روایت مدیر حوزه های علمیه از اهم و احب امور نزد رهبر معظم انقلاب! فرهنگ کلان گفتارها: نهادهای گفتار جمعی ساز! تصویرسازی منفی و مستمر اینترنشنال از حوزه و روحانیت جزئیات برنامههای آموزشی حوزه علمیه قم طلبه های بااستعداد نباید در قرض و بدهی بمانند / شیخ طوسی ۱۲ برابر سایر طلاب شهریه می گرفت! +خاطرات پیادهروی اربعین با شهید سیدمصطفی خمینی وسط این سیستم اداری فشل، چطور برترین حوزه را انتخاب می کنید؟! اندر لزوم تبیین حداکثری اقدامات شورای نگهبان گاهی هم نزد من میآمد و مقداری شکایت میکرد… آداب طرح نظر جدید در حوزه های علمیه! تجاری سازی، بسته بندی و قسط بندی امر دینی! امام جمعهای که با دخترش پشت تریبون نماز جمعه رفت اما و اگرهای بودجه دولتی حوزه علمیه مَدرسهای بیاستاد؛ مدرسه یا خوابگاه؟ شهیدانه خوی؛ نمونه ای از گروه های کوچک مردمی در عرصه جهاد فرهنگی
باور کنیم یک ابزار اجتماعی بدون دوره آموزشی، کلاس، کتاب و آزمون فرهنگ می سازد و اتمسفری ایجاد میکند که نتیجه آن تغییر اولویت ها، باورها و ارزش های بانوی ایرانی است.
همرزم شهید سید رضی موسوی میگوید: از سال گذشته و با اعلام خبری از رسانههای معاند، ظن و گمانها برای برنامه دقیق رژیم صهیونیستی جهت ترور شهید سید رضی بیشتر و جدیتر شد.
ما در بحث خانواده با یک مثلث تهدید مواجه هستیم که عبارت است از، رسانه، مدرسه و فردگرایی. ما میبینیم که مدرسه باعث توقف در زندگی میشود بطوریکه می توان گفت زندگی در مدرسه جریان ندارد؛ مثل کارگری که به کارخانه میرود و دیگر زندگی ندارد تا زمانی که به خانه برگردد. رسانه هم باعث کاهش ارتباطات در خانواده شدهاست و در این میان مبلغ باید نقش آفرین باشد و مدرسه را تبدیل به محل زندگی کند و در رسانه او را تنها نگذارد.
در کشورمان حدود ۸۰ هزار مسجد وجود دارد که از این تعداد تقریباً نیمی از آن خالی از امام جماعت یا به صورت مقطعی میباشند و از این تعداد حدود ۳۰ هزار مورد در حد ادای نمازهای یومیه میباشند و از تعداد باقیمانده نیز حدود ۴ هزار مسجد فعال در سطح کشور وجود دارد!
«جز این راهی نداریم! باید مردم را پای کار بیاریم، مشکلات محله را، مسئله ببینیم و به کمک و همدلی خودشون، برای همهٔ مسئلهها، جواب پیدا کنیم تا حل بشن!»
سناریو این فیلم اگرچه به لحاظ دراماتیک بودن و خط تعلیق، دارای کشش بالا و جذابیت ویژهای است اما سوال اینجاست که چه انگارهای را در متن و فرامتن خود به ذهن مخاطب متبادر میکند؟ گره زایی و گره زدایی جذاب و پرکشش، هنر فیلمنامه و کارگردان است اما به چه قیمتی؟ آیا جز این است که تقابل دین و زندگی را به تصویر کشیده است و شریعت را مانع یا دست کم مقابل حیات مطرح کرده است؟
هیئت آیین حسینی که مراسمهای خود را در امامزاده قاضی صابر- واقع در ده ونک، پشت دانشگاه الزهرا- برگزار میکند، مدتی است دست به نوآوری زده و فضای تعاملی و تربیتی را به شکلی نظاممند و برنامهریزیشده در طول سال با نوجوانها، یعنی کسانی که عمدتاً در دهههای ۸۰ و ۹۰ به دنیا آمدهاند به وجود آورده است.
از مهمترین یافتههای پیمایشهای انجام شده، تفاوت معنادار بین «واقعیت» و «احساس واقعیت» در ارزیابی از مؤلفههای اجتماعی است. یعنی برخی مسائل، بیشتر از آنچه وجود دارند احساس می¬شوند. در حالی که غالب مردم (بیش از ۸۰ درصد) به حجاب اعتقاد داشته و به آن به عنوان یک الزام اجتماعی باور دارند اما اکثر مردم آنچه از باور جامعه درک و احساس میکنند بکلی متفاوت با این واقعیت است. در این باره ۶۸ درصد مردم اینگونه احساس میکنند که اکثر مردم با حجاب مخالف هستند.
اخیرا کلیپی از یک سخنرانی شما، در فضای مجازی بازنشر میشود که زیر آن نوشته شده: «اینطوری خیلی از اختلافات حل میشود!» کلیپی که به نظر میرسد خودش منشأ اختلافات جدی است. از آنجاییکه در پایان همین کلیپ، از مخالفت دلسوزانه و مستدل با سخنان خود استقبال کرده و قول بررسی آن را دادهاید، احتراما چند نکته را متذکر میشوم.
در پی انتشار یادداشتی از سوی آیت الله ابوالقاسم علیدوست پیرامون اقدام برخی مبلغان و واعظان مشهور و محترم کشور، در دفاع و توجیه مشکلات موجود و مقایسه آن با اوضاع حاکم بر حکومت امام علی علیه السلام، حجت الاسلام والمسلمین احمدحسین شریفی جوابیه ای را منتشر کردند
در پی انتشار یادداشتی از سوی آیت الله ابوالقاسم علیدوست پیرامون اقدام برخی مبلغان و واعظان مشهور و محترم کشور، در دفاع و توجیه مشکلات موجود و مقایسه آن با اوضاع حاکم بر حکومت امام علی علیه السلام، حجت الاسلام والمسلمین مسعود عالی جوابیه ای را منتشر کردند
اخلاق انسانی و تربیت اسلامی برای حفظ کرامت انسان به دنبال مدلی است که اراده انسانی او و نه خواست حیوانی او را تقویت کند و انسانهای دارای عزم و پرارادهای پدید آورد که بر نفس خود امیر باشند و بتوانند بر خودمختاری حیوانی و خواستههای پست خود فایق آیند.
طراحی اولیه و اصلیِ هیأتهای مذهبی برای بزرگسالان بوده و هست. حضور کودکان در هیأتهای مذهبی، اگرچه لازم و ضروری است؛ لکن آدابی دارد. اگر حضور کودکان در هیأت بدونِ تمهید مقدمات و لوازم صورت پذیرد، بجای انتقال معارف و محبت اهلبیت علیهمالسلام و برجای گذاشتنِ خاطرات خوب و شیرین، برای کودکان تجربهای تلخ و تاریک برجای خواهد گذاشت. متنِ پیشِ رو مجموعه نکاتی است که در ده سال گذشته بر اثر مطالعات تربیتی، و تجربه و مشاهده در هیأتهای متنوع و متعدد آموختهام.