به گزارش خبرنگار سیاسی صدای حوزه، این روزها احساس می شود که حجم مطالبات از دولت مردمی رئیسی رو به افزایش گذاشته است و بخش قابل توجهی از مردم بی صبرانه منتظر آغاز به کار دولت رئیسی هستند تا شاهد بهتر شدن اوضاع باشند.
با توجه به بالا رفتن اطلاعات عمومی و اقتصادی عموم مردم که بویژه محصول مطالعات و اطلاع رسانی ها در فضای مجازی می باشد، غالب ایرانیان حواسشان هست که نباید انتظار عجیب و تخیلی داشت و مدتی طول خواهد کشید تا ریل کار در کشور بدست دولت جدید بیوفتد و از طرفی هم همین مردم بخوبی می دانند که وقتی حسن روحانی تاکید می کند برای اولین بار از کشف نفت در کشور تا کنون توانسته است دولت را بدون نفت اداره کند، معنایش اینست که به جاهای دیگری نظیر بورس و بازار ارز چنان لطماتی زده که دولت بعد مدتها باید درگیر بدهی های دولتی باشد!
به عبارتی دولت بدلیل مشکلات بین المللی و تحریم ها نتوانست نفت بفروشد اما توانست از منابع دیگر که متعلق به مردم بوده است بخشی از کسری بودجه خود را جبران کند و بدهی های کلانی را برای دولت بعد به یادگار بگذارد.
یکی از وظایف مهم جبهه انقلاب در عرصه آگاهی بخشی، گوشزد کردن عمق مشکلات کشور از زبان اقتصاددانان خبره و مستند به آمار و ارقام می باشد. اگر حجم مطالبات بالا برود اقدامات مثبت دولت هم نخواهد توانست امیدآفرینی قابل توجهی برای همین مردم به ارمغان بیاورد و منتظر اصلاح همه مشکلات اقتصادی در بازه زمانی حداکثر دو ساله خواهند شد!
از طرفی موضع بجای رئیسی هم مبنی بر تبدیل شعار به برنامه و برنامه به کارنامه در دولت آینده باعث دلگرمی مردم و امیدوارتر شدن آنها شد. مهم اینست که امید برای رفع مشکلات زنده شود اما از نادیده گرفته شدن مشکلات عمیق اقتصادی کشور پرهیز شود.
موضع رئیسی بجا بود چرا یکی از شروط تحقق برنامه های دولت مردمی حس مثبت و امید در میان مردم و مسئولان میانی می باشد تا نهایت همکاری را با برنامه دولت جدید داشته باشند و ناله کردن مدام رئیس جمهور از مشکلات و ناکارآمدی های دولت قبلی کمکی به وضع موجود نخواهد کرد و رئیسی تا کنون بخوبی مراقب بوده تا بجای نقد دولت قبل به فکر اصلاح روند پیش رو باشد و این بیشتر از آنچه صرفا پرهیزگاری اخلاقی باشد، بخلاف اراده معطوف به قدرت نیچه، اراده و عقلانیتی فعال و معطوف به کارآمدی و خدمت می باشد که هیچ نشانه ای از انفعال در آن دیده نمی شود.
بی‌عملی دولت اول و بدعملی دولت دوم روحانی
گفتنی است ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید برگزار می‌شود و از ۱۵ مرداد سیدابراهیم رئیسی، رئیس قوه مجریه خواهد بود. رئیسی در حالی با رای حدود ۶۲ درصدی مردم به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد که خیلی ها می‌گویند راه پرپیچ و خمی در پیش دارد که عبور از سنگلاخ‌های آن بس دشوار است.
برخی صاحبنظران می‌گویند دولت تدبیر و امید در سایه مذاکرات هسته‌ای در دوره اول هیچ حرکت بنیادینی در حوزه اقتصادی انجام نداد و در نتیجه در دوره دوم و به ویژه با عدم پیش بینی تدابیر لازم در مقابل اقدامات دولت آمریکا، تورم وحشتناکی را به کشور تحمیل کرد.
اقتصادانان بر این باورند که شرایط کنونی اقتصاد حاصل بی‌عملی دولت اول و بدعملی دولت دوم روحانی است و دولت زمانی که فرصت اصلاحات ساختاری و یکسان‌سازی نرخ ارز را داشت، کاری نکرد و بعد از آن هم شرایط به نحوی پیش رفت که کاری نمی‌شد کرد.
شاهد مثال این ناکارآمدی‌های اقتصادی هم آنچنان که خبرگزاری فارس هم روایت می کند، از تورم بی‌سابقه گرفته تا جهش ۸۰۰ درصدی نرخ ارز و تورم ۷۵ درصدی اقلام خوراکی در برخی از استان‌هاست. آنها می‌گویند اینکه مرغ الان با قیمت کیلویی ۳۵هزار تومان هم بعضی اوقات نایاب می‌شود، نه به ترامپ مربوط است نه تحریم های هسته‌ای.
دولت روحانی رکوردهای منفی بسیاری را به نام خود ثبت کرده است و تورم سال‌های ۹۷ و ۹۸ به ترتیب رقم‌های ۳۱٫۲ و ۴۱٫۲ درصد بوده و قیمت دلار در سال ۹۹ حتی به ۳۲ هزار تومان هم رسید که نشان از رشد نزدیک به ۸۰۰ درصدی داشت.
درآمد سرانه کشور از سال ۹۰ تا ۹۸ ، ۳۴ درصد کم شد و به ابتدای دهه ۹۰ رسید. همچنین در نتیجه رویکردهای دولت تدبیر و امید، درآمدهای نفتی کشور نیز از سال ۹۲ تا ابتدای سال ۱۴۰۰ رقمی در حدود ۳۵۰ میلیارد دلار بوده است که ۲۶۸ میلیارد دلار از دولت‌های نهم و دهم کمتر بوده است.
اینها تنها بخشی از معضلاتی هست که خیلی از کارشناسان به آن اشاره می کنند و می گویند رئیسی راه سختی را در دولت جدید پیش دارد…
