روحانی باید متمرکز در فعالیت علمی باشد نه اینکه به دنبال حواشی یا فعالیت اقتصادی برود!

دین به عالم روحانی نیاز دارد و مردم نیز دین خود را از عالمان زمان خود می گیرند نه از کتابهای علمی. همانگونه که فرد بیمار علاج جسم خود را از طبیب طلب می‌کند و نه از کتابهای قطور علم پزشکی. پس جامعه حوزوی ما باید به دنبال پرورش عالمانی باشد که پاسخگوی نیازهای جامعه خود باشند.