نقدی بر نقد بی پرده خانم اسماعیل زاده به صحبت های استاد پناهیان در باب امر به معروف و نهی از منکر
طلبه خبرنگاری که شیفته آموختن بود / روزت مبارک محمد جان!
عدالت آموزشی و چالشهای ساختاری در حوزه علمیه از منظر استاد وکیلی
آیا انبیای الهی مشاهده این همه رنج و مصیبت مردم مظلوم غزه را تحمل می کردند؟
کانونهای عظیم تبلیغی؛ مأموریتهای سهگانه و واقعیت امروز
خطر جایگزینی اجتماعی در کمین روحانیت
حوزه علمیه و تابلوی ایست پستمدرنیسم
جامعه از کارِ حوزه بیخبر است
تجلیل مدیران حوزههای علمیه کشور از حماسهآفرینی ملت ایران و تاکید بر حمایت تام از نظام و رهبری
گردهمایی خانوادگی برگزیدگان گروههای تبلیغی استان آذربایجان شرقی
تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند!
روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند
روایت شیخ اسماعیل رمضانی از عصر هوش مصنوعی و لزوم تغییر سبک آخوندی!
نقش علما در دفاع از امت اسلامی بیهمتاست/ غزه هرگز شکست نخواهد خورد
نمیتوانیم انکار کنیم «سلام فرمانده» به اصطلاح رسانهایها «گرفته» یا فراگیر شده و نشان داده که «امکان» مقاومت فرهنگی در برابر ساختههای مبتذل امثال ساسی مانکن که به شکل طراحی شدهای، نسل جدید را هدف گرفته، وجود دارد.
وقتی نوجوان از زبان اصیل فرهنگ فاصله میگیرد و زبان های غیررسمی و زیرزمینی و یواشکی در بستر فضای مجازی نامقدس در ذهن و قلبش رسوخ می کند، باید انتظار این را داشت که دیگر زیرپوست شهر، در حال رو شدن است و باید هویت های سردرگم و خشن را تجربه کنیم.
در پی هنجارشکنی اخیر یکی از خوانندگان هرزهخوان با انتشار کلیپ مستهجن، پویشی تحت عنوان #خجالت_بکش در فضای مجازی بهراه افتاده است که هدف آن انعکاس اعتراض شدید مردم نسبت به این اقدام مخرب و ضدّکودک است.
طی چند روز اخیر تحلیل های زیادی پیرامون اقدام مبتذل ساسی مانکن مطرح شد اما امر بین الاذهانی و مشترک میان این همه ذهنیت های مختلف چیست؟ اگر حداقل بتوان گفت که امر مشترک میان سوبژکتیویته های مختلف همان امر ابژکتیو و قابل اتکا به عنوان حقیقتی مورد توافق (و نه لزوما نفس الامر) است پس بد نیست این دیدگاه های مشترک در میان تحلیل های پرشمار اخیر را دریابیم...
ذهنیت های بکری که زیرلوای سایبردمکراسی و شعار آزادی در فضای مجازی، با پورنوگرافی آشنا می شوند و اختلال در سن بلوغ و ابتذال خیال، کمترین اتفاقی است که بلحاظ روانشناختی برای بدنه کودک و نوجوان جامعه اتفاق می افتد.
در دنیایی که مادیات و حسیات حرف اول را میزند، بعید نیست افرادی مانند «ساسی مانکن» و «تتلو» ظهور کنند و دست به هنجارشکنی بزنند.
به جز مبلغان مدارس و مشاورین که مطلعترین افراد از صنف روحانیت به نوجوانان امروزی هستند؛ مسئولان، بزرگان، اساتید و توسعهدهندگان علوم دینی، عموما با این قشر نه ارتباطی دارند و نه از زیرپوست دنیای نوجوان ایرانی مطلعاند.