• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024
کل اخبار 6233اخبار امروز 0

صدای حوزه امروز

دیدگاه آیت الله فاضل نسبت به ماجرای درمانگاه قم و طلبه ای که فیلم خرید ماشینش منتشر شد و ماجرای چای دبش! اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارید، لااقل ساکت بمانید! گفتگو با امام جماعت مسجد ۲۴ ساعته دهکده المپیک تهران / بهترین منصب در کره زمین امامت مسجد است! پاسخ معاون تبلیغ حوزه به دغدغه های مبلغان فضای مجازی؛ لزوم افزایش حمایت از مبلغین و خروج از پراکنده کاری ها دهمین جشنواره هنر آسمانی حوزه علمیه با محوریت تبلیغ نوین، هوش مصنوعی! پیام تقدیر و تشکر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم انتخابات چقدر ارتباط به اسلام و امام زمان (عج) دارد؟! امام محله‌ای که مسجد محوری در امور را به معنای واقعی دنبال می‌کند/ تشکیل گروههای سرود ویژه نوجوانان در مسیر جریان سازی جنس محتوای نامه های پیامبر(ص) به سران کشورها: تبلیغ با چاشنی عزت و تهدید! لزوم جدیت در مقابله مدبرانه با پدیده کشف حجاب گزارش کار مدیر حوزه های علمیه در جمع طلاب یزد؛ طرح جامع تبلیغ خدمت مقام معظم رهبری ارسال شده است سه هزار معلم طلبه بدون قائل شدن امتیازی خاص، جذب مدارس شدند/ برنامه درسی مدارس وابسته به حوزه فرقی با سایر مدارس ندارد زنگ هایی که در حوزه همیشه دیر به صدا در می آیند! امتداد اجتماعی روحانیت و جیغ های بنفش اصحاب مدرنیته!

14
یادداشتی درباب منزلت اجتماعی روحانیت:

از تغییر «نقش» تا اصرار بر «هویت تاریخی»

  • کد خبر : 41547
  • 03 اردیبهشت 1401 - 22:21
از تغییر «نقش» تا اصرار بر «هویت تاریخی»
روحانیت در طول تاریخ، کمتر با موقعیتی مواجه بوده است که هویّت خود را به فراتر از «ترویج و تبلیغ دین» بگستراند. با توجه به زمینه‌های زمانی و مکانی، هویّت او بیش‌تر با «استنباط دین» و درصورت فراهم‌شدن شرایط، «ترویج و تبلیغ دین»، تعریف شده‌است. این همان «منزلت روحانیت» است که با هویت او نسبتی مستقیم دارد.

به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، حجت الاسلام عبدالحسین مشکانی، یادداشتی در باب منزلت اجتماعی روحانیت از تغییر نقش تا اصرار بر هویت تاریخی نگاشته است که در ادامه مطالعه می نمایید:

در ادبیات جامعه‌شناختی، بین مفاهیمی از قبیل «منزلت اجتماعی»، «سرمایه اجتماعی»، «نقش اجتماعی» و «کارکرد اجتماعی»، مناسباتی برقرار است. در این یادداشت، تلاش می‌کنم تا اندکی به واکاوی نسبت بین «نقش اجتماعی» و «منزلت اجتماعی» روحانیت بپردازم.

روحانیت در طول تاریخ، کمتر با موقعیتی مواجه بوده است که هویّت خود را به فراتر از «ترویج و تبلیغ دین» بگستراند. با توجه به زمینه‌های زمانی و مکانی، هویّت او بیش‌تر با «استنباط دین» و درصورت فراهم‌شدن شرایط، «ترویج و تبلیغ دین»، تعریف شده‌است. این همان «منزلت روحانیت» است که با هویت او نسبتی مستقیم دارد.

مردمان هم «نقش مورد انتظارشان» را از روحانیت بر همین اساس سامان داده‌اند؛ روحانی‌ای که «علم دین» بلد است و با «زبان عمل» و «گفتار»، آن‌را ترویج می‌کند، «روحانی تراز» و یا «آخوند خوبی» است که در نقش خود، خوب ظاهر شده و جایافته است.

هرگاه این «هویّت و منزلت تعریف‌شده» و آن «نقش موردِانتظارِ مردم»، باهم تطبیق یافت، مفهوم سومی به‌نام «قداست اجتماعی» یا «محبوبیت اجتماعی» خلق می‌شود.

در واقع تطبیق و هم‌گونی بین «منزلت»، به‌معنای «جایگاه، شأن و هویتی که یک طبقه یا قشر بدان شناخته می‌شود» و «نقش»، به‌معنای «کارکرد موردِ انتظار عرف و جامعه از یک طبقه یا قشر»، باعث نمودهای بیرونی از منزلت اجتماعی می‌شود که با «قداست» و «احترام»، ارج نهاده می‌شود.

این همگونی و خروجی‌اش یعنی احترام و قداست‌ اجتماعی، به‌صورت فرایندی «کارویژه‌هایی» را بازتولید می‌کند که محقّق‌شدن آن‌ها توسط روحانیت، نیز می‌تواند به‌صورت هم‌افزایانه و دومینو‌وار بر «قداست و احترام» بیافزاید یا از آن فروبکاهد. واسطه‌گری در یاری‌رسانی، ازدواج، اصلاح‌ذات‌البین و…، از این کارویژه‌ها هستند که در طول تاریخ، هویت روحانیت، با آن، گسترانده و یا تقویت شده‌است.

موقعیت‌های گوناگون در زمینه‌های زمانی و مکانی، در این کارویژه‌های بدیع، اثرگذار بوده‌اند. حضور در آبادانی محل و قریه و قصبه، آستینِ درمان‌گری به هنگام بیماری‌های فراگیر و بنیان‌افکن بالازدن، درافتادن با عمله و عکره ظالمین جهت ستاندن حق و…، نمونه‌هایی از زمان‌مندی این کارویژه‌هاست.

این تغییرات زمانه و مکانه هرچند با بسامدهای متفاوتی رخ داده است، اما قداست و احترام، همیشه محصول و تابع تطبیق منزلت و نقش بوده‌است. هرگاه روحانیت، توانایی این تطبیق را چه در ساحت معرفت و چه در ساحت عمل، کمتر داشته‌است، طبعاً قداست و احترام او نیز فرو نشسته‌است. بالا رفتن منزلت، باید مطابق با عمل در نقشی باشد که از آن، «منزلت» انتظار می‌رود.

انقلاب اسلامی، بلندترین و قدرترین بسامد زمانه و مکانه‌ای است که در طول تاریخ ایران، بر سر فرهنگ، دین و هویت ایرانیان رفته است. إن‌شاءاللّٰه در یادداشتی دیگر، به تحلیل منزلت، نقش و قداست روحانیت در تطبیق با چنین زمانه و مکانه‌ای خواهم پرداخت.

لینک کوتاه : https://v-o-h.ir/?p=41547
  • نویسنده : عبدالحسین مشکانی

مطالب مرتبط

01بهمن
لزوم جدیت در مقابله مدبرانه با پدیده کشف حجاب
اساتيد سطوح عالي حوزه قم، در نامه‌اي به رؤساي قوا خواستار شدند:

لزوم جدیت در مقابله مدبرانه با پدیده کشف حجاب

05دی
سه هزار معلم طلبه بدون قائل شدن امتیازی خاص، جذب مدارس شدند/ برنامه درسی مدارس وابسته به حوزه فرقی با سایر مدارس ندارد
مشاور وزیر آموزش و پرورش و دبیر ستاد همکاری‌های حوزه‌های علمیه و آموزش و پرورش مطرح کرد؛

سه هزار معلم طلبه بدون قائل شدن امتیازی خاص، جذب مدارس شدند/ برنامه درسی مدارس وابسته به حوزه فرقی با سایر مدارس ندارد

13آبان
اعضای ستادهای راهبری حوزه، کار راه اندازهایی که کارمند نیستند!
پاسخ مدیر اندیشکده حوزه به انتقاد صدای حوزه؛

اعضای ستادهای راهبری حوزه، کار راه اندازهایی که کارمند نیستند!

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.