آقایان اسماعیلی، قمی، دادمان و سایر دوستان و آشنایان شان بخوانند!
از گذشته وقتی آثار مخدوش و مغلوط بهبودی را نقد می کردیم در جمع دوستان مؤمن و انقلابی کسانی بودند که به تجلیل‌های آقا از او و آقای سرهنگی تمسک می کردند و بدین وسیله انتظار داشتند هیچ نقدی به آثار وی وارد نشود!
چرا که با به زعم ایشان به واسطه نقد، آن تجلیل‌ها زیر سؤال خواهد رفت!
امروز متأسفانه این ذهنیت یا مستمسک غلط در بین برخی مدافعان دوآتشه بهبودی در میان متولیان فرهنگی کشور هم شنیده می‌شود؛ کما اینکه یکی از مسئولان بعد از نقد روزنه به انتخاب بهبودی بعنوان چهره هنر سال انقلاب، با تمسک به همین ذهنیت، در پاسخ به تذکر دوستی مشترک، در مقام توجیه برآمده بود!
یا للعجب از این جماعت!
حالا که بحث بدینجا رسیده فرصت خوبی است برای تبیین این موضوع:
اول: این تعابیر در تأیید سوابق بهبودی در موضوع ادبیات مقاومت و دفاع مقدس است. چه ربطی دارد به آثار تاریخی او؟؟؟؟
دوم: اگر بهبودی تایید مطلق دارد، چرا و چه کسی #فرهنگ_ناموران حوزه هنری را که زیر نظر بهبودی منتشر می‌شد، #جمع‌آوری نمود؟!
چرا بعدش بهبودی استعفا داد و آنهمه حاشیه درست شد و تا همین حالا هم آن اثر مخدوش اجازه نشر ندارد؟!
سوم: اگر بهبودی عصمت تاریخ‌نگارانه دارد، چرا این عصمت باعث نشد کتاب شرح‌اسم او (که بدون مجوز نشر انتشار یافته بود) از نمایشگاه کتاب تهران جمع آوری شود؟!
چهارم: آیا اطلاعیه‌های دفتر نشر آثار مقام معظم رهبری در مغلوط بودن این اثر، برای #تردید در آثارش کفایت نمی‌کند؟
یا نکند دوستان مدافع بهبودی بر این باورند که اقدام دفتر نشر آثار آقا هم مثل اقدام منتقدان فعلی بهبودی، غلط بوده است و اساسا کسی در این کشور نباید به محدوده قرمز نقد اغلاط ایشان وارد شود!
پنجم: در نقد کتاب‌های بهبودی، مستنداتی ارائه شده که هر انسان منصف و مطلعی می‌تواند آن نقدها را با متن وی مقایسه کند و نتیجه را با تحقیق بدست آورد و قضاوت نماید.
در چنین شرایطی چرا با عصمت‌تراشی بدون وجه، برخی می‌خواهد امضای آقا را (به غلط) پای آثار مخدوش او بگذارند؟
آیا نسبت تایید دادن آثار مغلوط بهبودی به مقام معظم رهبری، تضعیف ایشان نیست؟
ششم: گزاره‌های مغلوط ادعایی و القایی بهبودی را با تصریحات تاریخی رهبری مقایسه کنید. تفاوت‌ها مثل آفتاب است. ۲۴۰ غلطی که از شرح اسم گرفتند تنها گوشه‌ای از این تفاوت‌ها بود.
حالا چطور می‌خواهید این تناقض را توجیه کنید؟
یعنی از نظر مدافعان بهبودی، آقا یکبار در مقام بیان، روایت تاریخی خود را مطرح کرده اند و بار دیگر روایتهای معارض با آن را تایید کرده‌اند؟!
برای نمونه کافیست سخنان آقا در مورد امام (نیمه خرداد هر سال) را مقایسه کنید با القائات مخدوش بهبودی در کتاب الف‌لام‌خمینی
هفتم: در این کشور افراد امینی در عرصه تاریخ‌نگاری حضور دارند که مورد تایید امام و آقا در بحث تخصصی تاریخ انقلاب اسلامی هستند؛
در این جهت تأییدات مکتوب و شفاهی مکرر دارند. استاد سید حمید روحانی در این جهت منفرد است و مانند ندارد.
حالا ایشان می‌گوید بهبودی امام و تاریخ انقلاب را تحریف کرده است.
اگر بنا به تایید داشتن باشد و قرار باشد بدون درنگ در محتوای تاریخی، تأییدها را ملاک قرار دهیم، با این دوگانگی چه می‌کنید؟ یکجا قبول دارید و یکجا بی‌اعتنا درمی‌گذرید؟!
هشتم: بهبودی در کتاب رضاخان؛ قرارداد ننگین ۱۹۱۹ را توجیه و عامل انگلیسی اش وثوق‌الدوله را تطهیر کرده است!
کجای سخنان امام و آقا چنین خزعبلاتی تایید شده است؟ مثلا شما قرار است تاریخ و فرهنگ این کشور را راهبری کنید؟!
نهم: آیا تایید یک فرد یا یک مجموعه بخاطر سوابق، عصمت ابدی می‌آورد؟ تا روز قیامت اگر آنها غلطی مرتکب شدند، کسی نباید حرفی بزند و همه باید چشم بربندند؟
با این ملاک شما برخی از این منحرفین که روزگاری در جبهه حق و مورد تایید بوده‌اند، باید عصمت سیاسی داشته باشند!
آیا فراز تاریخی وصیت‌نامه امام را نخوانده‌اید که میزان حال فعلی افراد است؟
دهم: اگر کسانی مرجع فکری و تاریخی شان امثال بهبودی ست، شجاعانه بگویند و عالمانه از آن دفاع کنند. نیاز نیست با نسبت‌های ناروا به امام یا رهبری حکیم انقلاب، علایق و تعصبات خود به افراد را تئوریزه کنند و دهان منتقدان را ببندند!
پ.ن:
درنگ و خرد و تحقیق و مشورت با اهل خبره را برای همین روزها توصیه کرده‌اند.
خدا نکند کسانی در درون جبهه حق بخواهند دچار تعصب در دفاع از راه غلط همفکران یا ترویج اباطیل آنان شوند.
اعاذنا الله من شرور انفسنا
