به گزارش پایگاه خبری صدای حوزه، دکتر رضا خاکسار، کارشناس علوم تربیتی و استاد دانشگاه در یادداشتی نوشت:
کسی که بدون فضای مجازی زندگی می‌کند، از لحاظ انسان ماندن بیمه است! یعنی ضعف‌هایش در معرض خطر قرارش نمی‌دهند که او را وسوسه کند. برای اینکه او اصلا در «جَو» نیست و این در حالیکه آن فرد دیگر که همراه با فضای مجازی زندگی می‌کند، در معرض تمام خطرها و لغزش‌ها قرار می‌گیرد. برخی اینگونه نتیجه می‌گیرند که باید بدون فضای مجازی زیست.
ولی این به معنی منحط ماندن است و انحطاط خود یک فساد است. ولی آن را جزء فساد حساب نمی‌کنیم، در حالیکه چه فسادی بالاتر از بی‌شعوری و انحطاط فکر ؟!
آدم در تلاطم ساخته می‌شود
در بی‌شعوری هیچ ارزشی نمود ندارد، آدم با شعور ارزشش واقعی است در حالیکه آدم حتی از پاکی فرد بی شعور بدش میآید. پاکیش هم از ضعف و بی‌عرضگی است. آدمی که در خطر نیست، در معرکه و درگیری نیست، پاک ماندنش ابدا معنی ندارد. اصولا آدم باید در تلاطم ساخته شود. آدم باید در کوره آدم شود در گوشه خانه ماندن چیزی ندارد. نسل بعد از چنین کسی چه می شود؟ آیا این آدم می تواند در همان فضای بسته بچه اش را تربیت کند؟ که علی علیه السلام می‌فرمایند بچه های خود را به‌روز تربیت کنید.
نسل بعد از آن چه می شود؟ اگر در محیط‌های گردش اطلاعات و آگاهی ( که مصادیق بارزشان دانشگاه، اینترنت و … است) قرار نگیریم و در صحنه نباشیم، به صورت گروه‌ها و اقلیت مرتاض در می‌آییم که اصولا در زندگی نقشی نخواهیم داشت. هرکسی هم که در زندگی نقشی نداشته باشد، زندگی در او نقش خواهد داشت و هر کس در جاهایی که تعیین کنندگان سرنوشت انسان و ملت ها حضور دارند حضور ندارد، آن تعیین کنندگان تعیینش می‌کنند.
او می‌گریزد، کجا می‌گریزی؟ خیال می‌کنی فرار کرده‌ای؟! (تلویزیون نه! اینترنت نه! و ….) اگر بخواهی فقط خودت را در ببری، اینها نسلت را آلوده می‌کنند جامعه و طبقه‌ات را آلوده می‌کنند. اگر مردی فعالانه در فضای مجازی و … فعالیت کن نه اینکه فرار کنی!
