به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی صدای حوزه، در گفت و گوی صدای حوزه با دکتر محمدرضا قاسمی، دبیر ستاد راهبری فناوری‌های هوشمند حوزه‌های علمیه در رابطه با ربات همستر و اتفاقات اخیر پیرامون آن مواردی مطرح شده است که می تواند راهگشا باشد.
درباره ماهیت ربات همستر توضیح دهید؛این نوعی بازی است یا نوعی ماینر برای استخراج رمز ارز نات کوین؟! موضوع ارزش گذاری اقتصادی این جریان، محتمل است؟
با عرض سلام و تشکر از پایگاه خبری تحلیلی صدای حوزه بخاطر توجه به موضوع های روز از جمله ماجرای اخیر ربات همستر.
هنگامی که یک نرم‌افزار تحت پلت‌فرم جاوا برای اجرا روی اندروید کدنویسی می‌شود برای ارائه به بازار و نصب و اجرا توسط کاربران، از طریق یک رمز که خود برنامه‌نویس انتخاب می‌کند تماماً رمزنگاری می‌شود و دیگر سورس‌کدهای آن قابل مشاهده توسط دیگران نیست. بنابراین به سادگی نمی‌توان تشخیص داد که ماهیت این نرم‌افزار چیست و چه اقداماتی موقع اجرا انجام می‌دهد.
معمولاً برای تشخیص مخاطراتی که یک اپلیکیشن می‌تواند داشته باشد به دسترسی‌هایی توجه می‌شود که هنگام نصب از کاربر درخواست می‌کند.
برنامه‌نویس برای هر بخش از کد خود، ناگزیر است کتابخانه‌ای از ابزارها را فعال سازد، این کتابخانه‌ها معلوم است که چه کارهایی انجام می‌دهند، بنابراین موقع نصب تشخیص داده می‌شوند.
مثلاً اگر یک اپلیکیشن بخواهد از دوربین گوشی استفاده کند، کتابخانه و ابزارهای مربوط به آن را در ابتدای کدهای خود فراخوانی می‌کند و هنگام نصب نیز اندروید به ما پیغام می‌دهد و اجازه استفاده از دوربین را کسب می‌کند.
یکی از مهم‌ترین نیازهای امروز که می‌تواند انگیزه‌ای برای ساختن نرم‌افزارها باشد، CPU است. یعنی استفاده از ظرفیت پردازنده‌ها. ظرفیت پردازش رایانه‌ها و گوشی‌های تلفن همراه به طور معمول در حداقل توان کار می‌کنند. وقتی که در جریان یک زنجیره از فعالیت‌ها قرار گیرند این ظرفیت می‌تواند پولساز باشد مانند تولید بلاکچین.
با توجه به این که قبلاً نرم‌افزارهایی مشاهده شده‌اند که از ظرفیت پردازشگر رایانه‌ها به صورت غیرمجاز استفاده می‌کرده‌اند، این احتمال دور از ذهن نیست که این نرم‌افزار از طریق بهره‌برداری از پردازنده گوشی در حال تولید زنجیره‌های ارزش مالی یا همان ماینینگ است.
روش کار این است که پس از نصب برنامه و هنگام لمس صفحه برنامه، نرم‌افزار به سرور برنامه‌نویس متصل شده و آخرین کد زنجیره را دریافت می‌کند و شروع می‌کند با استفاده از حداکثر توان CPU ادامه زنجیره بلاکچین را تولید کند.
در هر مرحله از انجام دستورات نیز محصول را برای سرور ارسال می‌کند. به این ترتیب گوشی قربانی، عملاً حجم زیادی از توان خود را رایگان و یا با هزینه‌ای بسیار اندک در اختیار آن شرکت قرار داده است.
اگر در نهایت مبلغی هم پرداخت شود، قطعاً بخش بسیار کمی از سودی‌ست که برنامه‌نویس با استفاده از CPU گوشی تلفن همراه به دست آورده است. این احتمال وقتی قوّت می‌گیرد که بدانیم قدرت پردازش گوشی‌های جدید فوق‌العاده بالا رفته است.
برای تست این مطلب کافیست موقع استفاده از نرم‌افزار به مصرف CPU دقت کنیم. این کار با نصب برنامه‌هایی که وضعیت فعالیت پردازنده را نمایش می‌دهند قابل بررسی است.
آیا طلاب و روحانیون هم به شکلی قابل توجه با این موضوع درگیر شده اند؟ آیا حوزه برنامه ای جهت مواجهه فعال با جریان های امثال همستر را دارد؟
با توجه به تازه بودن موضوع و در اختیار نداشتن اطلاعات و آمار کافی نمی‌توان در این باره قضاوت کرد. اما آن‌چه می‌توان با ملاحظه پدیده‌های پیشین حدس زد این است که بخش معظمی از طلاب مانند سایر اقشار مردم آگاهی‌های زیادی درباره نرم‌افزارهای جدید و قابلیت‌های آن‌ها ندارند و معمولاً رفتاری مشابه دیگر اقشار جامعه دارند.
آیا می توان همستر را طلیعه ای برای درآمدزایی برای ورود در جهان حاضر دانست؟ چه ارتباطی با هوش مصنوعی دارد؟
خیر. این نوع درآمدزایی به سرعت با شکست مواجه می‌شود. می‌دانیم که، از صفر چیزی پدید نمی‌آید، یا با زبان فلسفی آن از عدم، وجود حادث نمی‌شود. وقتی کاربر متوجه شود درآمدی که با کاربری این نرم‌افزارها به دست می‌آید بسیار کمتر از استهلاکی است که متوجه سخت‌افزار گوشی می‌شود، با پشیمانی شدید آن‌ها را رها می‌کند.
این هیجان‌ها زودگذر است و این نحو از فریب‌های نرم‌افزاری دوام کمی دارند. پیش از این هم فریب‌های دیگری ظهور کردند و در زمانی اندک پایان یافتند.
سود شرکت‌های برنامه‌نویسی مربوطه نیز به همین دوره کوتاه اختصاص دارد و از طریق عرض تأمین می‌شود نه طول. یعنی در زمانی کوتاه تعداد فراوانی کاربر در سطح جهان.
یکی از مخاطراتی که باید به آن توجه داشت این است که سازمان‌های اطلاعاتی مشهوری مانند NSA سال‌هاست که برای رمزگشایی کدهای رمز از الگوریتم‌های بسیار حجیم استفاده می‌کنند که اجرای آن‌ها نیاز به سخت‌افزارهای فراوان دارد.
با توجه به شواهد و قرائنی که در سال‌های گذشته منتشر شده، این احتمال وجود دارد که این سازمان‌ها برای تأمین نیاز خود به سخت‌افزار اقدام به تولید بازی‌ها و نرم‌افزارهایی نمایند که از پردازنده گوشی قربانی برای اجرای الگوریتم‌های سنگین استفاده کند. این نرم‌افزار هم نمی‌تواند از این احتمال مستثنی باشد.
