از اختیاری نبودن تجرد مرحوم علامه حکیمی تا انتقاد به ایشان به علت عدم شاگرد پروری

مرحوم علامه از سابقون انقلاب به‌شمار می‌آید که در سال ۱۳۳۸، یعنی ۴ سال پیش از آغاز نهضت امام(ره) در ۴۲، از سوی ساواک از سخنرانی ممنوع شده بود.