• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024
کل اخبار 6233اخبار امروز 0

صدای حوزه امروز

دیدگاه آیت الله فاضل نسبت به ماجرای درمانگاه قم و طلبه ای که فیلم خرید ماشینش منتشر شد و ماجرای چای دبش! اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارید، لااقل ساکت بمانید! گفتگو با امام جماعت مسجد ۲۴ ساعته دهکده المپیک تهران / بهترین منصب در کره زمین امامت مسجد است! پاسخ معاون تبلیغ حوزه به دغدغه های مبلغان فضای مجازی؛ لزوم افزایش حمایت از مبلغین و خروج از پراکنده کاری ها دهمین جشنواره هنر آسمانی حوزه علمیه با محوریت تبلیغ نوین، هوش مصنوعی! پیام تقدیر و تشکر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم انتخابات چقدر ارتباط به اسلام و امام زمان (عج) دارد؟! امام محله‌ای که مسجد محوری در امور را به معنای واقعی دنبال می‌کند/ تشکیل گروههای سرود ویژه نوجوانان در مسیر جریان سازی جنس محتوای نامه های پیامبر(ص) به سران کشورها: تبلیغ با چاشنی عزت و تهدید! لزوم جدیت در مقابله مدبرانه با پدیده کشف حجاب گزارش کار مدیر حوزه های علمیه در جمع طلاب یزد؛ طرح جامع تبلیغ خدمت مقام معظم رهبری ارسال شده است سه هزار معلم طلبه بدون قائل شدن امتیازی خاص، جذب مدارس شدند/ برنامه درسی مدارس وابسته به حوزه فرقی با سایر مدارس ندارد زنگ هایی که در حوزه همیشه دیر به صدا در می آیند! امتداد اجتماعی روحانیت و جیغ های بنفش اصحاب مدرنیته!

15
یادداشت رسیده؛

با قید فوریت «به بهانه حمله به روحانیون در مشهد» + نقدهای وارده

  • کد خبر : 40352
  • 20 فروردین 1401 - 10:16
با قید فوریت «به بهانه حمله به روحانیون در مشهد» + نقدهای وارده
یادداشت زیر توسط حجت الاسلام احمد اولیایی، نگاشته شده است که به این بهانه، برخی از مخاطبان صدای حوزه، نقد هایی را به این یادداشت نوشته اند که در ادامه ی یادداشت آمده است که مطالعه می نمایید:

به گزارش خبرنگار صدای حوزه، یادداشت زیر توسط حجت الاسلام احمد اولیایی، نگاشته شده است که به این بهانه، برخی از مخاطبان صدای حوزه، نقد هایی را به این یادداشت نوشته اند که در ادامه ی یادداشت آمده است که مطالعه می نمایید:

حادثه حمله به سه روحانی در حرم امام رضا علیه السلام هرچند هیچ ارتباطی به «جایگاه روحانیت در جامعه» نداشت و اساسا با اهداف اعتقادی و تفرقه افکن صورت گرفت اما باز هم بحث فاصله مردم از روحانیت یا افول جایگاه روحانیت را بر سر زبان ها انداخت.

آنچه نگارنده را بر این داشت که در این مورد بنویسد کامنت ها و اظهارنظرهای مردم در فضای مجازی بود که به نوعی خوشحالی مردم از این حادثه را نشان می داد. یک خوشحالی تاسف بار و در عین حال تعجب آور؛ اینکه چرا یک‌تکفیری به روحانیون حمله کند خیلی سوال پیچیده ای نیست اما اینکه چرا باید هموطنان ما از این حمله خوشحال شوند، یک پرسش پیچیده و قابل تامل و بسیار نگران کننده است.

قطعا پاسخ به این پرسش تحقیقات نظری و پیمایشی متعدد و دقیق می طلبد اما به قدر وسع و حوصله یادداشت، میتوان گفت بخشی از وضعیت موجود حاصل دو اشتباه بزرگ حوزه و روحانیت بوده است؛

یک. حضور در تمام عرصه ها:

اینکه روحانیون باید در امور اجرایی ورود کنند یا خیر، یک دعوای قدیمی ست اما ظاهراً این حضور روحانیون در همه عرصه های سیاستگذاری، تقنینی و اجرایی کشور این حق را به مردم می دهد که تصور کنند وضع موجود جامعه حاصل حضور و تصدی گری روحانیت است.

دو. فاصله گرفتن روحانیون از مردم و به عبارتی از بین رفتن زیست مشترک:

پیشتر، روحانیت با مردم زیست مشترک داشت و محله ها شاهد حضور روحانی و کنش های اجتماعی وی بودند.این همزیستی تمام تصورات غلط نسبت به روحانیت را در ذهن مردم از بین می برد اما اکنون محله ها خالی از روحانی ست. طلاب به شهرستان ها باز نمی گردند و این به شکاف مردم و روحانیت دامن زده است.

لذا باید سریعتر فکری کرد؛

اول. روحانیون از مناصب فاصله بگیرند و حتی اگر لازم است درین باب قانون وضع شود.

دوم. طلاب به محل تولد خود بازگردند و در محله خویش اصطلاحا کار آخوندی کنند. این برگشت البته مستلزم تصمیم مرکز مدیریت و تصمیم گیران حوزه است.

مادامی که این دو اتفاق نیفتد، ما شاهد فاصله مردم از روحانیت، افول مرجعیت فکری فرهنگی روحانیت و مانند اکنون، بی تفاوتی و حتی خوشحالی از کشته شدن طلاب و روحانیون خواهیم بود.

 

نقد های وارده به یادداشت بالا:

۱٫ نگارنده این یادداشت یا رصد ضعیفی انجام داده یا پیج های اپوزیسیونی را زیاد تورق و مطالعه کرده است و از طرفی مشاهدات میدانی و همان سرصحنه و حمایت مردم از روحانی مظلوم را ندیده است.

۲٫ جنگ هیبریدی دشمن علیه دین و روحانیت را در طول چهل سال اخیر خوب ندیده و بعنوان متغیر اصلی نادیده انگاشته است که از دلایل جدی در تخریب چهره روحانیت، متغیری چون پروپاگاندا و تبلیغات سیاه دشمن بوده است.

۳٫ ضعف تحلیل جایی بیشتر نمود پیدا می کند که افت محبوبیت طلاب را پیشفرض غلطی قرار داده و نتایج غلط‌تری چون عقب نشینی از مناصب حکومتی را نتیجه می گیرد. لازم به ذکر است که اساسا برخی پست ها فقط در شان روحانیت است و بس والا که ماهیت خود را از دست می‌دهد که در برخی بخش ها از دست داده و سکولار شده است.

۴٫ بازگشت به کار آخوندی هم شائبه سکولار شدن و بی‌تفاوتی نسبت به سیاست و کلان مباحث اجتماعی را تداعی می کند که با توجه به اجمال موجود در نوشته، در حد یک گمانه منفی برخاسته از متن می توان تامل بیشتری نمود.

۵٫ نکته نهایی اینکه این نوع آسیب شناسی در این موقعیت خیلی دقت نظر ندارد و انگار که دیدگاهی در صدد موقعیتی بوده تا توصیه هایی را دیکته کند چرا که انگار مقصر قضیه را چینش و ترکیب حضور روحانیت در جامعه و سیاست القا می‌کند.

 

در حال تکمیل…

لینک کوتاه : https://v-o-h.ir/?p=40352
  • نویسنده : احمد اولیایی

مطالب مرتبط

26شهریور
«امید معکوس» مصطفی ملکیان
14مرداد
دفاعی عقیم و پرهزینه
حکومت علوی؛ بعثت عدالت

دفاعی عقیم و پرهزینه

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 2در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۲
  1. با حضور افرادی مثل ایشون در رده های مدیریتی مثل دفتر تبلیغات اسلامی باید هم شاهد فاصله گرفتن مردم از روحانیت باشیم. طلبه ای که …به یکباره لباس می پوشد و مدیر می شود باید هم چنین تفکراتی داشته باشد. از جناب استاد واعظی بعید است که به چنین افرادی … میدان می دهد.

  2. باسلام و آرزوی قبولی طاعات. گرچه به نظر می رسد تحلیل جناب اولیایی کمی نارس و یا بد زمان است اما نقدهای سطحی و هیجانی و بعضا تهدیدهای امنیتی باعث شده تا سخنان ایشان در خصوص فضای حاکم بر زندگی اجتماعی روحانیون عینیت بیشتری بیابد. انتظار می رود که مخاطبان به دور از خط و نشان کشیدن های عوامانه در خصوص این موضوعات، گفتگوهایی را اغاز نمایند. اگر در قم و به ویژه حوزه های علمیه و در میان طلاب تحمل چنین نقدی حتی اگر قابل اثبات نباشد، وجود نداشته باشد که فاجعه بسیار بیشتر از آنچیزی است که در مشهد مقدس رخ داده است. اینکه قاطبه روحانیون و طلاب در کنار و میان مردم هستند امری واضح و روشن است اما آنچه احتمالا مد نظر جناب اولیایی بوده مقایسه این ارتباط با گذشته است. مضافا به اینکه حساب روحانیون سرمایه دار و منصب دار جدا است. ما طلبه ها در کوچه و بازار، فامیل و بستگاه و حتی از سوی برخی مسجدیان و جانبازان پر افتخار هر از چند گاهی گوشه و کنایه هایی را نه از مزدوران مواجب بگیر استکبار و استبداد بلکه از همین مردم ساده و کارگر و مسجدی می شنویم. از گرانی ها و بی عدالتی ها و فساد اداری و تبعیض و سود بانکی و بی حجابی و صدا و سیما و …… احتمالا منظور جناب اولیایی این است که روحانیون در مقایسه با گذشته کمتر در میان مردم هستند و یا کارهای دیگری غیر از مردم داری و هدایتگری به عهده گرفته اند. و همین امر باعث شده تا این وصله های ناروا از سوی مردم کوچه و بازار نثار ما شود. به جای شعار و تهدید کردن باید واقعیت ها را دیده و به فکر چاره بود. حتی اگر جناب اولیایی اشتباه کرده باید سراغ دیگری رفت که علت یابی کند و بیاندیشد. و عاقبت با صاحبان اندیشه است

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.