به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، سید جواد محمدزاده در کانال ایتای نویسندگان حوزوی اینگونه نوشت:
جهان خلقت، کرور کرور انسان از آدم تا خاتم زاییده است که چند صباحی را دیدندو شنیدند و نگاشتند و اختراع ثبت کردند و الان زیر خروارها خاک، بی صدا، آرام، آرمیده اند.
اگر ارکان تمدن اسلامی محمد مصطفی صلوات الله علیه در عصر جاهلیت (سلمان فارسی، عمار بن یاسر، ابوذر غفاری، مقدادبن عمرو) باشند؛ در تمدن نوین اسلامیِ امامین انقلاب ارکان (استاد شهید مطهری، شهید بهشتی، شهید چمران، شهید سلیمانی) می باشند.
بنیان های انسان تراز
۱.دانشمندیِ نخبه
ابتکار و تولید علمی شرط مهم تمدن سازی است که در آغازین ساعات برافراشتن پرچم لااله الا الله در شبه جزیزه عربستان؛ انساهای عجین شده با قتل و غارت و خونریزی در کلاس دانشگاه سواد آموزی فرستاده خدا نشستند و در اولین جنگ فدیه آزادی اسیران را تعلیم علم مقرر کردند.
آقا مصطفی دانشمند بود، یک فرد برجسته از محله پامنار تهران تا دانشگاه برکلی کالیفرنیا را پیمود و دکترای فیزیک الکترونیک (فیزیک هسته ای ) و رشته تخصصی فیزیک پلاسما را دریافت کرد تا در علم قد خمیده نباشد، سینه ستبر، سر بالا، حرفی برای گفتن داشته باشد.
۲.مجاهدی بیدار
جهاد در هر کوچه و برزن به وفور یافت می شود. با راه افتادن سیل، زلزله، جنگ؛ انسانهایی خود را سراسیمه جلوی تیر بلا می اندازند و مجاهد لقب می گیرند.
آقا مصطفی یک مجاهد بود ولی مجاهدِ بیدار.
جناب مستطاب طلحه و زبیر که مقلب به سیف الاسلام و از مجاهدان نستوهِ صدر اسلام بوده اند؛ تا مرحوم آیت الله منتظری ها، جهادی در خواب داشته اند. آقا مصطفی از ناسا تا وزارت دفاع ایران و از میان جنبش امل لبنان تا نمایندگی مجلس یک لحظه جهاد خواب آلود نداشته است.
۳.متخصصِ متعهد
ریشه تقابل تمدن غربی با تمدن اسلامی در ترکیب همین دو واژه نهفته است. دوهزار اندیشکده آمریکایی و اروپایی؛ انسان متعهد را با تابوت به دل خاک می سپارند و دست انسان متخصص را می بوسندو بر صدر مجلس جای می نهند.
ولی تمدن اسلامی؛ تخصص را با تعهد در می آمیزد و از دل آن، آقا مصطفی های چمران را بیرون می آورد که گفت:تعهد بهتر است یا تخصص؟ میگویند تقوا از تخصص لازم تر است، آن را میپذیرم. اما میگویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را میپذیرد، بی تقواست.
۴.جنگجوی پرهیزکار
دنیای راحت طلبی و رفاه زدگی، چنان بر صاحبان علم و قدرت سایه انداخته است که تاب حرکت را از آنان گرفته است.
آقا مصطفی در قامتِ یک جنگجوی پرهیزکار جلوه کرد. جنگ در مهد تمدن غربی آمریکا او را به فحاشی و هرزه گویی وادار نساخت. جنگ در قلب لبنان هزار تکهِ اقوام از او یک مسلمان متعصبِ بی منطق نساخت. جنگ در پارلمان مجلس از او یک منتقدِ حراف نساخت. جنگ در زیر آتش گلوله و توپ از او یک انسان ترسو و بزدل نساخت. آقا مصطفی در همه بحبوحه ها؛ جنگجو بود با ناملایت ها، نابرابری ها، تبعیض ها، بی عدالتی ها، ظلم و جنایت ها ولی با رعایت اخلاق، ادب، منطق و تقوای الهی و شد یک جنگجوی پرهیزکار.
۵.انسانی عارف
تئوریسین های غربی سالها در انستیتو پاستور صهیونیستی خود، نشستند تا راه تسخیر عالم را به دست بگیرند و در نهایت خُمره انسان ساز عرفان ناب اسلامی را با زهر کشنده دروغ و فریب به عرفان های کاذب، آلوده وارد بازار نسل جوان کردند.
آقا مصطفی، شاگرد مکتب اسلام اصیل و عالمان دین بود که توانست عرفان را بیاموزد و منتشر سازد.یک نخبه علمی، یک نظامیِ چریک، یک وزیر، یک مجلسی، با خدا مناجات می کند و می گوید: خدایا به هر که دل بستم تو دلم را شکستی، عشق هر کس را به دل گرفتم تو او را از من گرفتی، خدایا تو را شاکرم.
۶.انسانی تکلیف مدار
جشن تکلیف را در نه سالگی یا پانزده سالگی نباید گرفت و با چند شاخه گل و شیرینی به پایان رساند.
مردی که در دانشگاه نشسته است و خود را به شخصیت علمی محض می داند و هم صحبتی با کودکان را مایه ننگ او هنوز به سن تکلیف نرسیده است!
مردی که لباس سربازی به تن کرده و خود را فرمانده می داند و واکس زدن کفش سربازان برای او حقارت است هنوز به سن تکلیف نرسیده است!
مردی که رئیس و مدیر شده است و نشستن پای درد مردم را وقت تلف کردن می داند هنوز به سن تکلیف نرسیده است!
آقا مصطفی از دانشگاه کالیفرنیا به میان مدرسه مخروبه ای در لبنان می رود و بجای دانشجویان دکترای هسته ای برای کودکان و خردسالان قصه می گوید. آقا مصطفی از نمایندگی مجلس به سنگر بعثی ها خود را می رساند و با سربازان تیراندازی می کند. آقا مصطفی؛ انسانی است که تکلیف شناسی را بیش از هندسه و شیمی و فیزیک آموخته بود و این رمز الگو شدن او بود.
*لازم به ذکر می‌باشد انعکاس محتواهای شبکه های اجتماعی لزوما به معنای تایید آنها نمی‌باشد و جهت اطلاع مخاطبان پایگاه خبری تحلیلی صدای حوزه، منتشر می‌شود.
