به گزارش خبرنگار صدای حوزه، اعلام حکم مهدی جهانگیری از سوی سخنگوی قوه قضائیه، این خبر را به صدر اخبار رسانه‌ها برد تا جایی که دست برخی رسانه‌ها از عدم انعکاس این خبر بسته شد؛ در این میان نوع پردازش رسانه‌های اصلاح طلب نسبت به این موضوع، جای بسی تأمل دارد.
وقتی یک مجرمی که رگ و ریشه‌ای در دولت دارد محکوم می‌شود معمولا اولین چیزی که به ذهن مخاطبان می‌رسد این است که چه کسانی در دولت از او حمایت می‌کردند و چرا مسؤولان دولتی اجازه می‌دهند مفسدان اقتصادی تا این اندازه به کابینه نزدیک شوند؟!
روزنامه‌ها و رسانه‌های اصلاح طلبان همواره در طول سال‌هایی دولت نهم و دهم روی کار بودند، همین رویه را دنبال می‌کردند و به طور طبیعی انگشت اتهامات به سمت دولت می‌چرخید.
اما در ماجرای برادر معاون رئیس جمهور، برخی از اصلاح طلبان بر خلاف رویه معمول رویکرد جدیدی را دنبال کرده و سعی دارند توجه مخاطبان را به سمت دیگری جلب کنند.
ابایی از تحریف اخبار ندارند
این روزها می‌بینیم که نه تنها تلاش این جریان برای پاک کردن دامان دولت از این لکه است بلکه با حرکتی تهاجمی، سعی دارند قوه قضائیه را مورد حمله قرار دهند.
به عنوان نمونه یکی از همین رسانه‌ها ضمن مقایسه حکم جهانگیری با دو جوانی که در دوره قبل دستگاه قضا، محکوم به اعدام شدند، به مخاطبان خود این گونه القا میکنند که قوه قضائیه سیاستی دوگانه را در مواجهه با مجرمان در پیش گرفته است.
گویا این رسانه‌ها برای رسیدن به اهداف سیاسی خود ابایی ندارند که اخبار را به صورت تحریف شده منتشر کنند. جرم آن دو جوان صرفا سرقت نبود بلکه این کار به شکل مسلحانه و با ایجاد رعب و وحشت زورگیری همراه بود؛ بر این اساس حکم محاربه و افساد فی‌الارض بر آنها بار شد.
سبک پرداختن رسانه‌های اصلاح طلب به این سوژه شباهت عجیبی به موضع گیری یکی از شبکه‌های ماهوره‌ای معاند دارد؛ این شبکه نیز به شکل کمرنگی به مسئله انتساب مجرم به دولت پرداخت و ضمن حمله به دستگاه قضا، پای رییس مجلس را هم وسط کشید!
یکبار برای همیشه تکلیف را مشخص کنند
در بسیاری از مسائل سیاسی، فرهنگی و اجتماعی همسویی محسوسی میان رسانه‌های معاند و رسانه‌های جریان حامی دولت و اصلاح طلبان دیده می‌شود که در این مجال تنها به یک نمونه اشاره شد.
از آنجا که در آستانه انتخابات هستیم تلاش این جریان برای لکه دار کردن رقبای خود امری قابل پیش بینی و مسبوق به سابقه است اما ای کاش اصلاح طلبان یک بار برای همیشه تکلیف مردم را روشن کنند و به صورت شفاف به این سؤال پاسخ دهند که آیا این همسویی‌های پر تکرار، به نوعی اتفاق نظر و همراهی با معاندان است یا اینکه کاملاً اتفاقی است؟!
