به گزارش صدای حوزه، مهدی افراز، مدیر کارگروه سیاستگزاری فرهنگی پژوهشکده باقرالعلوم طی اظهاراتی نابجا، پرمناقشه و منفعلانه گفته بود که “اگر رژیم اسرائیل صفائیه را بزند، افکارعمومی قم را هم نمی توانید کنترل کنید!” که بعد از بروز واکش های شدید، جوابیه ای نیز به این واکنش ها داده است که در ادامه می بینید:
جنگ با اسرائیل، بازی پلی استیشن و شوخی بردار نیست؛ حزب الله لبنان می گفت شما درباره قدرت اسرائیل، نادان هستید!
اگراسرائیل با F35، ستاره خلیج فارس را بزند، ٧٠% پمپ بنزینها از کار می افتد.
پی نوشت صدای حوزه: به نظر می رسد ابراز دیدگاه های آسان انگارانه برخی فعالان رسانه ای در جهت تشویق ایران به شروع درگیری های دامنه دار با رژیم صهیونیستی، گاه منجر به بیان چنین مطالبی می شود که اینگونه حرف زدن هم مثل آنگونه حرف زدن بهره چندانی از واقعیت های میدانی ندارد و به قول رهبری عزیز شرارت رژیم صهیونیستی نه باید بزرگنمایی شود و نه کوچک‌انگاری!
واقعیت اینست قدرت بازدارندگی ایران در ذهن دشمنش بخصوص بعد از وعده صادق ۲، بشدت بالا رفته و هر دو طرف حالا می دانند که می توانند سرزمین های یکدیگر را مورد هدف قرار بدهند لذا فعلا شاهد جنگی تمام عیار نیستیم، به عبارتی بله آنها می توانند ما را بزنند اما در مقابل، ضربات سهمگین تری را از جانب ایران نوش خواهند کرد و در نهایت باید گفت الان، بازدارندگی مهم است نه سامانه های پدافندی حتی از نوع برترین و بروزترینش!
پیش از این از مهدی افراز منشر شده بود: شهروندان قمی با گونه های مختلف هویتی، چه نگاهی به قم دارند؟!
توضیحات مهدی افرازاز (فعال میدانی جبهه انقلاب و مدیر کارگروه سیاستگذاری فرهنگی پژوهشکده باقرالعلوم):
بریده فیلمی از بنده در فضای مجازی پخش شده است که مربوط به جلسه ای در حدود دو ماه پیش و پس از شهادت سید مقاومت، در محفل بچه مسجدی ها بوده است.
بنده در این جلسه ضمن برشمردن استدلال هایی که در طرفین میدان فکری امروز ایران در جریان است، تلاش نمودم با توجه دادن به موقعیت سرنوشت سازی که در آن قرار گرفته ایم به ضرورت خروج از سرخوشی و جدی گرفتن فرمان جهاد مبنی بر حمایت همه جانبه از حزب الله بپردازم. موقعیتی که همه ظرفیت های تکنولوژیک غرب در خدمت اراده شیطانی رژیم صهیونیستی قرار گرفته و تنها راه برای تداوم پیروزی های گذشته کشاندن اراده الهی به صحنه از طریق اقدام و مجاهدت بی امان است و الا با دلخوش کردن به امکانات نظامی و خلاصه کردن اقدام به القای فشار برای پرتاب موشک نمی توانیم کمک شایانی را به مقاومت تقدیم کنیم.
بیان کلی بنده ناظر به نقد رویکردی بود که از سه بی توجهی رنج می برد؛
- اولا؛ نسبت به قدرت و توان دشمن گویی بی توجه است و حواسش نیست که با قدرتی مستظهر به توان شیطانی غرب میجنگد و کوچک شمردن ذهنی آن به نوعی کوچک شمردن حماسه مقاومت و حزب الله است.
- ثانیا؛ نسبت به اقتضائات ما در میدان نبرد و موازنه نظامی بی پروایی دارد و تصور می کند پیشرفت های فنی ما به گونه ای دست برتری مطلق درست کرده است که از هر تلاش برای تکاپو در میدان های دیگر مستغنی هستیم.
- ثالثا؛ نسبت به کاستی هایی که در سرمایه اجتماعی ما وجود دارد نیز بی اعتناست و آن را بی اهمیت قلمداد نموده و لذا اراده و انگیزه ای برای ارتقا و تقویت آن ندارد.
و این هر سه بی توجهی یک غفلت بزرگ را درست میکند و آن غفلت از منطق پیروزی است که منطق عجز در مقابل درگاه الهی است و بسترسازی برای جریان پیدا کردن قدرت لایزال حق از مسیر مجاهدت های طاقت فرساست.
ما حتما در فضای پیشرفت همه توانی که داشته ایم را به کار بسته ایم و همه دنیا را به شگفتی وا داشته ایم و عمیقا کار را برای دشمن سخت کرده ایم.
ما حتما در سرمایه اجتماعی بالاترین سطح آمادگی تاریخ اسلام را داریم و این مقاومت چهل ساله ملت ایران است که این قوت را پدید آورده است، اما با این وصف وسط یک مبارزه سختی هستیم که همانطور که برای طرف مقابل وجودی است برای ما نیز حالت وجودی دارد.
لذا در این جنگ سخت هم باید واقعیت سخت مواجهه با اسراییل را شناخت و به مردم بازشناساند و هم باید واقعیت کاستی ها در سرمایه اجتماعی را دید و به داد ذهن بی پناه جامعه رسید و هم در عین حال مردانه پای این جنگ ایستاد و استمداد از درگاه الهی نمود.
ما در کوران یک جنگ تاریخی بزرگ هستیم و هیچ آتش بسی آتش این جنگ را به سردی نمی کشاند.
ما در تداوم وعده های صادق هستیم، در حالی که هم قدرت دشمن مان را میشناسیم، هم درباره خودمان برآورد درستی داریم در ضعف و قوت و هم مطمئنیم ورق جنگ ها را اراده الهی مردم می چرخاند و لذا ناموس جهاد تبیین و تقویت ایمان عمومی به جهاد را جدی می گیریم و نهایتا از وعده های صادق مان از سه تا بیشمار نیز کوتاه نخواهیم آمد …
