وقتی تبلیغ دین، اولویت اول یک روحانی می شود!
افتتاحیه گردهمایی آموزشی-توجیهی معاونین تبلیغ استانها و رابطین خواهر مدارس امین
بیانیه ی حوزه علمیه کرمان جهت برخورد قانونی با عوامل و مسببان این هنجارشکنی
امتدادهای کلامی و الهیاتی غزه!
آگهی انجام نماز و روزه و نوشتن وصیت نامه و خواندن زیارت عاشورا و خواندن اذکار مخصوص برای رسیدن به حاجات و انجام مشاوره توسط یک امام جماعت!
بحران جذب در حوزه؛ وقتی ۱۶۰ هزار طلبه، سفیران خاموشاند
اعتراض صریح مداح معروف به موازی کاری نهادهای تبلیغی و لزوم طرحی نو!
مسجدی که با ورزش و معنویت جوانان را جذب کرد
جایگاه روحانیت در حال و آینده نظام مرجعیت جامعه ایران/ روحانیت تقاص مسئولیتپذیری را میدهد!
جای خالی علمای بزرگ مسجدی در شهر مقدس قم!
تأملی در سیستم مدیریتی رسانه گریز، نظارت گریز و غیرشفاف حوزه!
نشست خبری همایش بین المللی علوم انسانی اسلامی و روز بزرگداشت علامه مصباح یزدی(ره) برگزار گردید
راه بازکن های خیرهسر و سازمانهای فرهنگی بیثمر!
پاسخ مرکز خدمات به برخی سوالات درباره بیمه تکمیلی بعد از پایان مهلت ثبت نام!
گاه برخی طلاب نزد من میآیند و میگویند: «آقا، دیگر حال تبلیغ نداریم؛ مردم نسبت به روحانیت بیاحترامی میکنند و دشنام میدهند.» البته نمیتوان انکار کرد که در جامعه گاهی ناسزا گفته میشود، اما این هرگز نباید باعث عقبنشینی شود. اگر طلبهای با سرمایه علمی و معنوی خود، همراه با عقلانیت، آگاهی، اراده، توکل و توسل وارد میدان شود، میتواند تأثیرگذار باشد.
در روستای هیو البرز، مسجد جامع تنها محل اقامه نماز نیست؛ از تربیت ۱۲ حافظ قرآن و اطعام ۱۷ هزار نفر در عاشورا تا صندوق قرضالحسنه با هزاران عضو و بازارچه خیریه بانوان، همه و همه مسجد را به محور زندگی اجتماعی روستا تبدل کرده است.
تأسیس مرکز نیکوکاری، برگزاری اعتکاف دانشآموزی و کلاسهای تابستانی، راهاندازی صندوق قرضالحسنه و کارآفرینی برای خانوادههای بیسرپرست و بدسرپرست، تهیه جهیزیه و بستههای معیشتی، مشاوره و حل اختلاف زنجیرهای از کارهای بزرگ و کوچکی است که با محوریت حاج آقای زمانی در مسجد حضرت معصومه(س) بهارستان رقم خورد.
با توجه به آنچه گفته شد، شاید بهترین نگاه همان نگاه اول باشد، یعنی نگاهی که می گوید دولت و دیپلماسی در هماهنگی قابل قبولی با شعام و نظام است اما احتمال کج روی بخاطر فشارهای رسانه ای اصلاح طلبان رادیکال وجود دارد چرا که نباید فراموش کنیم که این دولت اساسا دولتی اصلاح طلب است.
در محله حصه اصفهان، حجتالاسلام مرتضی قرآتکنی مسجد چهارده معصوم(ع) را به پایگاهی برای حل مشکلات اجتماعی بدل کرده است؛ از ترک اعتیاد و حمایت از خانوادهها تا آموزش و تربیت دهها نوجوان.
مسئولین محترم شهرستانی بهتر است به جای تمرکز روی اقدامات نمایشی، سعی کنند موانع عملی رشد و شکوفایی چنین استعدادهایی را برطرف کنند تا بعد چند سال خبر مهاجرت دائمی همین دانش آموز را در شبکه های اجتماعی رصد نکنیم!
روحانیت علاوه بر فهمیدن و فهماندن دین، وظیفه اقامه قسط نیز دارد. روحانیت صرفاً مبلغ نیست، بلکه باید دین را نیز محقق کند. وقتی موضوع تحقق مطرح میشود، دیگر نمیتوان خرده گرفت که چرا در صحنه عینیت ظاهر میشوید؛ زیرا بهعنوان وارث انبیا، خود مسئول است.
تشکیل تیم های پایه و استعدادیابی فراگیر باعث زنده شدن امید در بین جوانان شده است و امروز مثل قبل نیست که جوانی توان بالایی ورزشی داشته باشد و بابت امکان رسیدن به تیم ملی و سطح جهانی کلا ناامید باشد
نسل زد، ضد سلسله مراتب است. به همین دلیل سازمانهای رسمی با مدیرانی کتوشلوار پوش برای آنان غیرقابل تحمل هستند.
جدای از ثواب عظیم نماز جماعت در مسجد، یکی از خلاهای شهر قم و حوزه علمیه قم، عدم دسترسی طلاب و عموم مردم به اساتید وعلماء سطوح عالی و خالی بودن مساجد در سطح شهر از علمای ربانی و فضلای نام آشناست، به گونه ای که به غیر از زمان درس و بحث نمیتوان به آنها دسترسی داشت.
محافظه کاری ها و گاه مراعات جایگاه ها و ... نمی گذارد کار نظارت عمومی درست پیش برود و از همین روست که به ندرت نشست خبری چالشی و مطالبه گرانه در حوزه رقم می خورد و صرفا به گزارش کار و تعریف و تمجیدها اکتفا می شود چرا که این قبیل مسئولین، رسانه را صرفا ابزار اطلاع رسانی می دانند نه صدای طلاب یا صدای مردم
وقتی ما از علوم انسانی اسلامی صحبت میکنیم منظورمان اینست که مسائل و معضلات و مشکلات فردی و اجتماعی بشر را براساس مبانی و منابع و ارزش های اسلامی که مطابق با فطرت انسان است، پاسخ بدهیم.
یکی از پررنگترین واژههایی که این روزها در ادبیات دولتمردان تکرار میشود، «وفاق» است. اما پرسش جدی این است که وفاق به چه معناست و در عمل چگونه اجرا میشود؟ آیا وفاق یعنی کنار گذاشتن اصول و ارزشهای مشترک جامعه، یا تقویت وحدت حول آنها؟