روایت مدیر حوزه های علمیه از اهم و احب امور نزد رهبر معظم انقلاب! فرهنگ کلان گفتارها: نهادهای گفتار جمعی ساز! تصویرسازی منفی و مستمر اینترنشنال از حوزه و روحانیت جزئیات برنامههای آموزشی حوزه علمیه قم طلبه های بااستعداد نباید در قرض و بدهی بمانند / شیخ طوسی ۱۲ برابر سایر طلاب شهریه می گرفت! +خاطرات پیادهروی اربعین با شهید سیدمصطفی خمینی وسط این سیستم اداری فشل، چطور برترین حوزه را انتخاب می کنید؟! اندر لزوم تبیین حداکثری اقدامات شورای نگهبان گاهی هم نزد من میآمد و مقداری شکایت میکرد… آداب طرح نظر جدید در حوزه های علمیه! تجاری سازی، بسته بندی و قسط بندی امر دینی! امام جمعهای که با دخترش پشت تریبون نماز جمعه رفت اما و اگرهای بودجه دولتی حوزه علمیه مَدرسهای بیاستاد؛ مدرسه یا خوابگاه؟ شهیدانه خوی؛ نمونه ای از گروه های کوچک مردمی در عرصه جهاد فرهنگی
نمیتوانیم انکار کنیم «سلام فرمانده» به اصطلاح رسانهایها «گرفته» یا فراگیر شده و نشان داده که «امکان» مقاومت فرهنگی در برابر ساختههای مبتذل امثال ساسی مانکن که به شکل طراحی شدهای، نسل جدید را هدف گرفته، وجود دارد.
وقتی نوجوان از زبان اصیل فرهنگ فاصله میگیرد و زبان های غیررسمی و زیرزمینی و یواشکی در بستر فضای مجازی نامقدس در ذهن و قلبش رسوخ می کند، باید انتظار این را داشت که دیگر زیرپوست شهر، در حال رو شدن است و باید هویت های سردرگم و خشن را تجربه کنیم.
در پی هنجارشکنی اخیر یکی از خوانندگان هرزهخوان با انتشار کلیپ مستهجن، پویشی تحت عنوان #خجالت_بکش در فضای مجازی بهراه افتاده است که هدف آن انعکاس اعتراض شدید مردم نسبت به این اقدام مخرب و ضدّکودک است.
طی چند روز اخیر تحلیل های زیادی پیرامون اقدام مبتذل ساسی مانکن مطرح شد اما امر بین الاذهانی و مشترک میان این همه ذهنیت های مختلف چیست؟ اگر حداقل بتوان گفت که امر مشترک میان سوبژکتیویته های مختلف همان امر ابژکتیو و قابل اتکا به عنوان حقیقتی مورد توافق (و نه لزوما نفس الامر) است پس بد نیست این دیدگاه های مشترک در میان تحلیل های پرشمار اخیر را دریابیم...
ذهنیت های بکری که زیرلوای سایبردمکراسی و شعار آزادی در فضای مجازی، با پورنوگرافی آشنا می شوند و اختلال در سن بلوغ و ابتذال خیال، کمترین اتفاقی است که بلحاظ روانشناختی برای بدنه کودک و نوجوان جامعه اتفاق می افتد.
در دنیایی که مادیات و حسیات حرف اول را میزند، بعید نیست افرادی مانند «ساسی مانکن» و «تتلو» ظهور کنند و دست به هنجارشکنی بزنند.
به جز مبلغان مدارس و مشاورین که مطلعترین افراد از صنف روحانیت به نوجوانان امروزی هستند؛ مسئولان، بزرگان، اساتید و توسعهدهندگان علوم دینی، عموما با این قشر نه ارتباطی دارند و نه از زیرپوست دنیای نوجوان ایرانی مطلعاند.