به گزارش خبرنگار صدای حوزه، حجه الاسلام حمید برزگار، مدیر مسئول پایگاه خبری صدای حوزه طی یادداشتی در آستانه شهرآورد پایتخت در مورد بررسی ارتباط طلاب و روحانیون با فضای فوتبال در کشور اینگونه نوشت:
اینکه طلاب هم استقلالی یا پرسپولیسی هستند خوب است یا بد از یک طرف مربوط می شود به اینکه طلاب را به جهت تحصیل در حوزه های علمیه انسان هایی فرض کنیم که اساسا تمایلی به امور دنیایی ندارند یا اینکه نه، آنها هم افرادی عادی هستند با تحصیلاتی دینی و انشالله با تقوایی بیشتر از متوسط تقوای جامعه.
طرف دیگر ماجرا مربوط می شود به انتظارات جامعه از این آدم های سخت کوش و خاص!
جهت اول تکلیفش با مباحث اخلاقی روشن می شود و به نظر می رسد قدر متیقن اینست که وجود علایق عادی انسانی در طلاب نمی تواند نقیصه ای بر کمالات آنها باشد چرا که طلبه قرار است از سطح عمومی افراد جامعه اش اندکی بالاتر رود و قرار نیست تبدیل به موجودی خیلی متفاوت شود.
به عبارت دیگر اینطور نیست که طلبه هر چه باتقواتر و عالم تر که شد، همانقدر هم در سبک زندگی به همان اندازه متفاوت تر خواهد شد چرا که اساسا بخشی از عناصر سبک زندگی در ظاهر امر، متاثر از جهان بینی ها و مبانی عقیدتی نیستند مثل علاقه به ورزش، طبیعت، خوردن و نظافت و … و این به معنای سکولار دیدن سبک زندگی نیست و صحبت در سطح قابل رویت سبک زندگی هاست نه مقاصد و مبانی.
جهت دوم هم که تکلیفش مشخص است چرا که در جامعه امروزی روحانی هر چقدر مردمی تر باشد محبوبتر هم خواهد بود و از شاخصه های مردمی بودن شرکت در تفریحات و سرگرمی های آنان می باشد.
با این وصف باید بگوییم اینکه طلبه ای اظهار کند طرفدار فلان تیم می باشد نقصی بر شخصیت او نخواهد بود اما لازم است این اعلام را در سطح همان تفریح حفظ کند و بنا نیست با رویکردی مکتبی حامی یک تیم باشد!
حضور طلاب و روحانیون تبلیغی و حتی ائمه جمعه در ورزشگاه ها مانند آل هاشم در تبریز و حسینی بوشهری در بوشهر که بشدت فوتبالی هم هست و یا امام جمعه تالش و … گامی در جهت طبیب دوار بودن روحانیون در جامعه ایرانی می باشد.
اندکی که در اینترنت بچرخید براحتی مطالبی درباره فعالیت های تبلیغی طلاب در ورزشگاه آزادی و طلبه استقلالی و طلبه کمک داور لیگ برتر و … می توانید پیدا کنید.
به نظر می رسد فوتبال هم مانند بازی های رایانه ای، بدنسازی، بورس، شعر و رمان، محملی است برای ایجاد مفاهمه غیررسمی طلاب با مردم که البته در کم و کیفشان لازم است بحث های دقیقی صورت بگیرد.
باید آفرین گفت به طلاب فوتبالی و بدنساز و بورس باز و شاعر و اهل قلم که هر کدام با ادبیات مختص به مخاطبانشان با آنها مرتبط می شوند…
