به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، محمدمهدی احسانی‌فر در کانال ایتای نویسندگان حوزوی نوشت:
پس از بهبودی نسبی از کرونا، توان انجام کاری را نداشتم و مجبور بودم که بیشتر وقت را استراحت کنم. دختر کوچکم، بخشی از روز را به دیدن شبکه پویا می گذراند. از این فرصت استفاده کردم و به او گفتم: از این به بعد، با هم پویا ببینیم. خیلی خوشحال شد. حتی برنامه ها را برایم معرفی می کرد و گاهی با زبان خودش تحلیل می نمود. البته این همراهی حدود یک هفته تا ده روز طول کشید.
در آن روزهایی که پویا می دیدم، متوجه اشکالات زیادی در برنامه های این شبکه شدم. این اشکالات به اندازه ای است که نمی توان شبکه پویا را کانالی اسلامی یا ایرانی دانست و آن را در راستای اهداف انقلاب اسلامی دانست. حتی نمی توان این شبکه را در راستای نیازهای کودک و نوجوان دانست. برخی از آن اشکالات را یادداشت کرده ام.
۱. شبکه ویژه برای کودک و نوجوان، او را از فضای واقعی زندگی دور کرده و گمان می کند که همه چیز باید با دنیای کودکانه او هماهنگ شود. از این رو با جهان واقعی فاصله گرفته و خیال پردازی افراطی در وی شکل می گیرد.
۲. وقتی شبکه ای از صبح تا شب، برنامه کودک و نوجوان پخش کند، معنایش این است که این گروه سنی نیاز به کار دیگری ندارد. تفاوت این گروه با دیگران آن است که دیگران، توان انتخاب دارند ولی در اعضای این گروه، هنوز اراده انتخاب شکل نگرفته است. حال اگر این برنامه ها فقط یکی دو ساعت از روز را پوشش دهد، معنایش آن است که زندگی فقط “شبکه پویا دیدن” نیست.
۳. شبکه پویا شبکه ای سکولار است. در این شبکه به جای بهره گیری از زمینه دینی و تم اسلامی ایرانی، به ظاهرسازی های موقع اذان یا یکی دو سرود تکراری غیر جذاب اکتفا می شود. هیچگاه مخاطب شبکه پویا، عقاید و احکام و برنامه های دینی را در قالبی کودکانه نمی آموزد. بلکه یا اصلا چنین چیزهایی را یاد نمی گیرد و یا در قالبهای مستقیم که جذابیت ندارد، پخش می شود.
۴. شبکه پویا از ضعف سیاست گذاری و یا نداشتن سیاست رنج می برد. دیده نشدن سیاست واحد در تولید و پخش برنامه، بی توجهی به سیاست های کلان تربیتی، دوری از فضای آموزشی متناسب با کودک و نوجوان، حرکت نکردن به سمت اهداف انقلاب اسلامی و نداشتن خروجی تربیتی در میان مخاطبان، برخی از دلایل این ادعاست. آیا پس از راه اندازی شبکه پویا و تربیت دست کم یک نسل پای گیرنده های آن، کسی، غیر از نهادهای آماری و تبلیغی سازمان صداوسیما، می تواند ادعا کند که برنامه های این شبکه موجب پیشرفت او شده است؟
۵. تاکنون کارتون های ایرانی مختلفی تولید شده است. یکی از عجایب برخی از این کارتون ها، شخصیت پردازی خارجی و به ویژه غربی در کارتون ایرانی است! یعنی بیننده گمان می کند که با یک شخصیت خارجی رو به روست؛ چون هیچ نشان و نمادی از ایرانی بودن ندارد. بعد در پایان کارتون می بیند که تولید داخل بوده است!
