به گزارش خبرنگار صدای حوزه، در بیستمین روز از ماه مبارک رمضان دعا و شرح دعای این روز عزیز تقدیم شما عزیزان می گردد.
اللَّهُمَّ افْتَحْ لِی فِیهِ أَبْوَابَ الْجِنَانِ وَ أَغْلِقْ عَنِّی فِیهِ أَبْوَابَ النِّیرَانِ
اى خدا در این روز به روى من درهاى بهشت ها بگشا و درهاى آتش دوزخ ببند
وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِتِلاَوَهِ الْقُرْآنِ یَا مُنْزِلَ السَّکِینَهِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ
و مرا توفیق تلاوت قرآن عطا فرما اى فرود آرنده وقار و سکینه بر دلهاى اهل ایمان.
شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان در بیان آیت الله مجتهدی رحمه الله علیه
اللهم افتح لی فیه ابواب الجنان و اغلق عنی فیه ابواب النیران و وفقنی فیه لتلاوه القرآن یا منزل السکینه فی قلوب المومنین اللهم افتح لی فیه ابواب الجنان
در اینجا منظور از اینکه می گوییم خدایا درهای بهشت را بر روی من بگشای این است که خداوند ما را از گناهانی که در طول عمر خویش انجام داده ایم پاک سازد و حسنات و کارهای نیک ما را افزون سازد؛ چرا که تا انسان گنهکار باشد و از خیرات و حسنات به دور باشد، بهشت بر او حرام خواهد بود و تنها هنگامی دربهای بهشت روی او گشوده می شود که هیچ گناهی بر او نباشد و اینکه می گوییم درهای بهشت را بر روی ما بگشای، به این خاطر است که خداوند به ما عنایت فرماید تا طوری در دنیا زندگی کنیم که بتوانیم در آخرت از هر دری که خواستیم وارد بهشت شویم.
و اغلق عنی فیه ابواب النیران
برای آنکه بفهمیم منظور از «اغلق عنی فیه ابواب النیران» چیست؟ اشاره می کنیم به فرموده خداوند عز و جل در قرآن کریم: «الم یعلموا انه من یحاد الله و رسولا فان له نارجهنم خالدا فیها» (توبه / آیه ۶۴) یعنی «آیا نمی دانند که هر کس با خداوند و رسولش دشمنی نماید، آتش جهنم برای اوست که در آن جاودان خواهد ماند» و با توجه به این آیه شریفه در می یابیم ما در این روز در اصل با این دعا از خداوند می خواهیم ما را جزء کسانی قرار دهد که از دستورات ذات اقدسش و رسول گرامی اش پیروی کنیم چرا که پیروی از خداوند و رسولش برابر با رستگاری در دنیا و آخرت و دوری از آتش دوزخ است.
و وفقنی فیه لتلاوه القرآن یا منزل السکینه فی قلوب؛
و مرا در این روز توفیق تلاوت قرآن عطا فرما ای فرود آورنده وقار و سکینه بر دل های اهل ایمان از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم توصیه هایی در مورد تلاوت قرآن دارند. رسول گرامی اسلام فرمودند: «نوروا بیوتکم بتلاوه القرآن اولا تتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری، صلوا فی لکنائس و البیع و عطلوا بیوتهم فان البیت اذا کثر فیه تلاوه القرآن کثر خیره و انسع اهله و اضاء لاهل السماء کما تصنئی نجوم السماء لاهل الدنیا» (اصول کافی، جلد ۴)
یعنی «خانه های خود را به تلاوت قرآن روشن کنید و آنها را گورستان نکنید چنانچه یهود و نصارا کردند، در کلیساها و عبادتگاه های خود نماز کنند ولی خانه های خویش ار معطل گذارده اند (و در آنها عبادتی انجام ندهند) زیرا که هر گاه در خانه بسیار تلاوت قرآن شود خیر و برکتش زیاد شود» و اهل آن به وسعت رسند و آن خانه برای اهل آسمان درخشندگی دارد چنانچه ستارگان آسمان برای اهل زمین می درخشند و ما نیز می دانیم که هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه مبارک رمضان است.
چنانچه امام باقر علیه السلام فرمودند: «لکل شی ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان» یعنی «هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ما، ماه مبارک رمضان است» پس با اینحال ما نیز از خداوند در این روز می خواهیم که به ما توفیق عنایت فرماید تا بتوانیم کلام نورانیش را تلاوت کرده و به آن جامه عمل بپوشانیم.
