به گزارش صدای حوزه، چهاردهمین دوره از مسابقات قرآنی «مدهامتان» پنجشنبه شب ۲۹ مهرماه به کار خود پایان داد. آیتالله العظمی حسین نوری همدانی به مناسبت برگزاری این دوره از مسابقات قرآنی «مدهامتان» پیامی صادر کردند که در آیین اختتامیه مسابقات قرائت شد. متن پیام به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«اَلحَمدُللهِ رَبِّ العالَمین، ثُمَّ الصَّلاهُ وَ السَّلام علی سَیِّدنا و نَبیِّنا حبیبِ اِلهِ العالمین، ابِاالقاسِم المُصطَفی مُحَمَّد و علی اَهل بَیته الطّاهرین المعصومین المکرّمین، سِیَّما بقیه اللهِ فی الارضین»
با سلام و تحیت به آن مجمع محترم قرآنی که در ایام ولادت با سعادت نبی مکرم اسلام (ص) و امام جعفرصادق (ع) گردهم آمدهاند.
«الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (رعد/۲۸)
یکی از بزرگترین نعمتهای الهی به بشریت، انزال کتاب آسمانی قرآن کریم است که انسان میتواند در پرتو این آیات الهی به حیات طیبه و اطمینان قلب دست پیدا کند. تاکید آیه شریفه بر این معناست که تنها با یاد خدا دلها آرامش میپذیرد و یاد خدا هم در بهرهمندی و در تماس با آیات مبینات حاصل میشود.
«وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ» (سوره قمر/آیه ۱۷)
در قرآن کریم آیات زیادی وجود دارد که بر فهم و درک آیات و معانی قرآن تاکید دارد، از جمله در همین آیهای که ذکر شد، میفرماید: ما قرآن را برای تذکر، آسان ساختیم، آیا کسی هست که متذکر شود؟! و یا در جای دیگر میفرماید: (أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا)؟ چرا در قرآن تدبر نمیکنند؟ آیا بر قلوب آنان قفل زده شده است؟!
به هرحال در آیات زیادی از قرآن مجید یادآوری این نکته شده است که این کتاب برای یادگیری، تدبر و فهمیدن و درست عمل کردن در زندگی نازل شده است و برای هدایت و رستگاری انسان آمده است، بنابراین قرآن کتاب زندگی است و البته موجب سعادتمندی در آخرت نیز هست.
آنچه در این کتاب مقدس از جانب خداوند متعال بر کاملترین بنده خود نازل گردید و پیامبر خاتم (صلیالله علیه و آله)، امامان معصوم (علیهالسلام) ابلاغ و اعلام کردند انسان را از ضلالت و گمراهی و جهالت به سعادت و عزت و نورانیت راهنمایی نمودند و عمل به قرآن انسان را به قله میرساند و آنچه را که امروز شما از جانب عدهای از انسانهای جاهل و پست در تخریب و اهانت به پیامبر اکرم و قرآن میبینید برای این است که در محافل علمیشان به این نتیجه رسیدند که عمل به قرآن یعنی پایان استبداد، تبعیض و بی عدالتیهاست و منجر به آزادی و اخلاقمداری و عزتطلبی خواهد شد و به خیال خام خود با این عمل مانع اثرگذاری قرآن و پیامبر خواهند شد.
اما باید دانست که اراده خدا بر این تعلق گرفته که قرآن کریم به عنوان کتاب سعادت و هدایت ماندگار باشد. در پایان از همه متسابقین و برگزارکنندگان این دوره از مسابقات تشکر میکنم و امیدوارم دستورات این کتاب آسمانی در جامعه بشری عملی گردد و عدالت و انصاف برقرار شود و ریشههای ظلم و ستم و بیعدالتی رخت بربندد.
«فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ» (مزمل/آیه ۲۰)
در قرآن کریم در آیات زیادی به تلاوت و قرائت قرآن توصیه شده است، از جمله در سوره مزمل هم در آیات ابتدایی و هم در آیه پایانی به تلاوت قرآن دستور داده شده و موکدا میفرماید هرچه میتوانید از قرآن بخوانید و در ادامه باز تاکید فرموده است هرچه برای شما میسر است از این کتاب الهی قرائت کنید.
در آیات ابتدایی سوره مزمل نیز به اهمیت «نَاشِئَهَ اللَّیْلِ» و اینکه بخشی از شب را یا نیمی از آن را از خواب برخیزید و به شبزندهداری و تلاوت قرآن مشغول شوید که فرموده است: «وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا» یعنی قرآن را در نیمههای شب با آرامش و تأنی خواندن و دل به کلام الهی سپردن و به این طریق است که انس با قرآن حاصل میشود در پرتو سحرخیزی و ارتباط خالصانه با پروردگار در دل شب با حضرت دوست نجوا کردن و الهی العفو گفتن، اینهاست که به یک انسان مسلمان نیرو میبخشد کما اینکه در آیات بعدی میفرماید: ای پیامبر! چون ثقیل و سنگینی را به او القاء میکنیم تو باید اهتمام به «نَاشِئَهَ اللَّیْلِ» یعنی شبزندهداری و احیای شبها به عبادت و تلاوت قرآن داشته باشی که بتوانی تحمل این بار سنگین را داشته باشی «إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا»، «إِنَّ نَاشِئَهَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلًا» مفهوم این آیات میرساند که برای ابلاغ رسالت و بیان آیات قرآن که قول ثقیل است، انسان نیازمند نیرویی است که بتواند تاب بیاورد و تحمل کند و علاوه بر آن بیانی قوی و اثرگذار داشته باشد و هر دو معنا را فرموده است که در پرتو «نَاشِئَهَ اللَّیْلِ» خدای متعال به انسان میبخشد.
«هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا» یعنی زانوها محکم و قوی میشود «وَأَقْوَمُ قِیلًا» یعنی بیان و سخن انسان قوی و استوار میگردد؛ و در آیه بعدی میفرماید: «إِنَّ لَکَ فِی النَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا» یعنی به درستی که برای توای پیامبر در روز، شنایی طولانی خواهد بود «سَبْحًا طَوِیلًا» بدیهی است شنای طولانی زانوهای قوی میخواهد و لذا پیامبر اکرم(صلیالله علیه و آله) با بپا داشتن «نَاشِئَهَ اللَّیْلِ» و عبادت و تلاوت قرآن و توجه و ارتباط معنوی با پروردگار از برکات آن برخوردار میشد و لذا میتوانست در دریای متلاطم زندگی در روز، شنایی طولانی بنماید تا بتواند بندگان خدا را به هدایت و فلاح برساند و این مسیر هر مُبلّغی است.
بیان قرآن و ابلاغ پیام الهی نیازمند نیرویی است که باید در پرتو انس با قرآن و در دل شب به دست آید و از طرفی ممارست در تلاوت و قرائت قرآن پدیدآورنده انس با قرآن خواهد بود و امروز مساجد به عنوان اصلیترین پایگاه و محل اجتماع مومنین باید در امر قرآنی تلاش مضاعف داشته باشند، خصوصا از جوانان عزیز بهره بیشتری ببرند.
اینجاب ضمن تبریک میلاد پیامبر اکرم(ص) و امام جعفرصادق(ع) به همه مدعوین محترم از دستاندرکاران این همایش به ویژه کانون مساجد کشور تشکر و قدردانی مینمایم.