یک روانشناس با تاکید بر اهمیت راز داری زوجین و حفظ مسائل پیش آمده بین خود در چارچوب زندگی مشترک، گفت: راز داری در تمام مراحل زندگی مشترک یک رکن است و زوجین دقت داشته باشند که حتی به هنگام بروز اختلاف و درگیری لفظی و عاطفی با یکدیگر، باید “راز دار” باشند و مسائل پیش آمده میان خود را با دیگران و حتی با والدین خود مطرح نکنند.
احساس امنیت، عشق و محبت با رازداری
شبنم طلوعی، “راز داری” را از جمله عوامل مهم استحکام خانه و خانواده دانست و اظهار کرد: رازداری منجر به ایجاد احساس امنیت، عشق و محبت، حفظ عزت و آبروی زوجین در زندگی مشترک میشود.
وی با بیان اینکه همه افراد آبرو دار بودن و ارزشمند بودن در کنار دیگران را دوست دارند و از طرفی نیز دوست ندارند که عیبها و کاستیهای زندگیشان توسط همسر به افراد دیگر از جمله والدین منتقل شود، ادامه داد: زن و شوهر با حفظ رازداری باعث حفظ عزت نفس یکدیگر میشوند چراکه حفظ مسائل شخصی زندگی مشترک منتج به ایجاد حس اعتماد در همسر شده و این حس اعتماد نوعی عشق و علاقه را در دل زوجین ایجاد میکند، به طوری که هرچه بیشتر از عمر زندگی مشترک میگذرد علاقه به همسر نیز بیشتر میشود.
به گفته این روانشناس، از جمله جدیترین نیازهای زندگی مشترک، احساس امنیت و آرامش است که رازدار بودن نیز میتواند این حس امنیت و آرامش را بیشتر کند.
جدا کردن بند ناف روانی از والدین
طلوعی معتقد است که اختلاف نظر، اختلاف سلیقه و تفاوت در دیدگاه بین زوجین امری بدیهی و طبیعی است اما اینکه از جزئیات و مسائل بین همسران و دعوای زن و شوهر اقوام و دوستان و آشنایان با خبر شوند، امری غیر اخلاقی است.
وی با بیان اینکه دلایل زیادی میتواند برای عدم رازداری زوجین در زندگی مشترک وجود داشته باشد، این را هم گفت که بعضا افراد دارای شخصیتهای وابسته به پدر و مادر که به اصطلاح نتوانستهاند “بند ناف روانی” خود را از والدین جدا کنند، بی توجه به حریم خصوصی، بیان جزئیات و رازهای زندگی مشترک را امری عادی میپندارند.
این روانشناس همچنین خطاب به زوجین توصیه کرد که با همسر خود درباره حد و مرزهای زندگی مشترک صحبت کنند تا برای زن و شوهر مشخص شود که چه مسائلی را باید نزد خود به عنوان راز زندگی مشترک نگه دارند.
طلوعی در پایان با تاکید بر اینکه زوجین باید در زندگی مشترک رازدار بوده تا بتوانند اعتماد یکدیگر را جلب کنند، افزود: تعریف رازداری را باید در گفتوگوی زن و شوهر پیدا کرد، به این معنا که زن و شوهر باید درباره احساس ناخوشایند خود به هنگام افشای جزئیات و رازهای زندگی مشترک با یکدیگر صحبت کرده و حد و مرزهای لازم را برای هم مشخص کنند.