به گزارش صدای حوزه، آنچه مشاهده می کنید متن نامه ای سرگشاده و انتقادی خطاب به رئیس جمهور می باشد:
جناب آقای پزشکیان!
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران!
سلام علیکم
اخیرا در جلسه‌ای فرموده‌اید:
«با امر و نهی و دستور و مجازات نمی‌شود کسی را هدایت کرد.»
در رابطه با این فرمایش جنابعالی نکاتی به ذهن می‌رسد که آن‌ها را به‌شکل صریح و خلاصه عرض می‌کنم:
۱. خوشحالم که ولو به‌طور ضمنی اصل «ضرورت هدایت» را پذیرفته‌اید، نهادینه‌شدن ارزش‌های دینی در جامعه را مصداق هدایت‌شدگی می‌دانید و مثل بخش قابل توجهی از بدنه نخبگانی طرفدار خود، آشکارا در پی ترویج «لیبرالیسم فرهنگی» نیستید؛ هرچند که خروجی منطق جنابعالی نیز ولو به‌شکل ناخواسته چیزی جز «اباحه‌گری» و «ولنگاری» نیست.
۲. به حکم «عقل»، «شرع» و «تجربه»، قطعا ابزار «قانون» – به‌معنای «امر» و «نهی» همراه با «مجازات متخلف» – در فرایند «هدایت» مؤثر است. به بیان دیگر هرچند «الزامات قانونی» برای ایجاد «تغییرات فرهنگی» کافی نیستند، اما لازمند؛ و این اصلی پذیرفته‌شده در همه‌جای دنیاست.
۳. کارکرد اصلی قانون، نه «هدایت‌گری حداکثری» بلکه «کنترل‌گری حداقلی» به‌منظور تضمین «نظم اجتماعی» و جلوگیری از هرج‌ومرج‌های ویرانگر عمومی است؛ چیزی که اگر انجام نگیرد، نه تنها اساسا امکان فعالیت‌های فرهنگی و به‌کارگیری ابزارهای فرهنگ‌ساز از بین می‌رود بلکه جامعه گرفتار «آنارشیسم» خواهد شد؛ همان پدیده شومی که به فرموده امیرالمؤمنین علیه‌السلام حتی از حکمرانی عاری از عدالت و دیانت مخرب‌تر است: «لابدّ للنٌاس من أمیر برّ أو فاجر.»
۴. اگر سخن شما را بپذیریم، علاوه بر آن‌که باید «مرجعیت دین در امر قانون‌گذاری» و «ضرورت اتکاء نظامات حقوقی بر شریعت» را انکار کنیم، باید تمام «قوانین جاری ناظر به فرهنگ» مثل: قانون راهنمایی و رانندگی، قانون خانواده، قانون آموزش و پرورش، قانون سربازی، قانون کار و … را نیز ملغی نماییم؛ حال آن‌که هیچ عاقلی به چنین چیزی تن نخواهد داد.
۵. طبق مبنای شما هرگز نباید به موافقان قانون حجاب و عفاف دستور داد و آن‌ها را از مقابله قانونی با بی‌حجابی باز داشت. بلکه فقط باید به کار فرهنگی روی آنان پرداخت و تلاش برای تغییرشان را از دبستان شروع کرد. قبول است؟
۶. این‌که امیرالمؤمنین علیه‌السلام به مالک اشتر فرمودند: «و لا تقولنّ إنّی مؤمّر آمر فأطاع» هرگز به‌معنای نفی «ضرورت قانون در حکمرانی فرهنگی» نیست؛ بلکه تأکیدی است بر اهمیت مسئولیت‌پذیری، پاسخگوبودن در قبال وعده‌ها و خودداری از خودرأیی در مواجهه با آحاد مردم. ای کاش در حوزه فهم دین و تفسیر نهج‌البلاغه نیز به شعار پُرتکرار خود، یعنی «ضرورت مراجعه به کارشناسان» عمل می‌کردید.
۷. اصلا فرض می‌کنیم سخن شما درست! بسم الله! پیشنهاد مشخص شما برای گذر از «چالش تحمیلی حجاب» چیست و کجاست؟ ای کاش به جای این همه «کلی‌گویی» و تکرار ملال‌انگیز «فهرست بایدها»، از طرح تفصیلی خود برای «مواجهه فرهنگی با بی‌حجابی» و «تربیت دینی کودکان و نوجوانان در مدرسه» رونمایی می‌کردید.
در پایان امیدوارم که تا انتهای دوران مسئولیت خویش، توفیق پایبندی به سوگندی که برای «پاسداری از مذهب رسمی کشور» و «ترویج دین و اخلاق» خورده‌اید را داشته باشید.
با احترام
سید محمدحسین دعائی
