به گزارش صدای حوزه، به نظرم در کنار این جمله تاریخی رهبری انقلاب که فرمودند: “دلم برای رئیسی سوخت” بخش دیگری از سخنان امروز ایشان هم می تواند کانون توجه ملت ایران باشد:
“من دلم برای رئیسی سوخت که برخی در زمان حیات او حتی حاضر نبودند یک کلمه از این حرفها بگویند و با وجود مشاهده این برجستگی‌ها، آنها را کتمان و یا حتی وارونه منعکس می‌کردند و او را می‌آزردند که البته او غالباً جوابی به آنها نمی‌داد اما گاهی هم نزد من می‌آمد و مقداری شکایت می‌کرد.”
اینکه شهید رئیسی گاها نزد رهبر انقلاب می رفت و از جفای دوستان شکایت می کرد یعنی آن استقامت مدیون این قامت برافراشته انقلاب نیز بوده است، رئیسی صبور گاه حرف های دلش را به رهبر می گفت تا تاب بیاورد و این فقط محصول ارتباطی مکتبی و دلی با ولی فقیه است؛ اینگونه است که جایگاه پدری رهبر برای جامعه می تواند حتی در لایه های نامحسوس اداره کشور، شتابدهنده کارآمدی و ناجی یک ملت باشد.
