به گزارش خبرنگار صدای حوزه، حجت الاسلام علیرضا محمدلو سردبیر پایگاه خبری تحلیلی صدای حوزه در آستانه سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری طی یادداشتی به بررسی مواجهه گفتمان‌های انقلاب و لیبرال و جریان شناسی اقدامات پوپولیستی در مناظرات اخیر پرداخته است که در ادامه می خوانیم:
این روزها فضای سیاسی کشور، در حال بدست آوردن تجربه جدیدی است. گفتمان لیبرال و غربزده تمام قد شکست خورده و نمود بارزش، قهر مردم با نمایندگان این جریان در مناظرات انتخاباتی است. البته پس لرزه های جدی این شکست گفتمانی، دامن حیات سیاسی کشور را نیز گرفته و در برخی افکارسنجی ها، شاهد مشارکت زیرپنجاه درصد هستیم.
هرچند که در مساله مشارکت حتی در بدترین شرایط ماقبل انتخاباتی، اگر هندسه کنشگری شامل ترکیب منسجم و مسئولیت پذیرانه سیاستمدار و رسانه و روشنفکر باشد تا حدود زیادی افسردگی سیاسی خیلی از مردم را ترمیم می نماید و با خلق عقلانیت و توجیهات فنی، یک حماسه سیاسی را رقم می‌زند. شاهد مثال این جلب مشارکت، انتخابات اخیر آمریکاست که در بدترین و وخیمترین حال سیاسی و اقتصادی مردمش، مشارکت ۱۶۰ میلیونی رقم زد که یک طرف ماجرا، دیوانه ای چون ترامپ بود طرف دیگر، پیرمردی چون بایدن.
حال فارغ از پوپولیسم نقابداری که در مناظرات انتخاباتی از جانب کاندیداهای گفتمان لیبرال به نمایش درآمد که در سخیف ترین حالت، میان آب بازی در پارک و فرار مغزها نسبت منطقی برقرار می‌کند، آنچه مایه امید و دلگرمی را فراهم می کند، مثلثی است که در سپهرسیاسی آینده کشور خواهد درخشید. جمهوری اسلامی نشان داد که پس از بدترین نمایش قوه اجرایی خود نیز، هوش و امید و اراده را باهم در چنته دارد.
شاهد این ادعا، گفتمان انقلابی است که از سه محور جذاب بهره می برد. آیت الله رئیسی که بدون شوآف و متلک گویی و زبان بازی، چهره کارآمد و مدیریتی نظام است. دکتر جلیلی و قاضی زاده که چهره تئوریک و راهبردی نظام را یدک می کشند. دکتر زاکانی هم که چهره صریح و بی لکنت نظام را به نمایش گذاشت و البته آقا محسن که چهره متعصب انقلابی است و احترامش بجا واجب.
در حقیقت آنچه که در ماراتن تبلیغات و مناظرات، یک پکیج جذاب را به عرضه گذاشته، ترکیبی از خواستن، دانستن و توانستن است. چهره هایی که ذیل گفتمان انقلاب، هم فعل خواستن را خوب صرف می کنند، هم نشان دادند که خوب می دانند و اهل جنگ روانی و متلک پرانی نیستند و در آخر نیز، کارنامه ای پر از توانستن دارند.
اگر گام دوم انقلاب، نقطه عطف عبور از قبیله پررو، جریان تحریف و گفتمان غربزده و ناکارآمد باشد، شک نکنید که زین پس، جمهوریت و اسلامیت را در بالاترین سطوح، تنفس و تجربه خواهیم کرد.
پاشنه آشیل انقلاب، همان نااهلانی هستند که به نام انقلاب ولی با مغز و اراده ای لیبرال، به اتاق فرمان انقلاب نفوذ کرده و در دوره های مختلف با فریب جمهوریت، اسلامیت و کارآمدی نظام‌را با چالش و بحران مواجه کرده اند. امید که با عبور از دعواهای غیرمقدس و سخیفی چون صالح و اصلح، امید واقعی و نه تخیلی را به مردم هدیه دهیم و تدبیر اصیل و درونزا را در صحنه سیاسی کشور به نمایش گذاریم.
