تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند!
روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند
روایت شیخ اسماعیل رمضانی از عصر هوش مصنوعی و لزوم تغییر سبک آخوندی!
نقش علما در دفاع از امت اسلامی بیهمتاست/ غزه هرگز شکست نخواهد خورد
انتقاد معاون تهذیب حوزه های علمیه از کیفیت برگزاری کمیسیون اخلاق و تربیت در همایش صدسالگی بازتأسیس حوزه
حوزه پیشرو و سرآمد| تکنولوژیشناسی یا تکنوکراسی، کدام؟
فقط رهبری میتوانست چنین پیام تمدنسازی بنویسد!
«حوزه» نهاد فرا ساحتی با درونمایه و رویکرد تمدنی و وظیفهمند در برابر جامعه، جهان معاصر و انقلاب/ حوزه پیشرو و سرآمد در کنار ملت است
حوزه پیشرو و سرآمد
حوزه های علمیه؛ حافظان دینداری مردم در طوفان مدرنیته
مشکلات حوزه و روحانیت در نگاه استاد علی صفایی
حوزه علمیه قم از تأسیس تا صدسالگی؛ فرازها، فرودها، چالشها و راهکارها
رمزگشایی از اهداف آیتالله شیخ عبدالکریم حائری در تأسیس حوزه قم
حوزه، قدیمیترین، ماناترین و مردمیترین نهاد اجتماعی/ نمونهای برای پیادهسازی موفق مردمیسازی در جامعه اسلامی
یک ربع پس از برخاستن هواپیما، ناگهان در انتهای هواپیما جرقه بسیار پرنوری مشاهده شد و دیگر تکرار نشد. سکوت خاصی در بین اعضاء هیئت ایجاد شد و همه شدیدا نگران شده بودند.
سرلشکر موسوی: جمهوری اسلامی ایران در این سالها اثبات کرده است که با قدرت میتواند محور برقراری امنیت منطقهای باشد.
پیام اقتدار را میتوان عصاره ی حرکتی دانست که ناوگروه ۷۵ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، متشکل از ناوبندر مکران و ناوچه سهند، از حدود ۴ ماه قبل کلید زد و در نهایت در شهریورماه ۱۴۰۰ با پهلوگرفتن در آبهای سرزمینی جمهوری اسلامی ایران در شمال تنگه هرمز، به ایستگاه پایانی خود رسید
ارتش جمهوری اسلامی ایران در بیاینهای تاکید کرد: حضور پرشور مردم در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ خط بطلانی بر توطئههای دشمنان خواهد بود.
آیا این مدل شعاری و روی لبه های امنیتی صحبت کردن چقدر ضرورت دارد که حاضر است سیگنال های ضدامنیتی و گراهای تضادآفرین را به بدنه جامعه و بخش امنیت نظام بدهد تا بتواند مثلا پیشاپیش از استقلال و مردمی بودن سپاه و ارتش در اتفاقات و انتخابات پیش رو اطمینان حاصل نماید.
سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران از میان طلاب و روحانیون واجد شرایط، جذب و استخدام میکند.
تلاش فیلمساز برای بهتصویر کشیدن یک ماجرای واقعی و تولید یک پرتره از شخصیتی حقیقی همان گمشدهای است که سینمای امروز ما دارد، سینمای بدون آرمان و بدون قهرمان که غالباً امسال در پسکوچههای جنوب شهر در حال روایت زندگی فلاکتبار و غم نان و گرفتاریهای معیشتی است.