به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، نویسنده‌ی کانال ایتای منبر آسمانی نوشت:
حضرت امام حسن عسکری ع فرمودند:
مردی نزد امام جعفر صادق ع آمد و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا، من ناتوانم و نمی توانم با بدنم شما را نصرت دهم، و کاری جز برائت از دشمنان شما و لعن بر ایشان از عهده من بر نمی‌آید. حال بفرمایید وضع من چگونه است؟
امام جعفر صادق ع فرمود:
پدرم از پدران بزرگوارش: از رسول خدا ص نقل کرده‌اند که فرمود:
کسی که از یاری ما اهل بیت ناتوان است، پس در تنهایی های خود دشمنان ما را لعنت می‌کند، خداوند صدایش را به همه مُلکش از خاک تا عرش می رساند.
پس هرگاه چنین فردی بر دشمنان ما لعنت می‌کند، (فرشتگان) با او همراهی کرده و همانی را که وی لعن کرده، لعن می‌کنند، و سپس می‌گویند: بارالها! بر این بنده‌ات درود فرست، آن‌کس که در حدّ توان خود مایه گذاشت، و اگر بر بیش از این، توانایی داشت، قطعاً انجام می‌داد.
پس از جانب خداوند متعال چنین ندا می‌آید:
قَدْ أَجَبْتُ دُعَاءَکُمْ، وَسَمِعْتُ نِدَاءَکُمْ، وَصَلَّیْتُ عَلَى رُوحِهِ فِی الْأَرْوَاحِ، وَجَعَلْتُهُ عِنْدِی مِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیارِ.
من دعای شما را اجابت کردم، ندای شما را شنیدم و بر روح آن فرد در میان ارواح، درود فرستادم، و او را نزد خود از برگزیدگان و نیکان قرار دادم.
♦️تفسیر الامام العسکری علیه السلام، ص۴۷
