تاملی در باب انتشار یک دوربین مخفی
در روزهای گذشته یک دوربین مخفی، با موضوع آزار خیابانی زنان در فضای مجازی بازنشر بالایی پیدا کرد و مورد استقبال برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت.
در این ویدیو که توسط تیم ون استدیو ساخته شده است، ۳ خانم در ۳ پوشش متفاوت اقدام به پیاده‌روی در خیابان‌های مشهد میکنند که در مدت قدم زدن با آزار و اذیت‌های برخی از جوانان مواجه می‌شوند.
آنچه مشهود است شباهت بالای ایده ساخت آن، به ویدیویی است که چندسال پیش در منهتن نیویورک فیلمبرداری شد و مورد توجه قرار گرفت؛ در آن ویدیو نیز زنی با قدم زدن در خیابان‌های نیویورک آمار بالای آزار کلامی نسبت به خانم‌ها را به نمایش گذاشت.
جدای از نیت سازندگان این اثر و تشکیک در مورد واقعی یا ساختگی بودن ویدیو که قضاوتی در مورد آن نداریم، اما بازخوردهای کاربران دربردارنده نکاتی بود که از چند جهت قابل بررسی است:
القاء جمعی احساس تحقیر مدت‌هاست جامعه ایرانی را دچار افسردگی عمومی خفیف کرده است؛ تصور اینکه ایران، جزیره‌ای مخروبه است و تنها کمی تا کره شمالی شدن فاصله دارد، به تدریج تبدیل به یک پارادایم عمومی در ایران شده است.
هرچند متاسفانه جامعه ایرانی نیز دچار این آسیب اجتماعی(آزار کلامی خیابانی) بوده و مردم و متولیان فرهنگی باید رفتار مسئولانه‌ای برای رفع این معضل داشته باشند اما قرار دادن ایران در کنار کشورهای اروپایی و امریکا یک مقایسه ناشیانه و به دور از واقعیت است؛ چرا که این معضل مختص ایران نیست؛ دوما آمار بالای اذیت و آزار خیابانی در کشورهای دیگر نسبت به ایران فاصله قابل ملاحظه‌ای دارد.
افکار سنجی به درستی شکل نگرفته است
در ویدیوی مشهدی به گونه‌ای القاء می‌شود که در جامعه ایرانی حتی اگر آرایش نکنید و حجاب از سر برندارید و با یک تیپ کاملا عادی در خیابان قدم بزنید، بازهم با آزار خیابانی روبرو خواهید شد. اما آیا واقعا خانم‌هایی که در این ویدیو حضور دارند یک تیپ عادی و غیر جذاب دارند؟!
دوربین مخفی موردنظر که می‌توان گفت یک افکارسنجی به روش مازوخیستی است طراحی درستی ندارد و فالش ساخته شده؛ زیرا وقتی ادعا می‌شود دختری با شلوار گشاد و یا بدون آرایش در حال قدم زدن است، عملا تیپ‌های خاص و جذاب به نمایش درمی‌آیند؛ یا وقتی هم که آرایشی در کار نیست، لباس‌ها همچنان لباس دخترانی است که معمولا در خیابان‌ها اصطلاحا برای رل زدن گشت‌زنی میکنند.
پس در واقع صورت مساله این افکار سنجی محدود، اساسا درست شکل نگرفته است.
جمله آخر ویدیو قابل تامل است؛ تولیدکننده ویدیو ادعا می‌کند این اتفاق روزانه برای همه زنان ایرانی (مادر، خواهر همسر و … مخاطب) اتفاق می‌افتد! تعمیم ناقص یک ویدیوی به همه زنان و دختران این سرزمین جز سیاه‌نمایی چه نام دارد؟! مگر همه بانوان ایرانی، سیگار به دست و بدون حجاب کامل در جامعه حضور دارند؟!
بازگردان ایرانی ویدئو که آزار کلامی علیه زنان را بسیار اسف‌بار نشان می‌دهد، کاملا تحت تاثیر فضای القاء شده رسانه‌ای است.
یک پیشنهاد برای سازندگان این ویدیو؛ برای رفع نقیصه کارتان، در ادامه دوربین مخفی خود از یک خانم با حجاب کامل هم استفاده کنید (چه با چادر و چه بدون چادر اما با حجاب کامل!) همانطور که در نمونه‌های خارجی این کار صورت گرفته است. شاید از نتیجه آزمایش شگفت‌زده شوید!
