به گزارش خبرنگار صدای حوزه، با توجه به اعلام تایید و ردصلاحیت‌هایی که امروز شورای محترم نگهبان صورت داد، تقریبا تمام ردصلاحیت شده‌ها مساله را پذیرفتند و با بیانیه یا طعنه و شعر و توییت، در برابر نظر شورای نگهبان که مبتنی بر قانون و اطلاعات مستند بود، تمکین نمودند.در این میان اعتراض و بیانیه تند آیت الله لاریجانی به عنوان عضوی از اعضای شورای نگهبان و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام علیه نظرات شورای نگهبان جالب توجه و قابل تعجب بود.
از آیت الله آملی لاریجانی باید پرسید، مشکل کجاست وقتی همه دواطلبان پذیرفته اند؟ وقتی همه قانعند چرا چنین شتابان لب به انتقاد و تندی باز بکنید و در شان و جایگاه شورای نگهبان که به مرّ قانون عمل کرده، ایجاد تردید می کنید؟
واقعا شما احمدی نژاد را صالح مقام ریاست می دانید که سابقه تندی های جدی علیه همدیگر را داشته اید؟ یا مثلا آقای جهانگیری را با سند و مدرک جدی علیه کم کاری و پرونده های موجود علیه ایشان قابل دفاع می دانید؟
قطعا که بخاطر سعید محمد اعتراض نکرده اید و از سیاق کلامتان چنین سویی برنمی آید. سایرین هم که تقریبا تکلیفشان معلوم است و یا سابقه اجرایی ندارند یا دلایل مشخصی در ساحت پروتکل های مطروحه از جانب خودتان در شورای‌نگهبان.
اما اگر مساله فقط برادرتان است که جای تعجب است چرا به جای ایشان می خواهید تصمیم بگیرید وقتی خودشان پذیرفته اند؟ واقعا آقای علی لاریجانی در گفتار و جایگاه چه کم دارند و چه لکنتی ایشان را از اعتراض عادی هم بازداشته است؟
قطعا علی فیلسوف لاریجانی ها اگر بدون دلیل ردصلاحیت می شد، بعد از چنددهه حضور در ساختارها و شناخت سیاسی بالا از وضعیت قوانین در کشور، به راحتی و با ریل مشخص ورود اعتراضی می کردند که نکردند….
جای بسی تعجب است از آیت الله آملی که اعتراضی جهت دار ابراز می کنند که انسان را برای فهم و تحلیل این دیدگاه، انگشت بر دهان می گذارد. کاش قانون و ساختارها را اهالی صاحب منصب محترم نگهدارند و چنین تند و ملتهب بر مخالفان نظراتشان ننوازند…
احترام امامزاده بر دوش متولی آن است…
