نقدی بر نقد بی پرده خانم اسماعیل زاده به صحبت های استاد پناهیان در باب امر به معروف و نهی از منکر
طلبه خبرنگاری که شیفته آموختن بود / روزت مبارک محمد جان!
عدالت آموزشی و چالشهای ساختاری در حوزه علمیه از منظر استاد وکیلی
آیا انبیای الهی مشاهده این همه رنج و مصیبت مردم مظلوم غزه را تحمل می کردند؟
کانونهای عظیم تبلیغی؛ مأموریتهای سهگانه و واقعیت امروز
خطر جایگزینی اجتماعی در کمین روحانیت
حوزه علمیه و تابلوی ایست پستمدرنیسم
جامعه از کارِ حوزه بیخبر است
تجلیل مدیران حوزههای علمیه کشور از حماسهآفرینی ملت ایران و تاکید بر حمایت تام از نظام و رهبری
گردهمایی خانوادگی برگزیدگان گروههای تبلیغی استان آذربایجان شرقی
تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند!
روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند
روایت شیخ اسماعیل رمضانی از عصر هوش مصنوعی و لزوم تغییر سبک آخوندی!
نقش علما در دفاع از امت اسلامی بیهمتاست/ غزه هرگز شکست نخواهد خورد
هنوز هم ساخت آثاری در این ژانر با آگاهی نسبت به مشکل تامین هزینههای تولید آن از سوی بسیاری از سینماگران از بین نرفته است. ژانری که در هر دهه، از دریچه نگاه فیلمسازان در زوایای متعددی پرداخت شده و با گذر زمان کهنه نمی شود؛ ژانر جنگی که دیگر در سینمای ایران به سینمای دفاع مقدس شناخته می شود.
در طول چهار دههای که تئاتر در ایران پس از انقلاب اسلامی تولید شده، به صورت اختصاصی تئاتر دفاع مقدس مثل یک فرزند نارس بوده که قبل از ورود به این عرصه از بین رفته است. من معتقدم ما اصلاً تئاتر دفاع مقدس نداریم.
دوست دارم در کاری که درباره "حاج قاسم" بسازند حضور داشته باشم. خیلی باید مراقب باشند اسطوره به سادگی از بین نرود. ساخت این کار نیاز به پژوهش خوب و مطالعه عمیق دارد. ما به این شخصیت بزرگ، دِین داریم. بدن تکهتکهشده ایشان، سندِ آزادیخواهیها و مظلومیتشان است.
در سینمای دفاع مقدس آدمها به جای اینکه رمبو و سوپر هیرو باشند، پهلوان هستند و یک مرام هایی دارند که متفاوت میشود. اتفاقاً جالب اینجاست این نوع نگاه در سینمای دنیا نیز در حال متداول شدن می باشد. همین نحوه نگاه به ارزش های دفاع مقدس که نشأت گرفته از فرهنگ عاشورا است.