به گزارش صدای حوزه، حجت الاسلام و المسلمین استاد عالم زاده نوری، معاون تهذیب حوزه های علمیه از کیفیت برگزاری کمیسیون اخلاق و تربیت در همایش صدسالگی بازتأسیس حوزه انتقاداتی داشته اند که در ادامه مطالعه می نمایید:
استاد عالم زاده نوری:
عصر روز نخست همایش یکصدمین سالگشت بازتاسیس حوزه علمیه قم، کمیسیون اخلاق و تربیت با ریاست آیت الله تحریری و دبیری حجت‌الاسلام و المسلمین حسین‌خانی برگزار شد و مقالاتی در این کمیسیون ارایه گردید.
برخی از این مقالات به تحولات علمی در عرصه دانش اخلاق و علوم هم‌جوار آن اختصاص داشت و دستاوردهای فراوان علمی در این موضوع را در طول صد سال اخیر ارائه می‌کرد.
محتوای آن مقالات هم سودمند و آموزنده بود و هم امیدبخش و دلگرم‌کننده. شخصا از محتوای آن مقالات استفاده کردم و بر نویسندگان آن درود می‌فرستم.
اما این نکته را قابل ذکر دانستم که عرصه اخلاق و تربیت، عرصه دانش نیست؛ عرصه انسان‌سازی و تحول شخصیت است.
چه بسا مناسب‌تر بود که ارائه این مقالات به کمیسیون پژوهش منتقل شود و در کمسیون پژوهش ضمن برشماری دستاوردهای پژوهشی حوزه علمیه، به پژوهش‌های اخلاقی و نظریات و تولیدات علمی در این موضوع نیز اشاره شود.
آنچه از کمیسیون اخلاق و تربیت انتظار می‌رفت این بود که به موضوع انسان‌سازی و تربیت بپردازد و فنّ بارآوردن طلبه‌ی جامع الکمالات را بررسی کند. تربیت طلبه به عنوان یک عنصر عالم مومن متعبد مستحکم مجاهد فداکار پر استقامت که در راه اسلام حاضر است همه وجود خود را فدا کند و شخصیتی جامع و متوازن دارد.
با این نگاه موضوعات اصلی در چنین کمیسیونی علی القاعده به شرح زیر خواهد بود:
- تقویت روح و استحکام شخصیت
- افزایش ایمان
- نورانیت باطن و لطافت روحانی
- تسلط بر نفس و هواهای نفسانی
- آزادسازی انسان از شهوت و غضب و قیود مادی
- قدرت و عظمت روحی
- ارتقای معنوی و ایجاد انگیزه‌های متعالی
- عظمت بخشیدن به انسان
- طهارت جان و تزکیه نفس و مانند آن
انتظار می‌رفت به جای رویکردهای دانشی، تحلیلی و فیلسوفانه و فهرست کردن دستاوردهای علمی و پژوهشی و تولیدات مفهومی و موفقیت‌های ناظر به دانشوری و نظریه‌پردازی، به دستاوردهای مرتبط با فرایندهای انسان‌سازی و فنّ طلبه‌پروری و هنر تربیت عالم ربانی پرداخته شود.
مقاله برادر گرامی جناب آقای عارف به این موضوع ناظر بود. از ایشان تشکر می‌کنیم و امیدوارم این مسیر پرفایده ادامه یابد.
یکی از برادران که در عرصه مدیریت اسلامی، مطالعه و تخصص و بیش از آن تجربه و دغدغه دارد، مشابه این موضوع را در کمیسیون مدیریت نقل می‌کرد. حاصل سخنش این بود که در همایش یکصدمین سالگشت بازتاسیس حوزه علمیه قم، که نکوداشت مدیر حوزه علمیه قم بود، شایسته بود نگاه کلان و جامعی به مدیریت عالی حوزه‌های علمیه صورت گیرد و دوره‌های متوالی آن (دوره مرحوم حاج شیخ، مراجع ثلاث، آیت الله بروجردی، مراجع اربع، انقلاب اسلامی تا کنون) به شکل دقیق و جامع بررسی شود و با مدیریت حوزه‌های علمیه نجف، سامرا، خراسان، و … مقایسه شود و نقاط قوت و ضعف هر یک با دقت دیده شود و رهنمود روشنی برای #آینده آن به دست آید.
اما گویا به جای پرداختن به چنین موضوع مهمی، تنها عرصه دانشی مدیریت و پژوهش‌های مرتبط با آن بررسی شده و آخرالامر هم معلوم نشده که حکایت مدیریت عالی حوزه‌های علمیه کجا باید سرانجام یابد.
