به گزارش خبرنگار صدای حوزه، در نجف‌آباد اصفهان، مسجدی هست که هر شب چراغش روشن است و صدای زندگی از حیاط و شبستانش به گوش می‌رسد. حجت‌الاسلام علی اسداللهی، از سال ۱۳۸۴ تاکنون، بی‌وقفه این پایگاه مردمی را به مرکزی برای عبادت، ورزش، همدلی و محرومیت‌زدایی تبدیل کرده است.
حیاط مسجد دیگر فقط محل رفت‌وآمد نمازگزاران نیست؛ تور والیبال و میزهای تنیس در آن برپاست و جوانان و نوجوانان هر روز بعد از نماز در کنار هم بازی می‌کنند. حتی جمعه‌ها بعد از دعای ندبه، بچه‌ها با برنامه کوهنوردی به دل کوه می‌زنند و ماهی یک بار هم استخر در برنامه‌شان هست.
مسجد دو هیأت دارد؛ یکی با نام صاحب‌الزمان(عج) که به‌طور دائم و حتی در منازل مردم جلسه دارد، و دیگری که شور محرم را زنده نگه می‌دارد.
از دل این مسجد، یک خیریه هم متولد شده است. ۷۵ خانواده زیر چتر حمایتی آن قرار دارند و هر دو ماه یک‌بار بسته‌های معیشتی دریافت می‌کنند. صندوق قرض‌الحسنه مسجد با همکاری بانک رسالت، به ۵۰ نفر از زائران اربعین وام ده‌میلیونی بدون ضامن داده است. همه این کمک‌ها، تنها با همت مردم و خیرین تأمین می‌شود.
درآمد هشت مغازه‌ای که در اختیار مسجد است، چراغ فعالیت‌هایش را روشن نگه می‌دارد. بانوان مسجد هم بیکار نمانده‌اند؛ پایگاه بسیج و کانون فرهنگی ویژه آن‌ها با مدیریت خانم شاکری، برنامه‌های منظم و هدفمند برای زنان محله برگزار می‌کنند.
حجت‌الاسلام اسداللهی، که مسجدداری را از سال ۱۳۷۸ آغاز کرده، می‌گوید کار با محوریت مسجد را یک «وظیفه» می‌داند؛ وظیفه‌ای که امروز مسجدش را به خانه دوم صدها جوان، خانواده و نیازمند تبدیل کرده است.
