به گزارش خبرنگار صدای حوزه، علی کردانی طی یادداشتی به بررسی عملکرد جبهه انقلاب در مواجهه با تخریب ها و تهمت های رقیب و وظیفه این جبهه پرداخته است.
انتخابات ریاستجمهوری۱۴۰۰ با تب و تابهای رسانهای، به ویژه مناظره تلویزیونی اول همراه بود؛ مناظرهای که در آن اخلاق به قهقرا رفته و دنیایِ دنیاخواهان نمایان شد.
اینکه نظرها و اقبالها به سمت کاندیداهای جبهه انقلاب روانه شده، خبر خوبی است و نوید صبح نزدیک میدهد؛ اما تخریبها، رقیبتراشیها، اعتباربخشیِ مدرکی و بیاعتبار نشان دادن تحصیلات کاندیدایِ هدف، تکنیکهایی بود که میتواند تاکتیک شود؛ از قالب فردگویی خارج و به شیوه همگانی و رسانهای غربگرایان منجر شود.
در وادی تخریب، تهمت و رقیبهراسی نباید دست روی دست گذاشت؛ چرا که تجربه نشان داده، امیدهای بیخوف، همواره مخاف است و خوفهای بیامید، همواره ناامیدی است.
باید با تمام قوا به سمت رسانه رفت؛ چرا که وقتی رقیب، از هیچ تهمت و دروغی برای زمین زدن دیگر نامزدها ابایی ندارد؛ میطلبد تا جوانان انقلابی در خاکریز رسانه مستقر شده و تاکتیک «بهترین دفاع حمله است» را به سبک اخلاقمدارانه پیریزی کرده و همواره دستان خود را بر ماشه دروغزنی و خنثیسازی تخریب و تهمت قرار دهند؛ تا در هر بار دروغ و تهمت، گلوله خود را به سمت محتواها و مدلهای شیطانی شلیک نمایند.
فرصت کم است و تلاش غربگرایان فراوان؛ تصور کاذب پیروزی جبهه انقلاب؛ میتواند به نتیجه شاذ انتخابات تبدیل شده و دلهای امیدوار بینصیبان انقلاب را باز هم بینصیب گذارد.