به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، درباره موضوع نقطه ثقل دشمن شناسی در قرآن، یادداشتی به قلم قاسم یزدانی به رشته تحریر درآمده که در ادامه مطالعه می فرمایید.
مظلومیت قرآن
هرچقدر انسان بیشتر برای تفکر در قرآن وقت میگذارد، بیشتر به غریب و مظلوم بودن این کتاب پی می برد و از دیگر سوی، به عجیب و واقعی بودنش و البته به گیج بودن خودمان هم!!
مثلا اگر از من بپرسند أمّ الفساد جامعه ی کنونی ما چیست؟ به دلایل مختلف خواهم گفت: آپارتمان. اما تقریبا نمی بینیم منبر و کتاب و درس خارج فقه و برنامه ی تلویزیونی که دغدغه اش تربیت و دعوت به اعمال صالح باشد و حتی درین خصوص بیندیشد، چه رسد به اینکه به ارائه راهکار و مدل پیشنهادی جایگزین از دل آیات و روایات بپردازد.
تمرکز دشمن ترین دشمنان بر روی کشاورزی
از آپارتمان و معماری غریب تر و بی اهمیت تر در نگاه ما، موضوع فوق بنیادین کشاورزی است. حال آنکه خداوند متعال به صراحت تمام تاکید میکند که تمرکز «أَلَدّ الخِصام» یعنی دشمن ترین دشمنان دین، در وهله ی اول بر روی مسئله ی کشاورزی است (سوره بقره آیه ۲۰۵).
ذهنیت سکولار و جامع ندیدن اسلام یعنی همین. قرآن زندگی می فرماید: دشمن ترین دشمنان برای ایجاد فساد و تخریب هدایت و تربیت، از کشاورزی و ایجاد فساد در غذا شروع می کنند. بر این اساس می توان گفت که اولین گام برای نظام سازی قرآنی، تغییر ذهنیت ها بر مدار و محور قرآن است.
بنابراین در این عرصه محتاج یک طبقه بندی جدید و جامع از شغل های برتر در اسلام هستیم، آنگاه خواهیم فهمید که چرا امام صادق علیه‌السلام، کشاورزان را گنجهای خدا در زمین می دانند(تهذیب ج۶ ص۳۸۴) و هیچ پیامبر هدایتی مبعوث نشد، مگر اینکه کشاورزی را پیشه خود قرار داد(مستدرک ج۱۲ ص۴۶۱).
