پاسخ انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم به بیانیه تسلیم جبهه اصلاحات
نقدی بر نقد بی پرده خانم اسماعیل زاده به صحبت های استاد پناهیان در باب امر به معروف و نهی از منکر
طلبه خبرنگاری که شیفته آموختن بود / روزت مبارک محمد جان!
عدالت آموزشی و چالشهای ساختاری در حوزه علمیه از منظر استاد وکیلی
آیا انبیای الهی مشاهده این همه رنج و مصیبت مردم مظلوم غزه را تحمل می کردند؟
کانونهای عظیم تبلیغی؛ مأموریتهای سهگانه و واقعیت امروز
خطر جایگزینی اجتماعی در کمین روحانیت
حوزه علمیه و تابلوی ایست پستمدرنیسم
جامعه از کارِ حوزه بیخبر است
تجلیل مدیران حوزههای علمیه کشور از حماسهآفرینی ملت ایران و تاکید بر حمایت تام از نظام و رهبری
گردهمایی خانوادگی برگزیدگان گروههای تبلیغی استان آذربایجان شرقی
تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند!
روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند
روایت شیخ اسماعیل رمضانی از عصر هوش مصنوعی و لزوم تغییر سبک آخوندی!
بحث دروغ گویی فرزندان میتواند به دلیل الگو برداری از پدر و مادر باشد. گاهی هم به دلیل تنبیه و تشویق توسط والدین کودکان دروغ میگویند.همچنین لجبازی کودکان میتواند به علت تبعیض بین کودکان و یا پاسخ دادن نامناسب به رفتارهای آنها باشد.
فرزندانی که تنبیه بدنی میشوند با سه آسیب جدی جسمی، روحی و روانی و رفتاری و آسیب جنسی تهدید میشوند که بستر آسیب جنسی برای آنان فراهمتر است.
اجازه دهید کارهایی را که توانایی انجام آنها را دارد را خودش انجام دهد در غیر اینصورت احساس توانمندی او را سلب خواهید کرد. برای مثال اگر کاری برای کودک سخت بود مانند باز یا بسته کردن یک جعبه، با صبر و حوصله او را تشویق کنید تا تلاش خود را بیشتر کند.
اغلب ما در هنگام برخورد با کودک غرغرو واکنش شدید نشان میدهیم. خیلی وقتها این واکنش با خشم و عصبانیت نیز همراه است. اولین چیزی که به ذهنمان میرسد این است که بگوییم: «بسه دیگه، غر نزن!» یا اینکه بدون هیچ حرفی فقط در یخچال را محکم میبندیم یا با عصبانیت همان لیوانی را که کودک از رنگ آن خوشش نمیآید جلویش میگذاریم؛ آنهم نه آرام، بلکه تقریبا لیوان را روی میز میکوبیم که نشان دهیم چقدر از غرزدن کودک عصبانی هستیم.
داشتن فرزند خوب است، اما بهتر از آن داشتن فرزندی است که تربیت دینی داشته باشد. باید فضای خانواده خود را آرام و محیطی امن برای تربیت فرزندتان قرار دهید تا بتوانید راحت تر اعتقادات دینی را به فرزند خود آموزش دهید.
فرزند از ارزشمند ترین نعمت های الهی است که خداوند متعال از روی فضل و لطف خود به انسان ها هدیه می کنند. داشتن فرزند و تلاش در جهت تربیت نسلی صالح و مؤمن بسیار مورد توصیه و تأیید و تشویق قرار گرفته است.
اخیراً اخبار زیادی در مورد اعتیاد کودکان و نوجوانان به بازی آنلاین منتشرشده است. بسیاری از والدین نگران هستند که ممکن است فرزندانشان به سرگرمیها و بازیهای آنلاین خود اعتیاد پیدا کنند. این موضوع تعجبآور نیست؛ مانند هر سرگرمی دیگری نظیر فوتبال، شطرنج ومطالعه، کسانی که از اوقات فراغت خود با انجام بازیهای آنلاین لذت میبرند، این کار را باعلاقه خاصی انجام میدهند. این امر میتواند منجر به تمایل کودکان به بازی طولانیتر و تکرار بیشازحد آن شود.
خانوادهها میتوانند با دادن هدیه هر چند کوچک به بهانههای مختلف، علاقه به شعائر دینی را در بچهها نهادینه کنند. انجمن روانشناسی ایالات متحده آمریکا به این نتیجه رسیده که در ضمیر ناخودآگاه هر انسانی علاقه به دین وجود دارد؛ بنابراین اگر از سنین کودکی به این موضوع درست پرداخته شود، مسلماً نتیجه خواهد داد.