• امروز : دوشنبه - ۳ شهریور - ۱۴۰۴
  • برابر با : Monday - 25 August - 2025
کل اخبار 6542

صدای حوزه امروز

موسیقی عرفانی یا عرفان موسیقی؛ مسأله اینست! پاسخ انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم به بیانیه تسلیم جبهه اصلاحات نقدی بر نقد بی پرده خانم اسماعیل زاده به صحبت های استاد پناهیان در باب امر به معروف و نهی از منکر طلبه خبرنگاری که شیفته آموختن بود / روزت مبارک محمد جان! عدالت آموزشی و چالش‌های ساختاری در حوزه علمیه از منظر استاد وکیلی آیا انبیای الهی مشاهده این همه رنج و مصیبت مردم مظلوم غزه را تحمل می کردند؟ کانون‌های عظیم تبلیغی؛ مأموریت‌های سه‌گانه و واقعیت امروز خطر جایگزینی اجتماعی در کمین روحانیت حوزه علمیه و تابلوی ایست پست‌مدرنیسم جامعه از کارِ حوزه بی‌خبر است تجلیل مدیران حوزه‌های علمیه کشور از حماسه‌آفرینی ملت ایران و تاکید بر حمایت تام از نظام و رهبری گردهمایی خانوادگی برگزیدگان گروه‌های تبلیغی استان آذربایجان شرقی تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند! روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند

20
یادداشتی در پی سوژه شدن لباس فرمانده کل سپاه در هنگام تزریق واکسن:

سوژه پردازی و بسط سیاست

  • کد خبر : 34964
  • 13 دی 1400 - 11:45
سوژه پردازی و بسط سیاست
همه منتظرند اتفاقی بیافتد و انبوهی از تفاسیر روانه جامعه شود، و هر کس به فراخور سلیقه سیاسی اش تفسیری را بردارد و سر دست بگیرد و در بوق و کرنا کند.

به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، یادداشتی به مناسبت وایرال شدن تصاویر لباس فرمانده کل سپاه در هنگام تزریق واکسن و نوعی سوژه شدن لباس ایشان در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که در ادامه مطالعه می نمایید:

این چند خط را خوب بخوانید!

«پس از تزریق واکسن توسط فرمانده کل سپاه، برخی در شبکه‌های اجتماعی نوشتند که سردار سلامی سرشانه لباس خود را برای دریافت واکسن پاره کرده است! اما تصاویر جزئی‌تر نشان می‌دهد که سرشانه لباس فرمانده سپاه زیپ دارد!»

مهم آن است که سوژه فقط باشد

این یک گزارش واقعی از یک خبرگزاری رسمی است. گزارشی که روایتگر اتفاقی نامبارک در اذهان جامعه ماست، و نمایشگر مردمانی است که سوژه برایشان بیش از حد جذاب است. مهم نیست سوژه چه باشد. مهم آن است که سوژه فقط باشد، و درباره آن گمانه زنی کنند. یک روز زیپ آستین یک سردار، یک روز لباس فلان بازیگر، و … .

این اتفاق، تا جایی که سرگرمی باشد چندان مهم نیست. نقطه تراژیک داستان جایی است که سوژه پردازی از یک سرگرمی به یک مانور سیاسی برای سیاسیون تبدیل شود، به طوری که با خوانش های سیاسی از سوژه ها هم اشتهای کاذب مخاطبشان را سیراب کنند، هم با به کرسی نشاندن تفسیر خود، به جایگاه سیاسی شان اعتبار ببخشند. این اتفاقی است که از سوی هر دو جریان سیاسی جامعه پیوسته در جریان است.

همه منتظرند اتفاقی بیافتد و انبوهی از تفاسیر روانه جامعه شود، و هر کس به فراخور سلیقه سیاسی اش تفسیری را بردارد و سر دست بگیرد و در بوق و کرنا کند.

آنها شاید خودشان هم متوجه تبعات سوء کارشان نباشند، و ندانند که ناخواسته دارند به همه شئون جامعه رنگ سیاست میزنند، و مردم را در همه لایه های اجتماعی به دو گروه صف در صف تقسیم میکنند.

شاید ندانند که دارند قلمرو مشترک جامعه را روز به روز نحیف تر میکنند. و ندانند که با این کار دارند نفرت را در جامعه بیشتر و بیشتر میکنند. مگر هاضمه مردم تاب تحمل این همه سیاست را دارد؟! این اشتهای کاذب را تا طغیان نکرده باید علاج کرد، نه اینکه به آن دامن زد.

لینک کوتاه : https://v-o-h.ir/?p=34964

مطالب مرتبط

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.