زمانی شبهات سکولارها را پاسخ می دادید و حال همصدا با اپوزیسیون شده اید

به گزارش صدای حوزه_ محمد سروش محلاتی، در کانال تلگرامی خود نوشت:

با نزدیک شدن فصل برگزاری انتخابات بکارگیری تعبیر “وظیفه شرعی” رواج پیدا میکند و از مردم خواسته میشود برای انجام “تکلیف دینی” در انتخابات حضور یافته و به افراد شایسته رای دهند.استفاده از این تعبیر بلحاظ مبنایی محذوری ندارد و چه بسا یک شخصیت آگاه و متعهد در بررسی اوضاع و شرایط سیاسی و اجتماعی به این نتیجه برسد که شرکت در رای گیری شرعا واجب بوده و آن را اعلام نماید. چه اینکه در سالهای اول جمهوری اسلامی با توجه به اینکه هنوز فرهنگ مشارکت در انتخابات در مردم نهادینه نشده بود و کشور در شرایط بحران ناشی از ترور و جنگ بسر میبرد، رهبر فقید انقلاب اسلامی، از این تعبیر استفاده میکردند.ولی استفاده از این ادبیات پس از چند دهه توجیهی ندارد.

حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه در یادداشتی درباره تکلیف دینی در انتخابات، نسبت به صحبت های سروش محلاتی واکنش نشان داد.

متن این یادداشت به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

«لَّا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ وَمَن یَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِی شَیْءٍ»

«مؤﻣﻨﺎﻥ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﺪ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍی ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﺴﺖ.»

مطلب اخیر جناب محمد سروش محلاتی درباره تکلیف دینی در انتخابات را دیدم که متاسفانه مثل همیشه زدن ساز مخالف در دستگاه انتقاد بر جبهه انقلاب مشاهده می شد.جالب اینکه وی رندانه این نوع تکلیف را در آغاز انقلاب از سوی امام خمینی موجه می داند و اما آن را در این چند دهه ناموجه می پندارد.

باری چند سوال از ایشان می پرسم:

اول: آیا اعلام تکلیف دینی در انتخابات بعد از بحرانهای آغازین انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی توسط امام خمینی موجه بود یا اینکه امام هم رفتار فقهی ناموجهی داشت؟

دوم: چگونه و با چه روش فقهی موضوعات مستحدثه از جمله انتخابات را از موضوعات احکام شرعی خارج می دانید و آیا فقدان نص خاص در این امور به معنای خروج از موضوعات احکام شرعی است؟ این ادبیات سروش محلاتی را اگر عبدالکریم سروش داشت خرده ای نمی گرفتم چون سروش بدون داشتن تخصص در علوم اسلامی، نظر می دهد و گاهی فتوای شرعی و حکم فلسفی و الهامات عرفانی صادر می کند و خود را علامه دهر و بقیه را بی سواد می پندارد. اما تعجب از سروش محلاتی است که خود را اصولی می داند و قواعد فقهی را قبول دارد لکن در این بحث، همچون اخباری گرایان حکم می راند. آگاه به فقه هیچگاه تعبیر فاقد حکم شرعی را نباید بکار ببرد بلکه تعبیر دقیق، فقدان حکم شرعی به نص خاص است چون هر فعل مکلفی دارای حکم شرعی با نص عام یا نص خاص است.

سوم: آیا سروش محلاتی از فضای مجازی در اختیار سازمان منافقین در آلبانی و فرانسه و فعالیتهای گسترده رژیم صهیونیستی و سلطنت طلبان برای عدم مشارکت مردم در انتخابات خبر ندارد که تکلیف شرعی در انتخابات را در این مقطع زمانی ناموجه می داند؟ آیا مخالفت با این تکلیف در راستای تقویت گفتمان منافقین و رژیم صهیونیستی و سلطنت طلبان نیست؟

چهارم: موضوعات تخصصی را باید از کارشناسان متدین جویا شد و لکن حکم حکومتی و فتوای فقهی را حاکم اسلامی و فقیه جامع الشرایط صادر می کند و کارشناسان موضوعی، تخصصی در حکم و فتوای شرعی ندارند تا بتوانند نقدی نمایند و کارشناسان سکولار هم در حوزه موضوعات اجتماعی برای کشف حکم شرعی نباید ورود کنند چون موضوع اجتماعی را سکولار توصیف و تبیین می کنند. پس رجوع مردم در شناخت موضوعات به کارشناسان متدین و در شناخت احکام به فقیهان لازم است.

پنجم: اگر تعیین وظیفه شرعی در مصادیق سیاسی، نابالغ پنداری مردم است بنابراین طبق تناسب حکم و موضوع کلام وی باید گونه تعیین وظیفه شرعی از سوی فقیهان، نابالغ پنداری مردم تلقی شود و با این ادبیات روان شناسانه، باب فقه و فقاهت و اجتهاد تعطیل گردد‌.

ششم: همان مبنایی که تکلیف شرعی امام خمینی در انتخابات را توجیه می کند به نحو شدیدتر در عصر کنونی وجود دارد و ادعای فقدان مبنای شرعی از سوی ایشان بر ناآگاهی وی از مقتضیات زمانه است.

هفتم: اگر دخالت فقها در صدور احکام سیاسی و اجتماعی، دخالت در امور غیر تخصصی است پس چطور سروش محلاتی به خود اجازه می دهد ورود غیر تخصصی داشته باشد علاوه بر اینکه موضوع شناسی وضعیت کنونی علیه انقلاب اسلامی، آنقدر آشکار است که نوجوانان مدارس با بلوغ سیاسی که دارند از آن باخبر هستند و همگان می دانند مشارکت حداکثری بر تقویت نظام اسلامی تاثیر جدی دارد و وجوب حفظ نظام اسلامی نزد هر شخصی که ذره ای فقه را چشیده باشد آشکار است.

هشتم: سخن کلیات ابوالبقاء وی مبنی بر بی تاثیری ادبیات وظیفه شرعی بر مشارکت مردم، هم به لحاظ جامعه شناختی غلط است و هم به لحاظ فقهی. مگر در آغاز گسترش ویروس کرونا، میلیون ها نفر با توصیه فقیهانه و حکیمانه فقیه و حکیم زمانه مرجع تقلید شیعیان آیت الله العظمی خامنه ای مشارکت در اطعام محرومان نداشتند؟! چرا سروش محلاتی فکر می کند مردم عزیز ایران بی تقید شدند و چرا واقعیت نقش دولت تدبیر و امید در بی تدبیری و ناامیدی و مشارکت کم مردم را نادیده می‌گیرد و این نوع مشارکت را معلول بی تقیدی مردم به احکام شرعی می داند. این مردم همان مردمی هستند که حافظ چهار دهه انقلاب بودند شهید دادند و جریان مقاومت بین المللی را با همت شهید حاج قاسم تثبیت کردند.

جناب سروش محلاتی شما زمانی شبهات روشنفکران سکولار را پاسخ می دادید چه شده است که هر گاه رهبر معظم انقلاب سخنی بیان می کند هم صدا با جریان های مخالف انقلاب اسلامی با اصطلاحات فقهی اما با روشی غیر علمی و اجتهادی، آن مطالب حکیمانه و فقیهانه را نقد می کنید؟ خداوند عاقبت همه ما را ختم به خیر کند و از سالکان طریقت شهیدان گرداند.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

عبدالحسین خسروپناه طلبه حوزه علمیه قم

۱۹خرداد ۱۴۰۰