وقتی تبلیغ دین، اولویت اول یک روحانی می شود!
افتتاحیه گردهمایی آموزشی-توجیهی معاونین تبلیغ استانها و رابطین خواهر مدارس امین
بیانیه ی حوزه علمیه کرمان جهت برخورد قانونی با عوامل و مسببان این هنجارشکنی
امتدادهای کلامی و الهیاتی غزه!
آگهی انجام نماز و روزه و نوشتن وصیت نامه و خواندن زیارت عاشورا و خواندن اذکار مخصوص برای رسیدن به حاجات و انجام مشاوره توسط یک امام جماعت!
بحران جذب در حوزه؛ وقتی ۱۶۰ هزار طلبه، سفیران خاموشاند
اعتراض صریح مداح معروف به موازی کاری نهادهای تبلیغی و لزوم طرحی نو!
مسجدی که با ورزش و معنویت جوانان را جذب کرد
جایگاه روحانیت در حال و آینده نظام مرجعیت جامعه ایران/ روحانیت تقاص مسئولیتپذیری را میدهد!
جای خالی علمای بزرگ مسجدی در شهر مقدس قم!
تأملی در سیستم مدیریتی رسانه گریز، نظارت گریز و غیرشفاف حوزه!
نشست خبری همایش بین المللی علوم انسانی اسلامی و روز بزرگداشت علامه مصباح یزدی(ره) برگزار گردید
راه بازکن های خیرهسر و سازمانهای فرهنگی بیثمر!
پاسخ مرکز خدمات به برخی سوالات درباره بیمه تکمیلی بعد از پایان مهلت ثبت نام!
گاه برخی طلاب نزد من میآیند و میگویند: «آقا، دیگر حال تبلیغ نداریم؛ مردم نسبت به روحانیت بیاحترامی میکنند و دشنام میدهند.» البته نمیتوان انکار کرد که در جامعه گاهی ناسزا گفته میشود، اما این هرگز نباید باعث عقبنشینی شود. اگر طلبهای با سرمایه علمی و معنوی خود، همراه با عقلانیت، آگاهی، اراده، توکل و توسل وارد میدان شود، میتواند تأثیرگذار باشد.
تبلیغ دین، مسیری است که جز با اخلاص و مجاهدت پیموده نمیشود. اما آنچه این مسیر را گاه دشوارتر و در عین حال ارزشمندتر میسازد، فراق از خانه و خانواده و همراهی دلهایی است که در پس پرده، سهمی بزرگ در این رسالت مقدس دارند.
اگر کسی تمام این سخنرانیها و نشستها و مسابقات و... را که بیشتر شبیه رقص سرخپوستی دور آتش است جمعبندی و الک کند، بعید میدانم به اندازهی یک برگهی A4 راهکار مشخص به درد بخور ته آن بماند. میگویی نه برو متر کن!
حاج آقای حسینپور بیش از 2 دهه در مناطق محروم خدمترسانی میکند؛ طول این سالهای برای حل مشکلات مردم با چالشهای بسیاری دست بهگریان بوده اما حضور فعال او همواره موجب امید، حرکت و پیشرفت شده است.
یادداشت تازه ما، نگاهی است به یک واقعیت مهم: «جامعه ما بیش از همیشه به طبیبهای خیابانی نیاز دارد.» عالمانی که فقط بر منبر ننشینند، بلکه در دل زندگی مردم، با زبان ساده و گوش شنوا، معنویت را در ترافیک و پیچوخمهای روزمره جاری کنند.
پس از هر فرمایش و ارشاد مقام معظم رهبری درباره حوزه، مطالب بسیاری منعکس می¬شود که همه به دنبال تحقق منویات ایشان هستند و جلسات و تشکیلات و مصوبات متعددی شکل می¬گیرد.
به گزارش صدای حوزه، حضرت آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب، در تاریخ ۲۷ اردیبهش ماه ۱۴۰۴ در دیدار معلمان بیاناتی داشته اند که در ادامه مطالعه می نمایید: بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱) الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلاه و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما […]
کافیست طی یک رصد یک هفته ای مجموعه ای از قوانین و آیین نامه های دست و پاگیر شناسایی و ابطال یا اصلاح شوند تا حس وجود یک اراده قوی برای اصلاح معایب سیستمی حوزه جان بگیرد...
این حادثه، داستانی از فداکاری، ایمان و تعهد است؛ داستانی که نشان میدهد در گوشهای از ایران، مردانی مانند منصوری و صویطی با دستان خالی اما قلبهایی پر از عشق به مردم، آمادهاند همه چیز خود را فدا کنند.
در چنین بزنگاه اندیشهساز و تاریخساز، سکوت مجمع محققین و مدرسین نهتنها پرسشبرانگیز، بلکه رسواگر نیز هست. این سکوت، سکوتی از سر تعقل یا درنگ نیست؛ بلکه سکوتی ناشی از فقدان افق و ناتوانی گفتمانی است. مجمعی که روزگاری داعیهدار عقلانیت انتقادی در حوزه بود، اکنون حتی توان موضعگیری دربارهی افقهای بلند و تمدنی آیندهی جمهوری اسلامی را ندارد. این نشانهی چیست؟
حرف آخر را همیشه حاج آقای سلامی میزند، نه تنها بین اهالی روستای خوینس بلکه روستاهای اطراف نیز او را قبول دارند؛ از میان خاطرات شیرین او خاطره، سر به راه شدن جوان دائم الخمر روستای کناری، جذابتر و دلنشینتر است.
آقایانی که در قم نشستید از ما گفتن بود؛ از این به بعد فقط کسانی می مانند که خلاق در تولید مطلب و اهل فکر هستند!
وقتی میخوایم روشنفکر بشیم کاری می کنیم که یه روشنفکر دیگه به ما روح حماسی حسین بن علی (علیه السلام) رو یادآوری کنه و بگه حاجی این ره که تو می روی به نیهیلیسم است!