به گزارش صدای حوزه، حجت الاسلام و المسلمین مصطفی رستمی، رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها در مراسم افتتاحیه اندیشکده‌های علوم انسانی و تحول در حکمرانی که در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد، اظهار داشت: گفت: یکی از مشکلاتی که ما در فضاهای دانشگاهی داریم این است که یک نوع استبداد علمی در برخی از مقاطع تحصیلی، حوزه‌ها و رشته‌ها وجود دارد و اجازه نقد، بازنگری و بازخوانی را نمی‌دهد.
استبداد علمی؛ مخالفت با نقد و استدلال
وی خاطرنشان کرد: برخلاف تصور که انتظار از دانشگاه، انتظار محیط نقد آزادانه و ورود آزاد به فضای اندیشه‌ورزی است، آنچه که در برخی از حوزه‌ها دیده می‌شود مواجهه با هرگونه نقد است، بعضی از ایرادهایی که در بحث نگاه انتقادی در حوزه علوم انسانی وجود دارد، ریشه آن به نوعی استبداد علمی بر می‌گردد، به جز فرصت دهی، به نقد، به بازخوانی و به نوعی ارزیابی و ارائه راهکار و استدلال پذیری امکان رشد، وجود ندارد.
رستمی ادامه داد: مسأله‌ای که ما در علوم انسانی با آن مواجه هستیم موضوع تولید محتوا، تولید نظریه، فکر در حوزه علوم انسانی است، یک پیش فرض دارد و آن پیش فرض نقد پذیری است، امروز تمدن غرب به طور جدی به چالش کشیده شده، موضوعی نیست که ما بخواهیم انتخاب کنیم.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها افزود: اگر مدعی هستیم انقلاب اسلامی ایران گفتمان رقیب است و توان ارائه گفتمان رقیب نظام‌های دنیا را دارد که اینگونه نیز هست، در اوج نیاز و سختی کشور، در سال پایان جنگ، در سالی که ما به واسطه نداشتن امکانات و جنگ افزار مجبور به پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شدیم، چند ماه بعد امام به رئیس جمهوری شوروی سابق نامه نوشتند، همه فکر کردند نامه امام (ره) درخواست کمک از شوروی و درخواست جنگ افزار است، در حالی که نامه صحبت از باز کردن دریچه‌ای جدید از جهان شرق بود.
وی با بیان اینکه اصرار بر تکرار اندیشه‌هایی که منتظر بطلان آنها در مراکز تولید آنها هستیم اصرار ناب جایی است، تاکید کرد: ظرفیت علمی، دانشمندان ارزشمند، دانشگاه‌های دارای ظرفیت، همه استعدادهایی و ظرفیت‌های خوبی هستند که می‌شود برای بازپروری و تولید در حوزه اندیشه استفاده کرد.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها گفت: زیر بنای تمدن، علم است و زیر بنای علم، علوم انسانی است. بدون علوم انسانی مبتنی بر مبانی انتظار تمدن، تولید تمدن، ارائه تمدن نوین اسلامی بیجا است.
