به گزارش صدای حوزه، طی یادداشتی به بررسی فرامتن سخنان رهبر انقلاب در ۱۹ دی ماه در دیدار مردم قم با ایشان پرداخته شده است که در ادامه مطالعه می نمایید:
علاوه بر مطالب و نکات مهم موجود در متن و زیرمتن سخنرانی ۱۹ دی رهبر حکیم انقلاب، به نظر می‌رسد که این سخنرانی، یک فرامتن بسیار مهم نیز داشت: آغاز فصل جدیدی از تعامل با دولت چهاردهم. توضیح می‌دهم:
۱. شهادت حسرت‌برانگیز رئیسی عزیز و پایان زودهنگام دولت سیزدهم، شرائط پیچیدۀ کشور به‌واسطۀ «مشکلات انباشته‌شده در دهۀ نود» و «وضعیت جنگی حاصل از طوفان الاقصی» را پیچیده‌تر کرد.
۲. هرچند نظام اسلامی، به‌لطف «استحکام ساخت درونی خویش» و به‌برکت «هیمنۀ مدیریتی رهبر انقلاب» توانست از خطر «خلأ قدرت» جان سالم به در برده و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، از «بحران بی‌دولتی» عبور کند، اما دولت چهاردهم، در ابتداء کار خود، به پنج دلیل عمده، با شرائط به‌شدت شکننده‌ای مواجه بود:
▫️ همۀ دولت‌ها در آغاز، به‌خاطر جدیدالورود بودن، تعویض‌های مدیریتی و عدم تسلط بر امور، از وضعیت ناپایداری برخوردارند.
▫️ به شهادت آمارِ مشارکت در انتخابات و میزان آراء رئیس‌جمهور منتخب، دولت جدید، پشتوانۀ مردمی و بدنۀ اجتماعی چندان قابل‌توجهی نداشت.
▫️ جریان رقیبِ نامزد برگزیده، در عین تکثر و تشتت، جریانی نبود که بتوان آن را نادیده گرفت یا به‌راحتی از سد مطالبه‌ها و مقاومت‌های آن عبور کرد.
▫️ شخص جناب آقای پزشکیان هم تیم کارشناسی و مدیریتی آماده یا ایده و برنامۀ مشخصی برای ادارۀ کشور نداشت.
▫️ ابتلائات منطقه‌ای و بین‌المللی جمهوری اسلامی، مثل حادثۀ ترور اسماعیل هنیه و دیگر فرماندهان جبهۀ مقاومت یا حوادث فلسطین، لبنان و سوریه نیز مزید بر علت شده بود.
۳. در چنین وضعیتی، رهبر حکیم انقلاب، در عین آن‌که هیچ‌گاه از «رویکرد مراقبت‌آمیز و اصلاح‌گرانه» در مواجهه با دولت جدید صرف‌نظر نکرده و با مواردی مثل: تأکید بر ضرورت الگوگیری از شهید رئیسی و تداوم جهت‌گیری‌های دولت سیزدهم، تصریح به شاخصه‌های انتخاب مدیران، معرفی نیازها و اولویت‌های واقعی کشور، تبیین روش درست رجوع به کارشناسان، اصرار بر عبرت‌گرفتن از گذشته و عدم اعتماد به دشمن، پافشاری بر توانمندی‌های داخلی و هشدار نسبت به خطر نفوذ، راه مطالبه‌گری از دولتمردان را باز کردند، اما بر اولویت «وحدت» و «کمک به دولت» نیز تأکید ورزیدند؛ تأکیدی که در نخستین دیدارشان با دولت چهاردهم و مجلس دوازدهم جلوۀ ویژه‌ای داشت:
«امروز همه‌ی این وزرای محترم و شما برادران و خواهران عزیزی که مورد اعتماد رئیس‌جمهور و مجلس قرار گرفتید، مقامات عالی‌رتبۀ این کشورید. وظیفۀ همه‌ی ماست که از شماها حمایت کنیم، کمکتان کنیم ـ اگر احتیاج به کمک داشته باشید ـ و تلاش کنیم که ان‌شاءالله شما در کارهایتان موفّق باشید.»
«همه کمک کنند که رئیس‌جمهور منتخب بتواند وظائفی را که در قبال کشور دارد انجام بدهد. اگر ما توانستیم جوری رفتار کنیم که رئیس‌جمهور موفق بشود، این موفقیت همۀ ماست. اگر او در ادارۀ کشور، در پیشبرد اقتصاد کشور، در مسائل بین‌المللی کشور، در مسائل فرهنگی کشور به موفقیت دست پیدا کند، همۀ ما به موفقیت دست [پیدا] کرده‌ایم. پیروزی او پیروزی همۀ ماست. این را باید واقعا از بن دندان باور کنیم.»
۴. به‌علاوه آن‌که تفاوت‌های شخص رئیس‌جمهور با اصلاح‌طلبان تندرو و تلاش آنان برای سوءاستفاده از شرائط جدید نیز بر اهمیت حسن معاشرت با دولت، به‌منظور محافظت از او در برابر دوستان ناباب می‌افزود.
۵. بنابراین می‌توان به این نتیجه رسید که: اولا در چنین وضعیتی، ایستادن پشت تریبون نقد دولت، در عین لزوم، کار بسیار خطیری است و ثانیا بخشی از نقدهای ناظر به عملکرد دولت در چند ماه گذشته، به‌دلیل عدم لحاظ آن‌چه ذکر شد، قطعا مطلوب نبوده‌اند.
سخنرانی رهبر انقلاب در ۱۹ دی، آغاز فصل جدیدی از تعامل با دولت
۶. اما با همۀ این احوال، شاید بتوان سخنرانی ۱۹ دی رهبر انقلاب را «آغاز فصل جدیدی از تعامل با دولت» دانست؛ فصلی که مهم‌ترین شاخصۀ آن «شفاف‌کردن مرزبندی‌ها» و «جدی‌ترشدن مطالبه‌ها»ست. به عبارت دیگر، با سپری‌شدن ماه‌های ابتدائی دولت چهاردهم که به دلائل پیش‌گفته، نیازمند همراهی همۀ ارکان نظام برای پیشبرد امور بود، حالا دیگر می‌توان از دولت توقع داشت که کم‌کم خودی نشان داده و روند رو به رشد حل مشکلات کشور در چارچوب سیاست‌های ابلاغ‌شده از سوی رهبر انقلاب ـ همان‌که رئیس‌جمهور بارها از التزام به آن سخن گفته ـ را آغاز کند؛ سیاست‌هایی که در سخنرانی اخیر ایشان، به‌صراحت بر بعضی از آن‌ها تأکید شده و تحققشان مورد مطالبه قرار گفتند:
▫️ فراموش‌نکردن خدا و عظمت معنوی ملت ایران
▫️ دل‌نبستن به آمریکا و مرعوب سیاست‌های او نشدن
▫️ تن‌ندادن به خواسته‌های دشمن
▫️ خودداری از ملاحظۀ منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی در تصمیم‌گیری‌ها برای مواردی مثل: تورم، تولید، ارز و حجاب
▫️ باور به امکان رشد هشت درصدیِ درون‌زا و تلاش برای تحقق آن
▫️ همراه‌کردن امید به اصلاح امور با اقدام و عمل
▫️ زنده‌نگه‌داشتن مسئلۀ فلسطین و حمایت تمام‌عیار از جبهۀ مقاومت
۷. بر همین اساس می‌توان این سخنرانی رهبر انقلاب را خط بطلانی بر دو انگارۀ «وفاق بدون نقد» و «نقد بدون وفاق» دانست و با تکیه بر آن، «منشور مطالبه‌گری حمایت‌گرانه از دولت چهاردهم» را تدوین کرد؛ منشوری متشکل از محورها و روش‌های مطالبه از مدیران اجرائی که عمل به آن، بهترین مصداق کمک به دولت است.
٨. از آن تازه‌ولائی‌هایی که هرکاری می‌توانستند برای مقابله با دولت شهید رئیسی انجام دادند، اما در چندماه گذشته مدام منتقدان را به جملات حمایت‌آمیز رهبر انقلاب دربارۀ دولت ارجاع داده و هنوز که هنوز است به‌خاطر «حفظه‌الله»گفتن ایشان بعد از اسم رئیس‌جمهور غش و ضعف می‌کنند نیز توقع می‌رود که دست از شانتاژ و رپورتاژ برداشته و با عمل به همۀ بیانات حضرت آقا، صداقت خود در معیاردانستن این بیانات را نشان دهند.
پ.ن: رهبر انقلاب، در سخنرانی اخیر خود، علاوه بر همۀ آن‌چه گفته شد، مجددا به کوتاه‌ترین و گویاترین شکل ممکن، بر این مطلب نیز تأکید کردند که: اگر دستور کار اصلی دشمن، «دروغ‌پردازی» و «یأس‌آفرینی» است ـ که هست ـ دستور کار اصلی ما هم باید «مصونیت‌بخشی» و «امیدافزایی» باشد. به عبارت دیگر، او در پی فاصله‌انداختن بین «واقعیت» و «افکار عمومی» است؛ ما نیز باید به‌دنبال پاره‌کردن پردۀ توهم اقتدار دشمن و ممانعت از تأثیر تبلیغات منفی بر روی مردم باشیم. خلاصه این‌که: جنگ اصلی، جنگ نرم است و سلاح این جنگ، جهاد تبیین.
