پاسخ انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم به بیانیه تسلیم جبهه اصلاحات
نقدی بر نقد بی پرده خانم اسماعیل زاده به صحبت های استاد پناهیان در باب امر به معروف و نهی از منکر
طلبه خبرنگاری که شیفته آموختن بود / روزت مبارک محمد جان!
عدالت آموزشی و چالشهای ساختاری در حوزه علمیه از منظر استاد وکیلی
آیا انبیای الهی مشاهده این همه رنج و مصیبت مردم مظلوم غزه را تحمل می کردند؟
کانونهای عظیم تبلیغی؛ مأموریتهای سهگانه و واقعیت امروز
خطر جایگزینی اجتماعی در کمین روحانیت
حوزه علمیه و تابلوی ایست پستمدرنیسم
جامعه از کارِ حوزه بیخبر است
تجلیل مدیران حوزههای علمیه کشور از حماسهآفرینی ملت ایران و تاکید بر حمایت تام از نظام و رهبری
گردهمایی خانوادگی برگزیدگان گروههای تبلیغی استان آذربایجان شرقی
تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند!
روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند
روایت شیخ اسماعیل رمضانی از عصر هوش مصنوعی و لزوم تغییر سبک آخوندی!
حقیقت این است که پیشنهاد صلح را نه امام حسن (ع) بلکه معاویه داده است. امام صلح را میپذیرد، اما در پذیرفتن این صلح نکاتی است که باید بدان توجه شود.
این صفت محقّقان مشایخ باشد –رضوانالله علیهم– که مدح و ذمّ خلایق به نزدیک ایشان یکسان شده باشد و به جفا متغیّر نشوند.
امام حسن مجتبی (ع)» نشان دادند چیزی که برای ایشان ملاک است بقای اسلام و زمینه سازی برای تعالی انسان است
اینکه امروزه به برخی از بزرگان توهین و جسارت میکنند از قدیم بوده است فقط شیوه و نوع آن فرق کرده، دشمن بدون اطلاع مردم فضا را غبارآلود و شبههآمیز میکند و در فضای شبهات نیز فتنه ظهور و بروز میکند.
امام مجتبی(ع) در بصیرت افزایی و روشنگری و ایجاد زمینه برای فهم جامعه تلاش کردند و همان روش امام علی(ع) را که زمینه را برای حکومت عدل الهی را فراهم می کردند را ادامه داد.
مهربانی با بندگان خدا از ویژگیهای بارز ایشان بود. انس می گوید که روزی در محضر امام بودم. یکی از کنیزان ایشان با شاخه گلی در دست وارد شد و آن را به امام تقدیم کرد. حضرت گل را از او گرفت و با مهربانی فرمود: «برو تو آزادی!»
امام مجتبی علیه السلام در بین ما شیعیان هم مظلوم واقع شده و با وجود اینکه رفتار، سیره واخلاق امام حسن علیه السلام در روایات فراوانی بیان شده ولی ما کمتر به این احادیث پرداخته ایم.