کرونا ویروس ، ویروس جدیدی است که اولین بار در شهر ووهان چین شناسایی شد.. این ویروس به نام COVID-۱۹ نامگذاری شده است. نسخه های قدیمی تر این ویروس مانند سارس SARS هم در چین و کشورهای دیگر از جمله ایران تا حدودی همه گیر شد. در حال حاضر ویروس کرونا میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را آلوده کرده است. از طرفی ترس از این ویروس سبب شده بسیاری از افراد در خانه مانده و خود را قرنطینه کنند. در این مقاله به شما خواهیم گفت که چگونه در دوران کرونا فعال باشیم؟ آیا ورزش در این دوران خطرناک است یا خیر ؟
فعالیت فیزیکی چیست؟
فعالیت فیزیکی شامل همه انواع فعالیت‌های تفریحی،مشارکت‌های ورزشی، دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی و همچنین فعالیت‌هایی که در محل کار، خانه و باغ انجام می‌دهید است. فعالیت فیزیکی فقط شامل ورزش و تمرینات ورزشی نیست، بلکه بازی کردن، حرکات موزون ، باغبانی و حتی تمیز کردن خانه و حمل خریدهای سنگین نیز همه قسمتی از فعالیت‌های بدنی هستند.
در طول مدت همه‌گیری کووید ۱۹ که بسیاری از ما تحرک بدنی کمتری داریم، برای افراد در هر سن و توانایی بدنی‌ای بسیار پر اهمیت تر از قبل است ، تا آنجا که میتوانند فعال بوده و تحرک داشته باشند. حتی انجام ۳ تا ۵ دقیقه فعالیت بدنی مثل راه رفتن یا حرکات کششی بعد از نشستن طولانی‌مدت به افراد در کاهش فشار ماهیچه‌ها، تسکین تنش ذهنی و بهبود گردش خون و فعالیت عضلات کمک می‌کند.
فعالیت بدنی مرتب همچنین میتواند به ما روزی ایده‌آل را هدیه کرده و راهی برای ارتباط با خانواده و دوستان باشد.
تأثیر ورزش و تحرک بدنی در زمان شیوع کرونا ویروس، میتواند نقش پیشگیرانه داشته باشد، البته از مهم‌ترین این اقدامات انجام ورزش منظم است. در حقیقت انجام ورزش منظم یکی از راههای جلوگیری از مضرات و معایب بی‌حرکتی و فعالیت نکردن طی دوران قرنطینه خانگی است. کاهش قدرت عضلات و پایین آمدن توان قلبی-عروقی و ریوی به دنبال بی‌حرکتی خصوصاً در جمعیت مسن و افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای از جمله علل افزایش ناتوانی در این قشر آسیب پذیر جامعه است. ویروس کرونا و ترس از مبتلا شدن به آن، در حال حاضر افراد جامعه را به سطح بالاتری از استرس دچار کرده است، هر چند مؤلفه‌های دیگری از جمله اوضاع اقتصادی هم در افزایش آن بی‌تأثیر نیست. پس باید چه کاری انجام دهیم که بتوانیم خودمان را قوی و با نشاط پرورش دهیم، یکی از راه‌هایی که کارشناسان به شما توصیه میکنند که کم هزینه و با بهره‌دهی و اثربخشی بالا می‌باشد، ورزش است. ما نباید خودمان را از این نعمت که منجر به سلامتی می‌شود محروم کنیم و به دنبال بهانه تراشی باشیم و به خودمان تلقین کنیم که وقت نداریم! اگر کمی دقت کنیم خواهیم دید چقدر زمان برای تمرین و پرداختن به ورزش داریم؛ شما در روز چند دقیقه به رصد فضای مجازی یا تماشای تلویزیون می‌پردازید، ما فقط به شما توصیه می‌کنیم روزی ۳۰ دقیقه در روز از ۲۴ ساعت را به تمرین بپردازید.با توجه به اینکه اطلاع رسانی کافی در زمینه پیشگیری و کنترل کرونا ویروس در جامعه انجام شده است، دیر یا زود با دوران پسا کرونا که از آن غافل شده‌ایم، روبه رو خواهیم شد. وقتی یک بیماری علاوه بر سلامت جسمی، به سلامت روانی افراد جامعه نیز اثر می‌گذارد، دیگر تنها به عنوان یک بیماری تلقی نمی‌شود، بلکه یک بحران است که همه افراد جامعه به کمک هم میتوانند از آن عبور کنند. ورزش به عنوان یک عامل تأثیرگذار در سلامت جسمانی و روانی میتواند در این امر موثر باشد.
ورزش علاوه بر اینکه ابزار ارزشمندی برای حفظ سلامت جسمانی است، رابطه نزدیکی با سلامت و بهداشت روانی و به ویژه پیشگیری از بروز ناهنجاری‌های روانی دارد. ورزش از اضطراب و افسردگی می‌کاهد و اعتماد به نفس را افزایش می‌دهد. ورزش به ویژه در سنین کودکی و نوجوانی باعث آزاد کردن انرژی‌های اندوخته می‌شود و این خود بسیار لذت‌بخش و آرامش‌دهنده است. ورزش در سلامت و آمادگی جسمانی، تعادل و ثبات هیجانی، جلب توجه، رقابت، رشد اعتماد به نفس، تصویر مثبت بدنی و اجتماعی و تأمین نیاز‌های دوستی، احساس امنیت و تقویت گروهی، تأثیر فراوانی دارد. اگر سلامت روانی را به معنای احساس راحتی نسبت به خود و دیگران تعریف کنیم، معیار‌های آن موفقیت، تعادل هیجانی، سازگاری با محیط، واقع بینی، احساس ارزشمندی و اجتماعی بودن خواهد بود، بنابراین ورزش با فعالسازی چنین معیار‌هایی نه تنها به بهداشت جسم بلکه به بهداشت روانی هم کمک می‌کند و همچنین اضطراب افراد با پرداختن به ورزش به میزان بسیار زیادی کاهش می‌یابد. اشاره به اینکه هر نوع ورزش میتواند در کاهش استرس و اضطراب مفید باشد، ورزش میتواند یکی از آرامش بخش‌ترین فعالیت‌هایی باشد که به کاهش استرس کمک می‌کند. برای بدن و ذهن بسیار آرامش بخش است، تمرینات مغز را برای ترشح هورمون‌های احساس خوب که به نام اندورفین شناخته میشوند، تحریک می‌کند و این شرایط استرس را کاهش داده ( موجب کاهش ترشح هورمون کورتیزو ل می گردد ) و موجب شکل گیری احساس خوب می‌شود.
توجه به سلامت جسم یک اصل است که نباید از آن غافل شد، غذای سالم، خواب کافی و مهمتر از این‌ها ورزش سه اصل مهم در سلامت جسم هستند. ورزش کردن برای از بین بردن اضطراب این روز‌ها بسیار موثر است، اگر تغذیه سالم وجود داشته باشد، میتواند از میزان استرس، خشم و کج خُلقی در این روز‌ها را کاهش داد. اهمیت ورزش در ارتقای سلامتی و نقش آن در مقابله با بیماریها و از جمله تقویت بعد جسمانی و ذهنی برای مقابله با شیوع یک بیماری جدید و ناشناخته چون کرونا ویروس این موضوع نشان می‌دهد که تثبیت فرهنگ ورزش در خانه و نهادینه کردن این فرهنگ بین خانواده‌ها تا چه اندازه مهم است و باید به عنوان یک تجربه جدید مورد مطالعه قرار گیرد و بر تداوم آن کوشید. ایده ورزش در خانه هم برای افراد و هم برای جوامع بحران زده از کرونا بسیار فایده بخش است و معتقدیم اگر افراد در این شرایط بحرانی طرز فکر خود را تغییر دهند در این صورت میتوانند با دید مثبت تری به موضوع نگاه کنند و حتی به راحتی به فواید ورزش کردن در خانه پی ببرند که از آن جمله فواید عبارتند از صرفه جویی در وقت، پایین آمدن هزینه‌های مالی، رعایت بهداشت فردی، حضور نداشتن در اجتماع و در نتیجه آن پایین آمدن ریسک ابتلا به ویروس کرونا، ایجاد محیطی دوستانه با ورزش کردن در کنار خانواده، علاقه‌مند شدن سایر افراد خانواده و روی آوردن آن‌ها به ورزش، تعیین نکردن وقت خاصی برای ورزش کردن بر خلاف رفتن به مراکز ورزشی که باید سر ساعت مقرر در محل حضور یابند، اما با ورزش در خانه به راحتی میتوانند زودتر یا دیرتر شروع به تمرینات کنند، با ورزش کردن در خانه می‌شود یاد گرفت که با کمترین امکانات ورزشی حتی با نبود آن‌ها با انجام حرکات ورزشی میتوانند به بدن سلامتی را هدیه دهند، در ورزش در خانه حتی نیاز به داشتن مربی به صورت فیزیکی نیست، چراکه افراد به راحتی میتوانند با استفاده از فیلم‌های آموزشی ورزشی مربی خود باشند.
مسلما ورزش امری ضروری در زندگی و حفظ سلامتی همه ماست، چراکه هم در بعد قهرمانی و هم در حوزه سلامت عمومی با حیات روزمره ما گره خورده است، از طرفی به نظر می‌رسد که کووید ۱۹ تا زمان کشف واکسن آن و ریشه کن شدن کامل این ویروس با ما خواهد بود و همین امر لزوم ماندن در خانه را هنوز هم تقویت می‌کند، اگرچه اماکن ورزشی و باشگاه‌ها با حفظ پروتکل‌های بهداشتی در حال فعالیت هستند.
برحسب ضرورت نیاز است که ورزش در خانه همچنان مورد تأکید مقامات بهداشتی و ورزشی کشور قرار گیرد و اهمیت آن نزد خانواده‌ها مرتب به مردم گوشزد شود، کما اینکه هر دم ممکن است با شیوع امواج جدید کرونا و پیک‌های جدید‌تر جامعه به سمت قرنطینه دوباره سوق داده شود، در این بین تجربه اولیه پویش‌های ورزش در خانه میتواند به کمک آید، به همین خاطر باید بر روی این پویش مهم مطالعه دقیق‌تر صورت گیرد و در راستای ارتقا و گسترش آن کوشش بیشتری شود تا به عنوان یک سپر محکم در مقابله با کرونا و هر ویروس دیگر در آینده به کار گرفته شود.
چرا به فعالیت بدنی نیاز داریم؟
حرکات بدنی مرتب هم به بدن و هم به مغز سود می‌رساند. فعالیت بدنی میتواند فشارخون بالا را کاهش داده، در کنترل وزن کمک کند و همچنین خطر بیماری قلبی، حمله قلبی، دیابت نوع ۲ و انواع سرطان را کاهش دهد. همچنین استحکام ماهیچه و استخوان را بهبود می‌بخشد و تعادل و انعطاف و تندرستی را افزایش می‌دهد .برای افراد مسن، فعالیت‌هایی که تعادل را بهبود می‌بخشند، به جلوگیری از افتادن و صدمات ناشی از آن کمک می‌کند. برای کودکان، فعالیت بدنی مرتب به رشد سالم و تقویت آن‌ها کمک کرده و خطر بیماری را در آینده کاهش می‌دهد. از طریق فعالیت مرتب کودکان میتوانند مهارت‌های حرکتیِ پایه‌ای را توسعه داده و روابط اجتماعی داشته باشند.فعالیت بدنی مرتب همچنین سلامت ذهنی را بهبود بخشیده و میتواند خطر افسردگی و افول شناختی را کاهش داده و شروع زوال عقل را به تاخیر بیندازد و روی هم رفته احساس خوب بودن را بهبود بخشد.
چه میزان از فعالیت‌های بدنی پیشنهاد شده است؟
سازمان بهداشت جهانی برای میزان فعالیت بدنی افراد در تمام سنین پیشنهادهایی داده است که افراد برای بهبود سلامتی و تندرستی خود باید آن‌ها را انجام دهند.
حداقل میزان فعالیت پیشنهادشده برای سنین مختلف:
نوزادان زیر ۱ سال
- نیاز دارند که چند بار در روز از لحاظ بدنی فعال باشند.
کودکان زیر ۵ سال
- باید حداقل ۱۸۰ دقیقه در روز فعالیت بدنی داشته باشند. کودکان ۳ تا ۴ سال باید به طور متوسط یا شدید ۱ ساعت در روز فعال باشند.
کودکان و بزرگسالان ۵ تا ۱۷ سال
- همه کودکان و بزرگسالان باید حداقل ۶۰ دقیقه در روز (به مدت حداقل ۳ روز در هفته) فعالیت بدنی متوسط تا شدید، شامل فعالیت‌هایی که استخوان و ماهیچه را استحکام می‌بخشد، داشته باشند.
بزرگسالان بالای ۱۸ سال
- در مجموع حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنیِ متوسط یا حداقل ۷۵ دقیقه فعالیتِ بدنی شدید شامل فعالیت‌های تقویت‌کننده ماهیچه را به مدت ۲ روز یا بیشتر در طول هفته انجام دهند.
- افراد مسن با توان حرکتی ضعیف باید برای بهبود تعادل و جلوگیری از افتادن به مدت ۳ روز یا بیشتر در هفته فعالیت بدنی داشته باشند.
اما هر فعالیت بدنی‌ای بهتر از این است که هیچ فعالیتی نداشته باشیم. با مقدار کم شروع کنید و به تدریج طول دوره، تکرار و شدت آن را افزایش دهید.
فعال بودن در طول دوره همه‌گیری کووید ۱۹ همه ما را به چالش کشیده چون به نظر می‌رسد که شرایط برای فعال بودن محدودتر شده است. بسیار مهم است که هر روز راه‌هایی را برای فعال بودن و کاهش زمان نشستن برای مدتی طولانی برنامه‌ریزی کنیم.
به عبارت ساده‌تر اکنون زمانی حیاتی است تا مطمئن شویم که همه ما بیشتر تحرک داشته و کمتر می‌نشینیم.
چطور هنگام ورزش کردن در دوره کووید ۱۹ ایمن بمانم؟
اگر تب، سرفه و مشکل تنفسی دارید ورزش نکنید. در خانه بمانید و استراحت کنید. دنبال توصیه‌های پزشکی باشید و از قبل تماس بگیرید و دستورالعمل‌های متخصص سلامت محلی را انجام دهید.
اگر شما قادر به پیاده‌روی کردن یا دوچرخه‌سواری هستید، همیشه فاصله اجتماعی را رعایت کرده و دست‌های خود را قبل از رفتن، هنگام رسیدن به مقصد و به محض رسیدن به خانه با آب و صابون بشویید. اگر آب و صابون در دسترس نیست از محلول دست بر پایه الکل استفاده کنید.
اگر به پارک یا فضای عمومی برای راه رفتن، دویدن یا ورزش کردن می روید همیشه فاصله اجتماعی را رعایت کرده و دست‌های خود را قبل از ترک کردنِ خانه، هنگام رسیدن به مقصد و به محض رسیدن به خانه با آب و صابون بشویید. اگر آب و صابون در دسترس نیست از محلول دست بر پایه الکل استفاده کنید. دستورالعمل‌های متخصصان سلامت محلی را در رابطه با هر محدودیتی در مورد تعداد افراد همراه شما یا محدودیت‌های استفاده از تجهیزات ورزشی و یا بازی کردن در فضای باز عمومی پیگیری کنید.
اگر معمولاً به طور مرتب فعال نیستید به آرامی و با فعالیت‌های شدت پایین مثل راه رفتن و ورزش‌هایی با قدرت کم و با زمان کوتاه مثل ۵ تا ۱۰ دقیقه شروع کرده و به تدریج تا ۳۰ دقیقه و یا به طور متوالی و در طول چند هفته افزایش دهید. بهتر و ایمن‌تر است که اگر قبلا تحرک نداشتید ابتدا برای مدت زمان کوتاه ولی متوالی‌ای فعال باشید تا اینکه بدون آمادگی برای مدتی طولانی فعالیت بدنی داشته باشید.
فعالیت مناسبی را انتخاب کنید تا خطر آسیب کمتر شده و از فعالیت بدنی لذت ببرید. بر حسب شرایط سلامتی و تندرستی خود شدت فعالیت مناسبی را انتخاب کنید. در حین فعالیت بدنی باید بتوانید به راحتی نفس بکشید و در حالی که فعالیت بدنی با شدت کم و متوسط را انجام می‌دهید قادر به مکالمه باشید.
چطور در خانه و اطراف خانه فعال بمانیم؟
سعی کنید که از نشستن برای طولانی‌مدت چه برای کار، مطالعه، تماشای تلویزیون، خواندن یا استفاده از رسانه‌های اجتماعی یا بازی کردن با گوشی و کامپیوتر پرهیز کنید. برای کاهش نشستن برای طولانی‌مدت هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه یک‌بار ۳ تا ۵ دقیقه استراحت کنید. به سادگی بلند شوید و کشش داشته باشید یا حتی بهتر است که در خانه راه بروید یا از پله‌ها بالا و پایین بروید و یا اینکه به باغ بروید. با انجام این حرکات میتوانید سلامتی و تندرستی خود را بهبود ببخشید.
برنامه روزانه منظمی را برای فعالیت بدنی داشته باشید: با برنامه‌ریزی فعالیت بدنی یا استراحت ورزشی توسط خودتان و یا با پیوستن به کلاس آنلاین یا با تنظیم زمان برای اینکه با دوستانتان به صورت آنلاین فعالیت داشته باشید. داشتن زمانی مشخص برای تحرک داشتن به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید که هر روز فعالیت دارید. یادداشت کردن زمان مورد نظرتان به شما در جهت یادآوری آن کمک می‌کند. به برنامه‌تان پایبند باشید. این کار به شما در داشتن روتین منظم و وفق یافتن با روش‌های جدید کار کردن، مطالعه و زندگی خانوادگی که به علت شرایط کووید ۱۹ محدود شده‌اند، کمک می‌کند.
در کنار خانواده و دوستان خود فعال باشید. برقراری ارتباط با دیگران میتواند به شما و خانواده‌تان در خانه و جاهای دیگر کمک کند تا وقت خود را در کنار هم گذرانده و فعال باشید. برنامه‌ریزی زمان برای فعال بودن با کودکان به کمک بازی‌های فعالانه در خانه، پیاده‌روی در پارک‌ها یا دوچرخه‌سواری میتواند راهی برای استراحت و آرامش همه خانواده، در کنار هم بودن و فعال و سالم بودن در حالی که در خانه‌اند باشد.
برای فعال بودن خود و خانواده‌تان هدف تعیین کنید: با انتخاب نوع خاصی از فعالیت، زمان خاصی از روز و یا اینکه هر روز چند دقیقه فعالیت داشته باشید این کار را انجام دهید. از هر عضو خانواده بخواهید که هدف‌های خودشان را انتخاب کنند. اهدافی که کمی چالش‌انگیزند اما با کمک خانواده و دوستان و انگیزه تحقق می‌یابند. پیشرفت خودتان را به صورت هفتگی ثبت کنید و اگر فکر می‌کنید این امر به شما کمک می‌کند، به خودتان چیزی ارزشمند هدیه بدهید.
برای مبارزه با گسترش کرونا (corona) در ورزش رعایت موردهای زیر ضروری است:
۱– خودداری از حضور غیر ضروری در مکان های پرتردد و پرجمعیت
۲- شست وشوی مکرر دست ها با آب و صابون
۳- خودداری از دست دادن و روبوسی
۴- رعایت حریم ایمن ۱.۵ تا ۲ متری با دیگر اشخاص در تجمعات، مانند زمان حضور در ورزشگاه
۵- استفاده از محلول های ضدعفونی در محل ورزش و کار برای تمیز کردن دست ها و سطوح وسیله ها
۶- مراجعه به پزشک در صورت وجود علایمی مثل سرفه، گلودرد، نفس تنگی ، تب و مشکلات گوارشی
۷- استفاده از ماسک های استاندارد و معاوضه آن براساس دستورالعمل های مربوطه برای افرادی که مریض شده اند یا از مریض نگهداری می کنند.
۸- افردی که دچار سرما خوردگی و عفونت هستند از حضور در ورزشگاه پرهیز کنند.
۹- تماشاگران حاضر در ورزشگاه ماسک بزنند و از دست دادن و تماس با یکدیگر خودداری کنند.
چه زمانی ورزش توصیه نمی شود؟
با وجود علایمی مانند سرما خوردگی کم یا گوش درد میتوانید بدون خطر به تمرین های ورزشی خویش ادامه دهید، ولی ورزش کردن در شرایط زیر سفارش نمی شود.
۱. داشتن تب
زمانی که تب دارید، دمای بدن شما بالاتر از حالت معمولی است. متوسط دمای بدن در شرایط معمولی باید ۳۷ درجه باشد. تب امکان دارد علل زیادی داشته باشد ولی معمولاً بر اثر عفونت های ویروسی یا باکتریایی ایجاد می شود. تب امکان دارد اثرات ناخوشایندی مانند ضعف، کم‌ابی ، درد عضلانی و کاهش اشتها را به دنبال داشته باشد.
ورزش کردن زمانیکه تب دارید، کم بود آب بدن را تشدید می کند و میتواند سبب وخیم تر شدن تب شود.
علاوه بر این، تب باعث کاهش قدرت و توانایی عضلات می شود سرانجام دقت و هماهنگی آن ها را کاهش داده و احتمال آسیب دیدگی تان افزایش می یابد. همین علل سبب میشوند که ورزش کردن زمانیکه تب دارید، مخرب باشد. بهتر است که در چنین شرایطی، استراحت کنید و باشگاه رفتن یا تمرین های ورزشی را تعطیل کنید.
۲. سرفه پی در پی یا خلط دار
سرفه یکی از پاسخ های طبیعی بدن به هرگونه تحریک یا وارد شدن جسم خارجی به مجرای تنفس است که به حفظ سلامتی بدن کمک می کند. با وجود این، سرفه های مکرر ممکن است یکی از علائم عفونت دستگاه تنفسی باشد. مثلا بیماری هایی مثل سرماخوردگی، آنفولانزا و حتی التهاب ریه، ممکن است عامل ایجاد سرفه های مکرر باشند. سرفه های مکرر، علائمی هستند که نشان می دهند به استراحت نیاز دارید و باید تمرینات ورزشی را متوقف کنید.
البته سرفه خشک و اندک، مانع شما برای ادامه ی تمرین ها نیستند ولی چنانچه مداوم یا همراه با خلط باشند، باید تمرین های خویش را قطع کنید.
سرفه های مکرر، مانع از این میشوند که نفس عمیق بکشید به ویژه زمانیکه ضربان قلب تان در جریان تمرین بالا رفته و به اکسیژن بیشتری احتیاج دارید. این وضعیت سبب ایجاد نفس تنگی می شود و سریعتر شما را خسته می کند. سرفه ی همراه با خلط، امکان دارد یکی از علائم بیماری های عفونی یا دیگر مشکلات پزشکی باشد که نیازمند استراحت و مراجعه به پزشک است.
علاوه بر این، سرفه کردن یکی از مهم ترین راههای انتقال بیماری هایی مانند آنفولانزاست. زمانی که با وجود سرفه به باشگاه می روید، دیگر اشخاص را در معرض ابتلا به بیماری خود قرار می دهید.
۳. بیماری التهاب معده و روده
بیماری هایی که بر دستگاه گوارش تأثیر می گذارند، به عنوان مثال بیماری التهاب معده و روده، میتوانند علایم بسیار جدّی و شدیدی داشته باشند و مریض را چند روزی از تمرین های ورزشی دور کنند. حالت تهوع، استفراغ، اسهال، تب، درد شکمی و کاهش اشتها، علایم شایع این بیماری هستند.
اسهال و استفراغ باعث کاهش آب بدن میشوند که فعالیت های فیزیکی آن را تشدید می کند.
یکی از علایم شایع این بیماریها ، حس ضعف است که احتمال آسیب دیدگی را در جریان تمرین افزایش می دهد. همچنین ، بسیاری از بیماری های مربوط به دستگاه گوارش، شدیدا واگیردار هستند و به آسانی به افراد دیگر منتقل می شوند. با وجود این چنانچه میخواهید فعالیت بدنی داشته باشید، تمرین های کششی سبک و یوگا در خانه، بهترین انتخاب است.
۴. کرونا و آنفولانزا
کرونا و آنفولانزا یک بیماری واگیردار است که به سیستم تنفسی اسیب می رساند. آنفولانزا علایمی مانند تب و لرز، گلودرد، درد عضلانی، خستگی، سردرد، سرفه و گرفتگی بینی ایجاد می کند. آنفولانزا امکان دارد خفیف یا شدید باشد و میزان شدت آن به سطح عفونت بستگی دارد. در موردهای بسیار حاد، حتی منجر به مرگ بیمار می شود.
همه ی مبتلایان به آنفولانزا، تب را تجربه نمی کنند ولی آنهایی که دچار تب میشوند ، در معرض خطر کم بود آب بدن قرار دارند و در این وضعیت، ورزش کردن تنها وضعیت را بدتر می کند. اکثر اشخاص در کم تر از دو هفته بهبود می یابند ولی تمرین های ورزشی در حین اوج بیماری، مدت بیماری را افزایش می دهد و بهبودی را به تاخیر می اندازد. انجام فعالیت های شدید ورزشی در طول بیماری، پاسخ های سیستم ایمنی بدن را به طور موقت، متوقف می کند. همچنین ، کرونا (corona) و آنفولانزا یکی از بیماری های شدیداً واگیردار است و به آسانی با عطسه، سرفه یا حتی ترشحات دهان موقع حرف زدن ، جابجا می شوند.
درصورتی که به بیماری کرونا و آنفولانزا مبتلا شده اید بهتر است که تمرین را چند روزی قطع کنید و در خانه استراحت کنید.
