای مجازی این شبهه را به مخاطب القا می‌کنند که امام خمینی، صدام را با این اعلامیه تحریک به آغاز جنگ کرد و با این اتهام به دنبال مقصر جلوه دادن امام در آغاز جنگ تحمیلی هستند.
البته ابتدا این ادعا و این روزنامه را رسانه‌های ضدانقلاب منتشر کرده بودند و سپس این دو، وظیفه انتقال و برجسته کردن آن به اذهان عموم جامعه، دانشگاهیان، حوزویان و اهالی رسانه را به عهده گرفتند.
تصویر ادعایی، مربوط به روزنامه کیهان در ۳۰ فروردین ۱۳۵۹ است و امام در آن مردم عراق را دعوت به قیام علیه صدام می‌کند و این مصادف است با اعلام رسمی شهادت شهید صدر توسط بعثی‌ها.
اما اگر به روزنامه السفیر لبنان در تاریخ ۱۵ فروردین ۱۳۵۹ مراجعه کنیم ماجرا بافته شده رشته می‌شود! صدام چند روز پیش از شهادت شهید صدر ایران را تهدید به انتقام سخت و سخن از تکرار قادسیه و جنگ عرب و فارس زده بود که با قتل شهید صدر، شروع آن را عملا اعلام کرد.
در حقیقت موضع امام، در واکنش به تهدیدهای قریب الوقوع صدام بود و تدبیری شجاعانه و بازدارنده در برابر صدام بشمار می‌رفت و تلاش داشت جنگی را که تصمیم آن از مدت‌ها پیش گرفته شده بود را به عقب بیاندازد و صدام را درگیر به مسائل داخلی خود بکند.
حقیقت تلخ دیگر این جنگ روایت‌ها این است که روشن می‌شود در ذهن افرادی مثل حائری و اکبرنژاد سرمایه‌های انسانی جهان تشیع همچون شهید صدر هیچ ارزشی ندارد و آن‌ها انتظار دارند که امام خمینی در برابر قتل مرجع تقلید عراق و نابغه‌ای تکرار نشدنی مثل شهید صدر سکوت کند یا به واکنشی منفعلانه بسنده کند. سکوت کشنده‌ای که حوزه علمیه نجف پس از ده روز از شهادت شهید صدر فراگرفته بود و می‌رفت صدام را مصمم بر از بین بردن تمامی داشته‌های حوزه در عراق بکند (مستندات این مدعا طلب مخاطبان ان شاالله) توسط امام شکسته شد.
همانطور که خون شهید سلیمانی برای این افراد ارزش نداشت و هیچ تاثیری در نگاهشان به صلح، تسلیم و مذاکره با آمریکا ندارد، خون شهید صدر نیز برای آن‌ها بی‌ارزش است تا آنجا که حاضرند #وکیل_مدافع_صدام در آغاز جنگ تحمیلی باشند!
پی نوشت: شهاب‌الدین حائری شیرازی آنچنان در اتهام‌زنی به امام درباره آغاز جنگ تحمیلی افراط کرد که موسسه تنظیم و نشر امام دست به شکایت قضایی از وی کرد. در نهایت مجبور به عذرخواهی شد و خاطره خود از مرحوم دعائی را پس گرفت. اما برای اینکه آبروی علمی از دست رفته خود را بازگرداند مستندات دیگری ارائه داد که در تصویر الصاق شده هویدا است. یکی از آن مستندات فیلم سخنرانی امام خمینی بود که تحریک آمیز بودن آن در آغاز جنگ تحمیلی را ادعا می‌کرد. وی این فیلم را برای ۳۰ فروردین ۱۳۵۹ می‌دانست اما روشن شد که این فیلم برای ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ و برای پس از آغاز جنگ است و کپی برداری ناشیانه او از رسانه‌های ضدانقلاب دوباره وی را رسوا کرد و مجبور شد آن را حذف کند! مستند دیگر وی صفحه روزنامه کیهان بود که قبل از رسوایی دوباره، این مستند را نیز حذف کرد و فقط ادعایی پوچ برای وی باقی مانده، بدون هیچ مستندی!
