مَدرسهای بیاستاد؛ مدرسه یا خوابگاه؟ شهیدانه خوی؛ نمونه ای از گروه های کوچک مردمی در عرصه جهاد فرهنگی روایت نگاری از یک نماز بهاری آقای سروش محلاتی! تحریک گسل قم ـ نجف؛ به چه قیمت و هدفی؟! دیدگاه آیت الله فاضل نسبت به ماجرای درمانگاه قم و طلبه ای که فیلم خرید ماشینش منتشر شد و ماجرای چای دبش! اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارید، لااقل ساکت بمانید! گفتگو با امام جماعت مسجد ۲۴ ساعته دهکده المپیک تهران / بهترین منصب در کره زمین امامت مسجد است! پاسخ معاون تبلیغ حوزه به دغدغه های مبلغان فضای مجازی؛ لزوم افزایش حمایت از مبلغین و خروج از پراکنده کاری ها دهمین جشنواره هنر آسمانی حوزه علمیه با محوریت تبلیغ نوین، هوش مصنوعی! پیام تقدیر و تشکر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم انتخابات چقدر ارتباط به اسلام و امام زمان (عج) دارد؟! امام محلهای که مسجد محوری در امور را به معنای واقعی دنبال میکند/ تشکیل گروههای سرود ویژه نوجوانان در مسیر جریان سازی جنس محتوای نامه های پیامبر(ص) به سران کشورها: تبلیغ با چاشنی عزت و تهدید! لزوم جدیت در مقابله مدبرانه با پدیده کشف حجاب
سناریو این فیلم اگرچه به لحاظ دراماتیک بودن و خط تعلیق، دارای کشش بالا و جذابیت ویژهای است اما سوال اینجاست که چه انگارهای را در متن و فرامتن خود به ذهن مخاطب متبادر میکند؟ گره زایی و گره زدایی جذاب و پرکشش، هنر فیلمنامه و کارگردان است اما به چه قیمتی؟ آیا جز این است که تقابل دین و زندگی را به تصویر کشیده است و شریعت را مانع یا دست کم مقابل حیات مطرح کرده است؟
بهترین و مهمترین فیلم تاریخ سینمای جهان را درباره موضوع فلسطین و قدس، سینمای ایران ساخته است. تقریباً هیچ فیلمسازی نتوانسته در تاریخ سینمای جهان به خوبی مرحوم سیفالله داد به شکلی دقیق و موشکافانه اصل ماجرا را که تجاوزگری صهیونیستها به فلسطین در نیمه اول قرن بیستم است روایت کند.
احمد میر احسان: شما کارگردانان پاک سینما را بایکوت کردید، در فیلم دهنمکی بازی نکردید و تمام بدنتان را در اختیار همانها قرار دادید که امروز متهم به باجگیری جنسیشان میکنید آنهم گویی اعتراضتان بیشتر صیغه است و نوع آزادش که هیچ اعتراضتان را برنمیانگیزد.
میراحسان با لحنی تند و در نقدی بسیار صریح، به مسیر متفاوت این بازیگران در همه سالهای انقلاب اشاره کرد و از آنها پرسید: «آیا با این پیشینه (همان مسیر و نگاه مقابل نظام و انقلاب) عاقلانه نیست از خانمهای بازیگر بپرسیم شما در این جهاد کجا بودید؟
شهید سیدمرتضی آوینی معتقد بود: سینما و تلویزیون ظروفی نیستند که ما هر چه بخواهیم در آنها بریزیم. برخلاف آن چه عموماً نقل میشود، فیلم بازآفرینی یا بازتاب واقعیت نیست؛ بازتابی است از درون فیلمساز.
فیلمهای سینمای ایران که در دهههای 30، 40 و 50 به اسم سرگرم کردن مردم ساخته میشدند، سینماداران را به نسل جدید ثروتمندان تبدیل کردند.
جریان «فیلمفارسی» در دهه ۵۰ سینمای ایران را به اسارت خود در آورده و آن را تا مرز ورشکستگی، پایین کشید.
هنر تجاری و محصولات صنعت فرهنگ، کارکرد ذهن مخاطب را «نیم خودکار» میکنند. آنها ذهن را در اختیار خود میگیرند و عنصر رهاییبخش هنر، یعنی خیالپردازی را به شدت محدود میکنند.
تحریم اسرائیل بعد از ورزش اینبار به فیلمهایی با بازیگران اسرائیلی رسیده است. لبنان، کویت و تونس فیلمهای گل گدوت بازیگر اسرائیلی را که سابقه حضور در ارتش دارد اکران نکردند.
حجتالاسلام خسروپناه، استاد فلسفه حوزه و دانشگاه: سینما را نمیتوان از ایدئولوژی جدا کرد. فیلمنامهنویس دارای یک جهانبینی است و جهان را آنگونه که میبیند و میشناسد روایت میکند.
یکی از نقاط قوت چهلمین جشنواره فیلم فجر، آثار دفاع مقدسی این رویداد است؛ ازجمله فیلم «موقعیت مهدی» با محوریت شهید مهدی باکری که با استقبال گستردهای مواجه شده است.
فیلم دینامیت سهسال اسیر شد و امروز درآمدزایی میکند. اما من از این افراد نمیگذرم، باید یک روز حلالیت بطلبند، چون بیخود توقیف شد. فیلمی که الان بهراحتی پخش شد آن زمان چرا پخش نشد؟ یک آقایی پافشاری کرد که من اجازه نمیدهم و در نهایت امضا نکرد تا حکم آقای رئیسی (رئیس وقت قوه قضائیه) آمد.