قرارداد اعتباری یا نسیه
وام دهندگان افشای کامل تمام شرایط وام را در یک قرارداد اعتباری ارائه می دهند. شرایط مهم وام های مندرج در قرارداد اعتباری شامل نرخ سود سالانه، نحوه اعمال بهره در مانده های معوقه، هزینه مربوط به حساب، مدت زمان وام، شرایط پرداخت و هرگونه عواقب تأخیر در پرداخت است.
چرخش حساب های اعتباری معمولا دارای فرآیند قرارداد اعتباری بوده و نسبت به وام های غیر گرداننده، ساده تر هستند در حالی که وام های غیرقابل برگشت مانند وام های شخصی و وام های رهنی، اغلب به اعتبار گسترده تری نیاز دارند. این نوع وام ها به طور معمول روند رسمی قرارداد اعتباری را انجام می دهند.
ممکن است در این فرایند نیاز باشد که در مرحله نهایی روند معامله توسط وام دهنده و مشتری امضا و توافق شود و این در حالی است که این قرارداد تنها پس از امضای هر دو طرف عملی می شود. معاملات اعتباری نهادی هم گزینه های اعتباری گردان و هم غیر قابل بازگشت را شامل می شود که این امر بسیار پیچیده تر از توافق های خرده فروشی هستند، این موارد همچنین ممکن است شامل انتشار اوراق قرضه یا وام سندیکا باشند.
قرارداد اعتباری نهادی است که به طور معمول شامل یک سرمایه دار اصلی بوده و کارفرمای مذاکره به تمام شرایط معامله وام می پردازد. شرایط معامله شامل نرخ بهره، شرایط پرداخت، مدت اعتبار و هر گونه جریمه برای تأخیر در پرداخت است. قرارداد اعتباری باید توسط تمامی طرف های درگیر، توافق و امضا گردد. در بسیاری از موارد این قراردادهای اعتباری باید توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ثبت و تأیید شوند.
خرید اعتباری سهام چیست؟
مزایای خرید اعتباری سهام
موارد زیر چندین مزیت برای خرید اعتباری سهام را شامل می شود
- خریدار نیازی به زحمت در ارزیابی مجدد و بازپرداخت دارایی های فردی ندارد
- خریداران معمولا بدون نیاز به رضایت خاصی، می توانند مجوزهای غیرقابل واگذاری را بگیرند.
- خریداران ممکن است بتوانند از پرداخت مالیات نقل و انتقالات معاف شوند.
- خرید اعتباری سهام ساده تر و متداول تر از دستیابی و خرید دارایی است.
معایب خرید اعتباری سهام
در ذیل برخی از معایب خرید اعتباری سهام آورده شده است:
- نقطه ضعف اصلی این است که یک خریدار نه سود مالیاتی «پله پله» را دریافت می کند و نه مزیت دسترسی به دارایی ها و بدهی ها
- کلیه دارایی ها و بدهی های با ارزش، شامل پرداخت مالیات نقل و انتقالات می شوند
- تنها راه برای رهایی از تعهدات ناخواسته در خرید اعتباری سهام ،ایجاد توافقات جداگانه است
- قوانین قابل اجرا در مورد اوراق بهادار باید مورد بررسی قرار گیرد و این می تواند روند کار را پیچیده کند؛ به ویژه هنگامی که سهامداران هدف زیادی داشته باشد
- علاوه بر این، برخی از سهامداران ممکن است مایل به فروش سهام خود نباشند و این می تواند روند کار را مختل کرده و هزینه خرید را افزایش دهد.
انتخاب شکل معامله اکتسابی می تواند پیامدهای مالیاتی قابل توجه و سایر پیامدهای مربوط به تجارت را هم برای خریدار و هم برای فروشنده داشته باشد. هر دو طرف باید مزایا و پیامدهای هر نوع معامله را با کمک مشاوران مالی حرفه ای بررسی و در نظر بگیرند که آیا خرید دارایی یا معامله خرید اعتباری سهام مناسب ترین خواسته و نیاز آن ها هست یا خیر؟
قوانین و نحوه انجام قرارداد اعتباری چگونه است؟
- اگر اعتبار را برای مصرف کنندگان تامین می کنید، باید قانون اعتبار مصرف کننده و کلیه مقررات مربوطه را رعایت کنید. شرایط قرارداد باید مطابق با شرایط عادلانه در مقررات قراردادهای مصرف کننده باشد
- اگر به طور صحیح قوانین اعتباری مصرف کننده را رعایت نکنید، اجرای قرارداد اعتباری در برابر مشتری فقط با استفاده از دستور دادگاه امکان پذیر خواهد بود
- قبل از ورود وام گیرنده به توافق نامه، باید اطلاعات پیش از عقد قرارداد در زمان مناسب به وی داده شود. این اطلاعات باید به آسانی قابل فهم بوده و شامل اطلاعات کلیدی مالی شامل موارد زیر باشد
- مقدار اعتبار
- دوره اعتبار
- کل مبلغ قابل پرداخت
- نرخ بهر
- نرخ درصد سالانه
- سایر هزینه ها
- همانند اطلاعات قبل از قرارداد، قوانینی نیز در مورد آنچه باید در سند قرارداد اعتباری وجود داشته باشد باید آورده شود تا وام گیرنده آن را امضا کند و این سند باید کاملا واضح، مختصر و آسان باشد
- پس از امضا، باید یک کپی از قرارداد اعتباری و هر اسناد دیگر به وام گیرنده داده شود مگر اینکه این امر با روندی که قبلاً تهیه کرده اید، یکسان نباشد. در این صورت شما باید کتبا به آن ها بگویید که توافق نامه اجرایی شده است و می توانند ظرف ۱۴ روز نسخه دیگری را از شما بخواهند
- قبل از اعطا یا افزایش اعتبار قابل توجهی که قبلا داده شده است، باید اعتبار وام گیرنده بالقوه را ارزیابی کنید. این امر باید بر اساس اطلاعات کافی باشد که در صورت لزوم از وام گیرنده و آژانس مرجع اعتباری به دست می آید
- اگر تضمین اعتبار خود را بر اساس اطلاعات یک آژانس مرجع اعتباری انجام می دهید، باید این موضوع را به وام گیرنده اطلاع دهید و اطلاعات تماس آژانس را در اختیار آن ها قرار دهید
- باید به تمامی مشتری ها اظهارات منظم، داده شود و اگر هم هر چند وقت یکبار در ماه اظهارات اضافی را درخواست کردند باید اطلاعات را در اختیارشان قرار دهید
- اگر مشتری پرداخت مبلغ معینی را از دست داد، شما باید مبلغ معوق بدهی را به وی اعلام کنید
- شما باید در مورد هرگونه تغییر در نرخ بهره قابل پرداخت، به صورت کتبی و قبل از تغییر، آن را به وام گیرنده اطلاع دهید
- در صورت فروخته شدن بدهی به شخص ثالث، این امر باید به وام گیرنده اطلاع داده شود؛ مگر اینکه ترتیبات مربوط به ارائه بدهی، بدون تغییر باشد
- هرگونه اعلامیه اجرایی پیش فرضی که می فرستید باید در قالب کاغذ و حاوی اطلاعات مقرر شده باشد.
آیا قرارداد نقدی قابل تبدیل به قرارداد اعتباری یا نسیه است؟
قرارداد نقدی یک قرارداد مالی است که نیاز به تحویل مقدار مشخصی از یک کالا در یک تاریخ از پیش تعیین شده دارد. قرارداد نقدی با یک قرارداد سلف که در آن، موقعیت های تجاری معمولا قبل از تحویل کالا بسته می شود، نزدیک است اما نباید با آن اشتباه گرفته شود.
تفاوت های مهمی بین قراردادهای نقدی و قراردادهای اعتباری وجود دارد که در زیر به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
- قرارداد نقدی بین خریدار و فروشنده تعهد مستقیمی ایجاد می کند در حالی که قرارداد اعتباری هر یک از طرفین را به سمت ترخیص کالا از ارز مبادله می کند، به این معنی که یک قرارداد نقدی بسیار نزدیک به قرارداد سلف است که یک قرارداد سفارشی بین دو طرف برای خرید یا فروش یک دارایی با قیمت مشخص در تاریخ آینده است
- برای هر مبلغی که خریدار و فروشنده بتوانند با آن توافق کنند، قرارداد نقدی منعقد می شود در حالی که قرارداد اعتباری را باید برای یک مقدار از پیش تعیین شده، استاندارد و با کیفیت مجاز از طریق بورس نوشت.
قراردادهای نقدی برای کالاهای قابل تحویل به چه صورت است؟
این تولیدکنندگان در مورد قیمت کالاهای مورد نیاز که می تواند در بازار آتی انجام شود حدس نمی زنند، درعوض از لحاظ جسمی مواد اولیه مورد نیاز خود را برای فرآیند تولید خریداری می کنند. کالاها به صورت فیزیکی هستند و به طور کلی قابل تشخیص نیستند و مهم نیست که کدام شرکت آن ها را به بازار عرضه کند. نمونه هایی از این کالاها شامل ذرت، روغن، بنزین، طلا، پنبه، گوشت و شکر است. (۴) و (۵)
آیا قراردادهای نقدی قابل تنظیم هستند؟
مصرف کنندگان این توانایی را دارند که مقدار دقیق مواد اولیه مورد نیاز در فرآیند تولید را مشخص کنند و این امر مانع از هدر رفت و کمبودها می شود. تولیدکنندگان نیز از این مزیت بهره مند می شوند زیرا ممکن است بتوانند مقدار بیشتری از آنچه که در قراردادهای سلف استاندارد شده به فروش می رسد را به مقدار بیشتری بفروشند.
جمع بندی و نتیجه گیری
در خصوص قوانین قرارداد اعتباری که بین وام گیرنده و وام دهندگان انجام می شود و رعایت آن برای تمامی افراد ضروری است نیز توضیحاتی را ارائه دادیم تا شرایط بین این دو دسته را به خوبی متوجه شوید. در نهایت نیز به قرارداد نقدی و تفاوت آن را با قراردادهای دیگر همچون قرارداد اعتباری پرداختیم تا بتوانید به راحتی متوجه تفاوت در هر یک از این دو قرارداد شوید و آشنایی بیشتری با آن ها پیدا کنید.