۱. سعید محمد فاکتورهای خوب کم ندارد: اهل سازندگی و اجرا، انقلابی، به نظر مقتدر، نسبتا جوان، بدون سوء سابقه خاص و اخیرا به لطف خبرگزاری فارس و برخی مناصب سپاه کمی تا قسمتی مظلوم. فاکتورهای بد هم کم ندارد مثل اینکه سابقه کار سیاسی ندارد(به تبع شغلش)، چهره ای ناشناخته محسوب می شود(که از قضا گاه می تواند امتیاز باشد) و اینکه مخاطبانش اساسا از تفکرات و عمق مبانیش مطلع نیستند.(که این روزها با محتواهایی که منتشر می کند در حال شناسندن خوب به جامعه ایرانی می باشد.)
آیا سعید محمد شبیه احمدی نژاد است؟
۲. ذکر عنوان پدیده برای محمد به جهت شباهت نوع ظهور او در افکار عمومی مانند احمدی نژاد ۸۴ می باشد و اتفاقا یکی از سوالات پرتکرار درباره محمد همین است که از کجا معلوم که ایشان هم بعد مدتی مانند احمدی نژاد از مسیر رایج انقلابی خارج بشود یا نشود؟!
سعید محمد مدتی قبل در جلسه ای در قم این اشکال را اینطوری پاسخ داد که وقتی من سالهاست در یک نهاد نظامی آن هم در رده های بالای آن مشغول خدمت هستم مطمئن باشید اگر انحراف فکری یا ردپایی از احتمال انحراف در من ردیابی شده بود تا حالا بارها و بارها من را محدود و خلع ید کرده بودند.
۳.مخالفان حضور نظامی ها در سیاست به دقت حرکات محمد را زیر نظر دارند تا شواهدی برای موضع خود صید کنند همانطور که تاجزاده بلافاصله بعد از خبر فارس و انعکاس صحبت های سردارجوانی علیه محمد، سریع توییت زد که دیدید امام ره درست گفته بود که نظامی ها نباید در سیاست وارد شوند و …؟!
تقریبا همه می دانیم که همه گزاره های تحذیری پیرامون اینکه نظامی ها نباید در انتخابات وارد بشوند ناظر به حضور محمد می باشد و بقیه نظامی هایی که اعلام حضور کرده اند مانند حسین دهقان یا اعلام خواهند کرد احتمالا مانند محسن رضایی و قالیباف به جهت نظامی بودنشان آنچنان محل بحث نیستند. البته صدای حوزه قبلا در این مورد طی یادداشتی اعلام کرد که بدون شک نظر امام ره هرگز نامزد نشدن یک نظامی در انتخابات های مختلف نبوده است و متعلق تحذیر ایشان، عدم حمایت ساختاری نظامی ها از فرد یا جریان خاص و یا ورود آنها به بازی های قدرت بوده است.
اتحاد ادبیاتی و استدلالی مخالفان
۴. ادبیات مخالفان حضور سعید محمد، گاه از امام راحل (ره) وام می گیرد و گاه از مدرنیته و آرمان هایش. حتی شقایق فراهانی هم ما را یاد این حرف امام ره می اندازد که گفت نظامی ها نباید در سیاست وارد شوند و دیگرانی که ما را به مانند جان اکتون انگلیسی که می گفت،”قدرت فساد می‌آورد و قدرت مطلق، فساد مطلق“، از تجمع قدرت در یک منصب و عاقبت وحشتناک حضور نظامی ها در سیاست می ترسانند.
در جستجوی اقتدار
۵. در سوی دیگر بخش قابل توجهی از مردم به چند جهت موافق حضور یک حتی نظامی جوان مقتدر و اهل عمل و اجرا در کشور هستند. از جمله دلایل آنها پوشش ضعف های فاحش دولت فعلی یعنی پیر بودن دولت فعلی و عدم چابکی و کارآمدی آن و همچنین فشل و سست و هردم بیلی بودن آن است. سعید محمد، هم جوان است و هم نشان داده تا پایان پروژه هایش می ایستد و هم به تبع نظامی بودن مقتدر و مستحکم به نظر می رسد. یادمان باشد که حسن روحانی هم با شعار تدبیر و ثبات و امید آمد تا بی تدبیری های سال های آخر دولت احمدی نژاد و همچنین عدم ثبات در بازار ارز و سکه و سیاست خارجی تهاجمی را پوشش دهد و به قول خودش سایه جنگ را از کشور بردارد.
چالش تایید صلاحیت و بزرگنمایی های نگران کننده
۶. اینکه محمد ممکن است بدلیل عدم صدق عنوان رجل سیاسی بر وی ردصلاحیت شود، گزینه ایست محتمل اما این پیش بینی محتمل دلیل عدم توجه به حرکات و سکنات وی و حامیانش نمی شود چرا که، حضور وی در صحنه انتخابات از هم اکنون باعث جبهه گیری های قابل توجهی شده است و در یک سو از رسانه های بیگانه مثل بی بی سی و رادیوفردا تا اصلاح طلبان داخلی و اپوزیسیون خارجی در نقد و رد وی تا جای ممکن سخن گفته اند و البته گاه یکی مثل امید دانای زرتشتی هم پیدا می شود که به کنایه خطاب به مخالفان محمد، می گوید: “بگذارید محمد بیاید و ایران را پادگان کند، خوشا آن پادگان که سردارش تو باشی محمد!”
در سوی دیگر این جنگ رسانه ای، نیروهای ارزشی و طلاب و دانشجویان انقلابی هستند که بدلیل تعلق محمد به جبهه انقلاب و به دنبال تشکیل دولت جوان حزب اللهی در کنار سعید جلیلی و سایرگزینه های محتمل و با توجه به فعالیت مجازی گسترده تر حامیان سعید محمد، پیگیر مواضع و رفتارهای او هستند و در حال ارزیابی وی هستند.
البته در این میان برخی حامیان محمد، پیازداغ ماجرا را کمی تا قسمتی شور کرده اند و با قراردادن تصویر محمد در کنار شهید سلیمانی و سردار فخری زاده و نیز با تنها منجی ایران خواندن وی، باعث نگرانی ناظران شده اند چرا که دل خوشی از این بزرگنمایی ها ندارند…
