به گزارش صدای حوزه، یادداشتی که در ادامه میخوانید به قلم «محمد ایمانی» است که در کانال «جبههٔ انقلاب اسلامی در فضای مجازی» منتشر شده است:
آقای روحانی اخیراً گفت: «پهنای باند به دستور من بوده. اگر قرار است کسی را محاکمه کنید من را باید محاکمه کنید. پهنای باند یعنی آزادی مردم در کسب و کار، پهنای باند یعنی از ثبت سفارش، تا بانک مرکزی و گمرک تا ورود کالا، همه را مردم را ببینند. پهنای باند یعنی مبارزه با فساد. اگر کسی را می خواهید برای مبارزه با فساد احضار کنید، باید من را احضار کنید.
فضای مجازی برای مردم کار و آموزش درست کرده است. اگر وزیر راه، اتوبان درست میکند و در این مسیر تصادف میشود، آیا باید وزیر را محاکمه کرد؟ شما میخواهید وظایف پلیس و دوربین را گردن وزیر راه بیندازید. جاده و اتوبان باید باشد، اتومبیل هم باشد. نمیشود گفت چون اسب و الاغ هستند، اتومبیل نباشد».
تحریف و مغالطه
یکی از شیوه های مغالطه، تحریف موضوع مورد مناقشه است. مثلا همین که ادعا شود منتقدان، با پهنای باند مخالفند، یا دنبال مسافرت با اسب و الاغند و یا مبارزه با فساد را بر نمی تابند.
همچنان که اتوبان ها باید ایمن ساخته شود و قانونمندی بر آن حاکم باشد، فضای ارتباطات هم باید امن و قانونمند باشد. اتوبان تاریک و فاقد خط کشی و علایم و ضوابط رانندگی و دوربین و تامین امنیت، تبدیل به قتلگاه و سر گردنه می شود.
قانونمندی وقتی ممکن است که ساخت یا لااقل نظارت و مدیریت یک شریان ارتباطی، در اختیار شما باشد و نه در بیگانگان. سپردن زمام ارتباطات خود به بیگانگان، نافی آزادی و استقلال منافع ملی است. دولت ترکیه اخیرا چند پیام رسان مانند فیس بوک را مجبور کرد به قوانین نظارتی این کشور تمکین کنند.
هیچ راننده ای حق ندارد بدون آموزش و گواهی نامه، حتی در کوچه خود رانندگی کند، چه رسد به ویراژ دادن اتوبان و لایی کشیدن در اتوبان. و در اثر برخی تخلفات، گواهی نامه اش ابطال می شود. اما فضای مجازی، جنگلی رها به حال خود است
دولت، از همه لوازم مدیریت ارتباطات که یک فرصت بزرگ است، فقط دادن پهنای باند به پیام رسان ها و شبکه های بیگانه را می پسندد، و نه مسئولیت تامین امنیت و قانونمندی آن را.
مدعیان مبارزه با فساد!
اما ادعای مبارزه با فساد! اگر این ادعا درست است، پس حسین فریدون، مهدی جهانگیری، معاون و مدیر حراست بانک مرکزی، دختر و داماد وزیران صمت، مدیران صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه، مدیر هلال احمر و رئیس خصوصی سازی چه می گویند؟!
اخیرا پوری حسینی (رئیس خصوصی سازی و از روسای ستاد انتخاباتی روحانی) به خاطر مفاسدش به ۱۵ سال حبس محکوم شد. آیا برخی مدیران دولتی، متولی تولید فساد دانه درشت ها هستند و دیگر دستگاه ها باید دنبال شان راه بیفتند و تپه های یادگاری را پاک کنند؟
با همه این مفاسد زنجیره ای، آقای روحانی خجالت نمی کشد ژست مبارزه با فساد می گیرد؟ نکند مردم باید بابت این که سوء مدیریت وی و برخی همکارانش، پهنای باند ارتکاب فسادهای درشت را فراهم کرده، تشکر هم بکنند؟!
به نظر می رسد روحانی از رو شدن این مفاسد و قاطعیت دستگاه قضایی عصبانی است اما ماجرا را طور دیگری روایت می کند.
درباره ادعای فیگور شفافیت برای مبارزه با فساد، اگر از حذف کارت سوخت و ایران کد و شبنم بگذریم، باید پرسید چرا سامانه جامع تجارت، پس از چهار سال وعده، راه اندازی نشده است؟
روحانی پنج ماه قبل وعده داد «سامانه جامع تجارت، در تاریخ ۹۹/۹/۹ برای مبارزه با فساد رونمایی می شود». اما دهم آذر گفت «حدود ۷۰ درصد این سامانه امروز افتتاح شد و امیدواریم در ۱۱ بهمن امسال، شاهد تکمیل این سامانه باشیم». جالب این که همین سامانه، سال ۹۵ هم راه اندازی شده بود؛ بی هیچ خاصیتی!