مَدرسهای بیاستاد؛ مدرسه یا خوابگاه؟ شهیدانه خوی؛ نمونه ای از گروه های کوچک مردمی در عرصه جهاد فرهنگی روایت نگاری از یک نماز بهاری آقای سروش محلاتی! تحریک گسل قم ـ نجف؛ به چه قیمت و هدفی؟! دیدگاه آیت الله فاضل نسبت به ماجرای درمانگاه قم و طلبه ای که فیلم خرید ماشینش منتشر شد و ماجرای چای دبش! اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارید، لااقل ساکت بمانید! گفتگو با امام جماعت مسجد ۲۴ ساعته دهکده المپیک تهران / بهترین منصب در کره زمین امامت مسجد است! پاسخ معاون تبلیغ حوزه به دغدغه های مبلغان فضای مجازی؛ لزوم افزایش حمایت از مبلغین و خروج از پراکنده کاری ها دهمین جشنواره هنر آسمانی حوزه علمیه با محوریت تبلیغ نوین، هوش مصنوعی! پیام تقدیر و تشکر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم انتخابات چقدر ارتباط به اسلام و امام زمان (عج) دارد؟! امام محلهای که مسجد محوری در امور را به معنای واقعی دنبال میکند/ تشکیل گروههای سرود ویژه نوجوانان در مسیر جریان سازی جنس محتوای نامه های پیامبر(ص) به سران کشورها: تبلیغ با چاشنی عزت و تهدید! لزوم جدیت در مقابله مدبرانه با پدیده کشف حجاب
چرا درباره سرمایهگذار فیلم «برادران لیلا» سعید روستایی هیچکس چیزی نمیداند؟ نه خلاصهای از داستان، نه اطلاعاتی درباره اینکه کدام فرد یا کدام کمپانی روی این اثر سرمایهگذاری کرده و نه حتی اطلاعی جزئی از اینکه فیلم روستایی طبق چه سازوکاری به فستیوال کن معرفی شده، وجود ندارد.
شاید «فیلیمو» و «نماوا» برای اعلام میزان فروش فیلمهای اکران آنلاین در یک دوگانه گیر کرده باشند؛ اگر میزان فروش فیلمها را به صورت واقعی منتشر کنند، باید مالیات بیشتری پرداخت کنند و اگر هم میزان فروش فیلمها را پایینتر از میزان واقعی اعلام کنند، برچسب «شکست در اکران آنلاین» را میخورند.
الکمین، بر اساس رویدادهایی بهظاهر مستند از جنگ یمن و تجاوز ائتلاف عربی به این کشور ساخته شده است و چند روزی است که در سینماهای امارات متحده عربی و چند کشور عربی دیگر به نمایش درآمده است.
در این گزارش به هشت خصوصیت عمده که در مدیران مختلف جشنواره فجر، در دولت تدبیر و امید وجود داشت و گاهی کمرنگتر و گاهی پررنگتر به چشم میآمد اشاره میشود و پس از آن مروری کلی به هرکدام از هشت دورهای که بین سالهای ۹۲ تا ۹۹ برگزار شدند خواهیم داشت.
تلاش فیلمساز برای بهتصویر کشیدن یک ماجرای واقعی و تولید یک پرتره از شخصیتی حقیقی همان گمشدهای است که سینمای امروز ما دارد، سینمای بدون آرمان و بدون قهرمان که غالباً امسال در پسکوچههای جنوب شهر در حال روایت زندگی فلاکتبار و غم نان و گرفتاریهای معیشتی است.