• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024
کل اخبار 6233اخبار امروز 0

صدای حوزه امروز

دیدگاه آیت الله فاضل نسبت به ماجرای درمانگاه قم و طلبه ای که فیلم خرید ماشینش منتشر شد و ماجرای چای دبش! اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارید، لااقل ساکت بمانید! گفتگو با امام جماعت مسجد ۲۴ ساعته دهکده المپیک تهران / بهترین منصب در کره زمین امامت مسجد است! پاسخ معاون تبلیغ حوزه به دغدغه های مبلغان فضای مجازی؛ لزوم افزایش حمایت از مبلغین و خروج از پراکنده کاری ها دهمین جشنواره هنر آسمانی حوزه علمیه با محوریت تبلیغ نوین، هوش مصنوعی! پیام تقدیر و تشکر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم انتخابات چقدر ارتباط به اسلام و امام زمان (عج) دارد؟! امام محله‌ای که مسجد محوری در امور را به معنای واقعی دنبال می‌کند/ تشکیل گروههای سرود ویژه نوجوانان در مسیر جریان سازی جنس محتوای نامه های پیامبر(ص) به سران کشورها: تبلیغ با چاشنی عزت و تهدید! لزوم جدیت در مقابله مدبرانه با پدیده کشف حجاب گزارش کار مدیر حوزه های علمیه در جمع طلاب یزد؛ طرح جامع تبلیغ خدمت مقام معظم رهبری ارسال شده است سه هزار معلم طلبه بدون قائل شدن امتیازی خاص، جذب مدارس شدند/ برنامه درسی مدارس وابسته به حوزه فرقی با سایر مدارس ندارد زنگ هایی که در حوزه همیشه دیر به صدا در می آیند! امتداد اجتماعی روحانیت و جیغ های بنفش اصحاب مدرنیته!

3
نگاهی به سینما و فرهنگ قبل از انقلاب؛

به طور متوسط، ۵۰ درصد سهم فروش بلیت در جیب صاحبان سینما

  • کد خبر : 40004
  • 06 فروردین 1401 - 16:51
به طور متوسط، ۵۰ درصد سهم فروش بلیت در جیب صاحبان سینما
فیلم‌های سینمای ایران که در دهه‌های 30، 40 و 50 به اسم سرگرم کردن مردم ساخته می‌شدند، سینماداران را به نسل جدید ثروتمندان تبدیل کردند.

به گزارش صدای حوزه، صاحبان سالن‌های سینما همواره بیشترین سود را از ساخت و نمایش فیلم‌های سینمایی به دست می‌آورند و این چیزی نیست که سینماداران امروز به آن رسیده باشند. با رواج فرهنگ سینما رفتن در بین مردم ایران، افرادی که مالکیت سالن‌های سینمایی را برعهده داشتند به نحوی تبدیل به نسل جدید ثروتمندان شدند.

حدود ۵۰ درصد از سود هر فیلمی که در سینماهای کشور به نمایش در می‌آمد به جیب صاحبان سینما می‌رفت و این چرخه آن‌ها را هر روز ثروتمندتر می‌کرد. شاید بد نباشد که نگاهی به مبحث سینماداری در سینمای قبل از انقلاب بیاندازیم.

«صاحبان سینما»؛ جذب کننده اصلی سود!

همواره گفته شده است که در میان تمام دست اندکاران سینما، صاحبان سینماها جذب کننده بیشترین سود حاصل از ساخت فیلم بوده‌اند. صاحبان سینماها به طور متوسط ۵۰ درصد سهم فروش بلیت را برای خود بر می‌داشتند. سینماداران، برخلاف تهیه‌کنندگان و فیلم‌سازان، هرگز دلهره ورشکست شدن اقتصادی یا هنری نداشتند. آن‌ها سرمایه‌شان منبع سود سرشار بود.

تهیه‌کننده‌ای موفق و فعال ممکن بود در سال یک فیلم به بازار عرضه کند، ولی صاحب سینما در سال دست کم در سود ۳۰ یا ۴۰ تهیه کننده سهیم بود.

جدا از آن، پاره‌ای از صاحبان سینماها در پناه سیاست بازرگانی حکومت پهلوی دست به وارد کردن فیلم می‌زدند، چرا که فیلم‌های خارجی همان عوارض و مالیاتی را می‌پرداختند که شامل فیلم‌های ایرانی نیز می‌شد. در سال ۱۳۵۴، طبق آمار وزارت فرهنگ و هنر، ۷۲۰ فیلم پروانه نمایش گرفتند که از این تعداد فقط ۶۷ فیلم ایرانی بود، یعنی کمتر از ۱۱ درصد. آمار زیر که دایره خدمات اداره آمار اقتصادی بانک مرکزی در سال ۱۳۵۰ اعلام کرده است، نمودار گویایی است از درآمد صاحبان سینماها.

در سال ۱۳۵۰ تعداد سینماهای مناطق شهری ایران به ۴۳۹ واحد رسید که نسبت به سال قبل، از رشد هفت درصدی برخوردار بود. از این تعداد ۱۲۰ سینما در تهران، ۹۳ سینما در شهرهای بزرگ و ۲۲۶ سینما در شهرهای کوچک فعالیت داشتند.

مردم چه میزان برای سینما هزینه می کردند؟

مردم در سال ۱۳۵۰ حدود ۲۶۶ میلیون تومان به صاحبان این سینماهای پرداختند (البته بدون در نظر گرفتن بلیت‌های پاره نشده‌ای که به گیشه عودت داده می‌شد و یا ترفتندهای گوناگون صاحبان سینما که برای کم نشان دادن فروش خود انجام می‌داند). در سال ۱۳۵۰، هر ایرانی به صورت متوسط ۹۰ ریال پول سینما داد.

بر اساس کتاب بررسی‌های فرهنگی از گروه مطالعات و برنامه ریزی دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی فرهنگی وزارت فرهنگ و هنر وقت، این رقم، به علاوه خرج‌های دیگر از جمله خوراک و رفت و آمد، در سال ۱۳۵۶ از این قرار بود: «اطلاعات به دست آمده نمایانگر آن است که حدود ۳۰ درصد از افراد جامعه مورد مطالعه در هر بار سینما رفتن مبلغی بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ ریال خرج می‌کنند.

گروه دیگر از پاسخگویان، با نسبت ۲۳ درصد، اظهار داشتند که هزینه آن‌ها مبلغی بین ۵۰ تا ۱۰۰ ریال می‌شود. نسبت آن‌ها که ۱۰۰ تا ۲۰۰ ریال خرج می‌کنند، ۱۷ درصد است. ۱۳ درصد از پاسخگویان هم حدود ۵۰ تا ۲۰۰ ریال خرج می‌کنند. نسبت کسانی که هر بار سینما رفتن برای آن‌ها کمتر از ۵۰ ریال و بیشتر از ۳۰۰ ریال هزینه دارد، اندک است.»

روشن است که برای مردم پرداخت ۳۶۶ میلیون تومان بابت فیلم‌های اغلب بسیار سطحی در سال ۱۳۵۰ موضوع کم اهمیتی نیست. این وسعت بازار فیلم را می‌رساند، نکته قابل توجه آن که ۸۵ درصد از سینماروهای کشور را کارگران و کشاورزان تشکیل می‌دادند.

سینما-قبل-از-انقلاب

طبق آمار سال ۱۳۵۵، شمار سینماهای ایران به ۴۲۸ واحد کاهش یافت. اگر میانگین قیمت هر سینما را ۵ میلیون تومان حساب کنیم، سرمایه ثابت سینماها ۲ میلیون و ۱۴۰ هزار تومان بوده، که با احتساب سرمایه‌های در حال گردش، این رقم به ۲ میلیون و ۳۵۰ هزار تومان می‌رسید.

اگر ۵۰ درصد سرمایه ثابت و در حال گردش را به فیلم‌های خارجی اختصاص دهیم، سهم سینمای ایران ۱۲۷ میلیون بود. طبق همین آمار، مردم در سال ۳۵۰ میلیون ساعت فیلم دیدند، که اگر ۵۰ درصد آن را سهم فیلم‌های ایرانی بدانیم، عدد ۱۷۵ میلیون ساعت به دست می‌آید.

بیشتر بخوانید:

فیلمفارسی؛ جریانی که سینمای ایران را تا مرز ورشکستگی پیش برد

لینک کوتاه : https://v-o-h.ir/?p=40004
  • منبع : خبرگزاری فارس

مطالب مرتبط

26شهریور
مغز استخوان یا استخوانی گلوگیر به نام دین
جای خالی دین در سینما به عنوان بخشی از راه حل نه صورت مساله؛

مغز استخوان یا استخوانی گلوگیر به نام دین

23اردیبهشت
فرهنگ؛ از تغییر در ظاهر تا تغییر در ذائقه
استاد سطوح عالی حوزه مطرح کرد؛

فرهنگ؛ از تغییر در ظاهر تا تغییر در ذائقه

18اردیبهشت
ما و پدیده فرهنگی حجاب
یادداشت رسیده؛

ما و پدیده فرهنگی حجاب

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.