رسالت حوزه علمیه، تمدنسازی یا مجتهدپروری
نگاهی به نظام آموزشی و منابع درسی حوزه علمیه نجف
نظام آموزشی و منابع درسی حوزه علمیه نجف
تبیین تفاوتهای میان استنباط فقهی رایج و استنباط معارف تبلیغی
وقتی تبلیغ دین، اولویت اول یک روحانی می شود!
افتتاحیه گردهمایی آموزشی-توجیهی معاونین تبلیغ استانها و رابطین خواهر مدارس امین
بیانیه ی حوزه علمیه کرمان جهت برخورد قانونی با عوامل و مسببان این هنجارشکنی
امتدادهای کلامی و الهیاتی غزه!
آگهی انجام نماز و روزه و نوشتن وصیت نامه و خواندن زیارت عاشورا و خواندن اذکار مخصوص برای رسیدن به حاجات و انجام مشاوره توسط یک امام جماعت!
بحران جذب در حوزه؛ وقتی ۱۶۰ هزار طلبه، سفیران خاموشاند
اعتراض صریح مداح معروف به موازی کاری نهادهای تبلیغی و لزوم طرحی نو!
مسجدی که با ورزش و معنویت جوانان را جذب کرد
جایگاه روحانیت در حال و آینده نظام مرجعیت جامعه ایران/ روحانیت تقاص مسئولیتپذیری را میدهد!
جای خالی علمای بزرگ مسجدی در شهر مقدس قم!
از منظر قرآن کریم دو نوع مسئولیت پذیری و به تعبیر امروزی کسب قدرت و مدل حکمرانی داریم.
سخن احمد، همان معنای عقبماندگی تفکر از فرهنگ است که نه فقط در هند و ژاپن بلکه در ایران و حتی در شهرهای مذهبی ما هم در حال صیرورت است. هر مقدار سیر فرهنگ سریعتر و شتابندهتر از سیر تفکر و اندیشه باشد، عملا نوعی از جوکریسم فرهنگی (جنبشهای فرهنگیِ بیسر و بیمعنا) بوجود خواهد آمد.
تفکر نقادانه، یعنی هر صحبتی را بدون فکر قبول نکنیم، بلکه آن گفته را ارزیابی و بررسی کنیم که آیا درست است یا نه؟ نقاد بودن فقط در مورد دیگران نیست، بلکه شامل رفتارها و گفتارهای خودمان هم می شود.
مثبت اندیشی در پی یافتن راه حلهاست، اما اندیشه منفی پیوسته روی مشکلات متمرکز است.
استرس در زمان حال اتفاق میافتد و تفکر استرس زا به شرایط فعلی هر کسی ربط پیدا میکند. در واقع تفکر استرس واکنش به عاملی است که ممکن است اصلاً اتفاق نیافتاده باشد و فقط و فقط از تفکر ما سرچشمه بگیرد.